Syndroom van Down - School

Daar moet ik een praktische opdracht over maken voor ANW. Dan nu een vraag aan jullie: Stel je zou zwanger zijn (voor jongens: stel je vrouw/vriendin is zwanger) en je moet zo'n vruchtpunctie test laten doen. Wat als blijkt dat je zoon of dochter het syndroom van Down heeft? Zou je het houden of weghalen?
Ik wil graag jullie mening horen en waarom.
Redenen voor 'ja' zouden kunnen zijn:
Het kind heeft recht om te leven en het is goed zoals het is. Het is je kind en het is geen 'fout'.
Maar je zou ook nee kunnen zeggen:
Misschien wil ik dat leven wel niet voor mijn kind? Misschien zou het ongelukkig zijn als het zou leven..
Dus. Het laten leven.. Ja of nee en waarom? Alvast bedankt! xoxo

---

Have you ever been alone in a crowded room?

Sapphira schreef:
(...)

Dat weet ik, maar ik probeer het te begrijpen. Ik kan het namelijk moeilijk bevatten dat iemand zo denkt. Ik wil niet zeggen dat het fout is, maar in mijn ogen is het nogal.. barbaars..

Voor mij is dat ook leven, maar als je dat wegneemt, gaat het echt niet leiden omdat het nog maar een paar cellen zijn en nog niet echt een leven. Het zit in de vorming. Pas maar naar het einde toe kan je echt over leven spreken, maar tot wnr je en abortus kan doen, is het eigenlijk nog geen leven. Hoe crue het ook klinkt.

---

Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

Ik zou het laten weglaten.
Voor mij is dit geen discussie dat iedereen gelijk is. Maar zo'n kind hebben weegt erg zwaar op je door volgens mij. En dat moet je financieel en mentaal aankunnen. En ik zie dat gewoon niet zitten. Zo'n kind vraagt enorm veel tijd..
Maar ik heb wel respect voor de mensen die het houden. (:

---

Get outta my head!

Ik ben nu voor de tweede keer zwanger, en beide keren heb ik geen nekplooimeting laten doen en dus ook geen vruchtwaterpunctie.

Behalve dat aan een vruchtwaterpunctie risico's zitten, kan nml leiden tot een miskraam, moet je eerst een nekplooimeting laten doen ( mits je boven de 35 bent of al iemand met een handicap in de familie hebt zitten ) en dat is een kansbereking van 1 op..............? Ik zag zelf geen reden waarom dit te doen en wilde niet het risico lopen dat ik miskraam zou krijgen van misschien wel een helemaal gezond kindje.
Een kindje met down is/was net zo welkom als een gewoon gezond kindje, je hebt tegenwoordig goede hulpinstanties en je wordt ook goed begeleid en geholpen. Daarbij hoeft je kindje niet meteen zwaar gehandicapt te zijn, sommige kindjes hebben een hele lichte vorm van Down en daar zie je het bijna niet eens aan ( niet dat dat wat uit zou maken).
Meestal mankeren die kindjes daarbij vaak ook andere problemen ( hartafwijkingen oid ) en hier wordt uitgebreid naar gekregen bij een prenatale screenings echo die iedereen standaard krijgt.

Dus als je aan mij zou vragen laat jij een kindje met down weghalen? Is mijn antwoord nee, want ik laat geen vruchtwaterpunctie doen.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Apocalyptica schreef:
(...)Voor mij is dat ook leven, maar als je dat wegneemt, gaat het echt niet leiden omdat het nog maar een paar cellen zijn en nog niet echt een leven. Het zit in de vorming. Pas maar naar het einde toe kan je echt over leven spreken, maar tot wnr je en abortus kan doen, is het eigenlijk nog geen leven. Hoe crue het ook klinkt.

Biologisch gezien ben ik het met je eens. Maar naar mijn idee zou ik dan toch een leven vermoorden. Of in ieder geval iets wat zou uitgroeien tot leven. Voor mij leeft het kindje zodra de bevruchting heeft plaatsgevonden, ookal komt dit niet overeen met de biologie boeken (:

---

Have you ever been alone in a crowded room?

Apocalyptica schreef:
(...)Voor mij is dat ook leven, maar als je dat wegneemt, gaat het echt niet leiden omdat het nog maar een paar cellen zijn en nog niet echt een leven. Het zit in de vorming. Pas maar naar het einde toe kan je echt over leven spreken, maar tot wnr je en abortus kan doen, is het eigenlijk nog geen leven. Hoe crue het ook klinkt.

Hier ben ik het niet mee eens.
Met 12 weken krijg je een nekplooimeting om te kijken of je kindje een verdikte nekplooi heeft ( wat zou kunnen duiden op down ), op dat moment is het al een compleet mensje met armpjes, beentjes, voetjes, vingertjes, teentjes etc. Stel dat je een risico geval bent, en dus kans hebt op een kindje met down, dan pas krijg je een vruchtwaterpunctie en die krijg je volgens mij pas rond 16 weken. Dan is je kindje dus al helemaal compleet en hoeft het zich alleen maar te ontwikkelen en te groeien, op het moment dat jij er dan voor kiest het weg te halen, haal je dus een babytje weg die weldegelijk lijdt op het moment dat je het weg laat halen.

De abortusgrens hier in nederland is naar mijn mening belachelijk hoog maar dat is weer een andere iets

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Miracle08 schreef:
Ik ben nu voor de tweede keer zwanger, en beide keren heb ik geen nekplooimeting laten doen en dus ook geen vruchtwaterpunctie.

Behalve dat aan een vruchtwaterpunctie risico's zitten, kan nml leiden tot een miskraam, moet je eerst een nekplooimeting laten doen ( mits je boven de 35 bent of al iemand met een handicap in de familie hebt zitten ) en dat is een kansbereking van 1 op..............? Ik zag zelf geen reden waarom dit te doen en wilde niet het risico lopen dat ik miskraam zou krijgen van misschien wel een helemaal gezond kindje.
...

Wauw, ik wist niet dat dat het risico kon vergroten op een miskraam.

En eigenlijk, er wordt hier veel gezegd (heb ik ook gedaan), maar waarschijnlijk bedenk je je toch wanneer je zwanger bent.

---

Get outta my head!

Reloaded schreef:
(...)Wauw, ik wist niet dat dat het risico kon vergroten op een miskraam.

En eigenlijk, er wordt hier veel gezegd (heb ik ook gedaan), maar waarschijnlijk bedenk je je toch wanneer je zwanger bent.

Jup, ik zal verder uitleg besparen

Het is idd iets waar je pas echt iets over kan zeggen op het moment dat je zwanger bent, al hoeft het niks te veranderen. Misschien denk je er tegen die tijd nog zo over..

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Ik zou het absoluut niet weg doen. Het is en blijft een kind. Oké misschien wordt het niet gemakkelijk om zo'n kind op te voeden , maar ik zou het er voorover hebben. Ik zou er voor zorgen dat mijn kind de beste zorg zou krijgen. En trouwens als het gezond was het we houden en omdat hij/zij een een mentale ziekte/beperking heeft niet houden vind ik best egoïstisch. [dat is mijn mening ik snap anderen hun standpunten ook wel.]

---

"Fifty shades of fucked up" ~ Christian Grey

Castalia schreef:
Ik zou het houden. Ik vind dat het een kind is, een levend wezen vanaf de bevruchting dus ik zou nooit een abortus doen. Kinderen/mensen met het syndroom van Down zijn trouwens ook heel snel gelukkig met iets en ik weet toch zeker dat ik van het kind zou houden omdat het mijn kind is. En ik vind het eigenlijk hypocriet dat mensen na zo een vruchtpunctie het kind laten weghalen, eerst ben je blij dat je zwanger bent en dan vermoord je het? Het is niet omdat het kind niet perfect is dat het niet van je houdt.

---

Life has many different chapters, one bad chapter doesn't mean the end of the book.

LetMeBe schreef:
Ik zou het liever niet willen. Zulke kindjes zijn vaak juist wel heel gelukkig, maar ik zou er niet mee kunnen leven. Ik weet dat dit heel egoïstisch is, dat zo'n kind ook recht op leven heeft, maar het is zo veel werk en je zult er eeuwig voor moeten blijven zorgen. Dat zou ik niet aankunnen van een kind, op een bepaald moment moet het zelfstandig worden enzo, daar doe je het voor.

---

The first step to getting the things you want out of life is this: Decide what you want. ~ Ben Stein

Ik zou het denk ik weg doen (dat denk ik nu tenminste).
Het zou voor het kind zelf een last zijn, waarschijnlijk ook voor mezelf, het zou waarschijnlijk heel moeilijk worden en ik denk niet dat ik dat aan zou kunnen.

---

If I die young, send me away with the words of a lovesong.

Ik zou het weg halen. Het is niet omdat ik niet van mijn kind zal houden dan, maar ik kán iemand met een geestelijke handicap niet opvoeden. Ik krijg het niet over mijn hart om de keuze te maken dat mijn kind later gepest zal worden en waarschijnlijk weinig respect krijgt. De jongeren tegenwoordig geven niets meer om geestelijk gehandicapten en doen er vaak ook ontzettend lullig tegen. Daarbij kan ik het gewoon niet aan. Ik ben veel te gevoelig om dit soort dingen met me mee te moeten dragen. Ik zal iedere avond huilend in slaap vallen, omdat mensen raar naar mijn kind kijken. Ik word er gewoon niet gelukkig van..

---

Ik ben gemeen xoxo

Ik zou het laten weghalen, ik zou niet willen dat mijn kind ongelukkig wordt. Ik hoor wel van sommige mensen dat die mensen ook een gelukkig leven lijden, maar ze kunnen ook van die dagen hebben dat ze het helemaal niet zijn zitten en ze voelen het ook wel dat ze anders worden behandeld dan andere mensen. Nee, dat zou ik mijn kind echt niet aan willen doen.

---

If you don't understand my silence, you will never understand my words.