Beïnvloeden - Stamcafé

[ bericht aangepast op 2 nov 2020 - 19:47 ]

Vroeger, zo'n drie jaar geleden, had ik dat ook. Nu heb ik heel wat meer zelfvertrouwen en laat ik me niet doen door wat anderen zeggen. Ik weet niet hoe je dat oplost, maar ik denk naarmate dat je ouder wordt, dat het wel zal beteren.

---

If we had not a soul, music would have created it.

Als je ouder word en wat meer meemaakt boeit het je niet veel meer wat anderen van je vinden. Daar gaat gewoon een hele tijd overheen.
Oh wat voel ik me nu wijs.

---

ars moriendi

Dat heb ik ook..

---

Today is the oldest you have ever been, and the youngest you'll ever be.

Voor mij is dat erg herkenbaar.. Als iemand iets op mij aan te merken heeft blijf ik daar ook maar over piekeren & soms verander ik het zelfs, net zoals jij. Ik denk dat we ons er gewoon niks van moeten aantrekken, het vooral niét moeten veranderen. Want weet je, eigenlijk heeft dat toch geen zin. Mensen vinden áltijd wel iets om over te zeiken, je kán dat gewoon niet allemaal veranderen en áls je het zou doen, dan word je toch een heel andere persoon? Gun ze dat niet & luister er gewoon niet naar, stop met jezelf voor hun te veranderen. Als ze doorhebben dat je lekker jezelf blijft zullen ze er waarschijnlijk wel mee stoppen. En anders hebben ze dikke pech, verander alleen iets als je dat zelf wilt. Ik weet het makkelijker gezegd dan gedaan, omdat ik het dus zelf ook heb.

[ bericht aangepast op 10 juli 2011 - 14:29 ]

---

The first step to getting the things you want out of life is this: Decide what you want. ~ Ben Stein

haha, ik had dat ook. Klinkt echt heel bekend. Ik ging naar de kapper en wilde mijn haar graag als scene model laten knippen. Iedereen zei van niet doen, dan lijk je emo. En dit dat. Nu zeggen ze allemaal, oh je ziet er veel beter uit zo. Toch goed dat je het gewoon gedaan hebt.

Je moet gewoon jezelf zijn, en niet naar anderen luisteren. Dat is hun mening, en jou style is jou style.

---

Live life like a raver.

Ik heb het niet, en dat moet je gewoon leren. Denk ik. Of wanneer je ouder wordt zal het minder worden.

---

Gradually, then suddenly..

Bij mij ligt het er wat aan wat het is. Maar bij sommige dingen vraag ik me af: "Zou ik zo willen zijn als de persoon die me bekritiseerd?" vaak is het antwoord dan nee, en dan weet je weer waarom je de dingen moet doen zoals je zelf wilt.

Sommige mensen zijn zelf zo stom, en dan zeggen ze sneue dingen over anderen. Maar vaak zijn die mensen zelf ook alleen maar onzeker, beetje triest.

---

I believe they can take anything from me, but they can't succeed in taking my inner peace from me.

Chocolicious schreef:
Voor mij is dat erg herkenbaar.. Als iemand iets op mij aan te merken heeft blijf ik daar ook maar over piekeren & soms verander ik het zelfs, net zoals jij. Ik denk dat we ons er gewoon niks van moeten aantrekken, het vooral niét moeten veranderen. Want weet je, eigenlijk heeft dat toch geen zin. Mensen vinden áltijd wel iets om over te zeiken, je kán dat gewoon niet allemaal veranderen en áls je het zou doen, dan word je toch een heel andere persoon? Gun ze dat niet & luister er gewoon niet naar, stop met jezelf voor hun te veranderen. Als ze doorhebben dat je lekker jezelf blijft zullen ze er waarschijnlijk wel mee stoppen. En anders hebben ze dikke pech, verander alleen iets als je dat zelf wilt. Ik weet het makkelijker gezegd dan gedaan, omdat ik het dus zelf ook heb.

Dit klopt echt helemaal. Maar het is zo moeilijk.
Als iemand iets van mij afkraakt, heb ik gelijk de neiging om ermee te stoppen. Ik wil het dan niet meer omdat ik anders bang ben dat mensen me stom gaan vinden. Het klinkt misschien heel bizar maar ik ben gewoon bang om alleen te zijn.
Het is niet zo dat ik gepest word. Dat absoluut niet. Maar het is gewoon zo dat ik me best alleen voel. Ik heb niet veel vrienden en degene die ik heb, verlaten mij volgend jaar want ze gaan naar een andere klas en ik weet nu al dat ik minder contact met ze zal hebben dan voorheen.
Ik maak niet snel vrienden. Dat is mijn grootste probleem.
En als mensen dan ook nog over mijn uiterlijk of iets anders beginnen en ze gaan er negatieve dingen over zeggen, word ik onzeker.

Mweh jewel, vooral met piercings & Tattoo's, dan zegt een vriend/in van dat ze die dingen nooit zal nemen en niet mooi vind en blablabla en dan denk ik; shit, zal ik het nog wel doen? of, ik wil die piercing niet meerD;

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Ik heb precies hetzelfde. En het is normaal, don't worry. We zijn een sociaal ras, dus we kunnen niet zomaar anderen hun mening negeren of iets dergelijks.
Het kan echter wel helpen om een beetje op te staan tegen de mensen die kritiek op je hebben. ^^

---

Where there is a sea there are pirates...

Captain schreef:
Ik heb precies hetzelfde. En het is normaal, don't worry. We zijn een sociaal ras, dus we kunnen niet zomaar anderen hun mening negeren of iets dergelijks.
Het kan echter wel helpen om een beetje op te staan tegen de mensen die kritiek op je hebben. ^^

Maar het is wel ontzettend vervelend. Het lijkt wel alsof ik besta uit meningen van anderen.
En dat is niet iets wat ik wil..
Maar kritiek negeer ik sowieso nooit, that's the problem. Ik moet het eigenlijk wel doen aangezien er tegenwoordig zoveel mensen rondlopen met een grote bek.

Celestial schreef:
(...)
Dit klopt echt helemaal. Maar het is zo moeilijk.
Als iemand iets van mij afkraakt, heb ik gelijk de neiging om ermee te stoppen. Ik wil het dan niet meer omdat ik anders bang ben dat mensen me stom gaan vinden. Het klinkt misschien heel bizar maar ik ben gewoon bang om alleen te zijn.
Het is niet zo dat ik gepest word. Dat absoluut niet. Maar het is gewoon zo dat ik me best alleen voel. Ik heb niet veel vrienden en degene die ik heb, verlaten mij volgend jaar want ze gaan naar een andere klas en ik weet nu al dat ik minder contact met ze zal hebben dan voorheen.
Ik maak niet snel vrienden. Dat is mijn grootste probleem.
En als mensen dan ook nog over mijn uiterlijk of iets anders beginnen en ze gaan er negatieve dingen over zeggen, word ik onzeker.

Wauw, jij lijkt echt op mij. ;]
Ik ben ook bang dat mensen me stom vinden & ben onzeker.
& ik ben ook heel bang om alleen te vallen...
Ik heb altijd met mijn tweelingzus in de klas gezeten, maar volgend jaar niet meer, we gaan een andere richting doen.
Ik ga in een klas komen waar ik niemand ken, alleen mijn beste vriendin, geen andere vrienden.
Nu zou je zeggen, dat is toch goed, je beste vriendin, maar ik heb nogal vaak ruzie met haar & ze heeft me ooit een keer laten vallen & ik ben als de dood dat ze dat opnieuw doet.
Ik denk van niet, maar je kunt het nooit zeker weten.
& dan zou ik ook helemaal alleen zijn.
Ik ben ook bang dat ik met mijn andere vrienden minder goed contact ga hebben, met eentje had ik altijd de slappe lach &zo, dat zal nu ook wel minderen...
& nieuwe vrienden maken volgend jaar...
Dat gaat voor mij even moeilijk zijn als voor jou.
Maar ik heb mijn beste vriendin nog, ken jij daar nog iemand?
We zullen toch moeten proberen nieuwe vrienden te maken.
Maarja, makkelijker gezegd dan gedaan hè, je kan jezelf wel blijven voornemen meteen op mensen af te stappen, zelfzekerder te zijn, je mond wat vaker durven opentrekken, maar in de praktijk is het toch een pak moeilijker hè. ;]

---

The first step to getting the things you want out of life is this: Decide what you want. ~ Ben Stein

Celestial schreef:
(...)
Maar het is wel ontzettend vervelend. Het lijkt wel alsof ik besta uit meningen van anderen.
En dat is niet iets wat ik wil..
Maar kritiek negeer ik sowieso nooit, that's the problem. Ik moet het eigenlijk wel doen aangezien er tegenwoordig zoveel mensen rondlopen met een grote bek.

Ja, precies. Maak gewoon een duidelijke doel. Zoals bij een spel. 'Vandaag ga ik dingen doen tegen iedereen zijn zin' enzovoort. Het helpt echt. :'D

---

Where there is a sea there are pirates...

Chocolicious schreef:
(...)

Wauw, jij lijkt echt op mij. ;]
Ik ben ook bang dat mensen me stom vinden & ben onzeker.
& ik ben ook heel bang om alleen te vallen...
Ik heb altijd met mijn tweelingzus in de klas gezeten, maar volgend jaar niet meer, we gaan een andere richting doen.
Ik ga in een klas komen waar ik niemand ken, alleen mijn beste vriendin, geen andere vrienden.
Nu zou je zeggen, dat is toch goed, je beste vriendin, maar ik heb nogal vaak ruzie met haar & ze heeft me ooit een keer laten vallen & ik ben als de dood dat ze dat opnieuw doet.
Ik denk van niet, maar je kunt het nooit zeker weten.
& dan zou ik ook helemaal alleen zijn.
Ik ben ook bang dat ik met mijn andere vrienden minder goed contact ga hebben, met eentje had ik altijd de slappe lach &zo, dat zal nu ook wel minderen...
& nieuwe vrienden maken volgend jaar...
Dat gaat voor mij even moeilijk zijn als voor jou.
Maar ik heb mijn beste vriendin nog, ken jij daar nog iemand?
We zullen toch moeten proberen nieuwe vrienden te maken.
Maarja, makkelijker gezegd dan gedaan hè, je kan jezelf wel blijven voornemen meteen op mensen af te stappen, zelfzekerder te zijn, je mond wat vaker durven opentrekken, maar in de praktijk is het toch een pak moeilijker hè. ;]

Ja precies! Het is echt moeilijk.
Ik denk telkens; Kom op Laura, trek je mond nou eens open, zeg er eens iets van.
Maar dan komt het erop aan, en dan doe ik het niet.
Ik weet niet eens bij wie ik volgend jaar in de klas kom.
Ik hoop zo dat ik bij een bekende in de klas kom zodat ik er niet helemaal alleen voor sta.
Ik had vorig jaar ruzie met mijn beste vriendin. Sindsdien gaan we nooit meer met elkaar om.
Maar het heeft mij wel onzeker gemaakt op de één of andere manier.
Ik denk dat ik ook onzeker ben omdat ik bijna nooit iets positiefs hoor over mij.
Het is niet zo dat ik vis naar complimentjes maar het is wel fijn om eens iets leuks te horen... helaas gebeurd dat dus bijna nooit.

De beste manier trouwens, is gewoon om goede vrienden te vinden die geen kritiek op jou hebben en de rest gewoon straal negeren.
Je moet gewoon zien dat je boven hen komt te staan, zodat je ze eigenlijk begint te verachten. Dan maakt hun mening niks meer uit. (:

---

Where there is a sea there are pirates...