• Daar moet ik een praktische opdracht over maken voor ANW. Dan nu een vraag aan jullie: Stel je zou zwanger zijn (voor jongens: stel je vrouw/vriendin is zwanger) en je moet zo'n vruchtpunctie test laten doen. Wat als blijkt dat je zoon of dochter het syndroom van Down heeft? Zou je het houden of weghalen?
    Ik wil graag jullie mening horen en waarom.
    Redenen voor 'ja' zouden kunnen zijn:
    Het kind heeft recht om te leven en het is goed zoals het is. Het is je kind en het is geen 'fout'.
    Maar je zou ook nee kunnen zeggen:
    Misschien wil ik dat leven wel niet voor mijn kind? Misschien zou het ongelukkig zijn als het zou leven..
    Dus. Het laten leven.. Ja of nee en waarom? Alvast bedankt! xoxo


    Have you ever been alone in a crowded room?

    Apocalyptica schreef:
    Ik van het principe dat ik mijn kind niet weg zou halen als ik nu zwanger wordt gewild of per ongeluk. Indien ik zou weten dat mijn kind een Syndroom zam hebben een andere ergere aandoening, zou ik het wegnemen. Het is egoïstisch om als ouder een kind op de wereld te zetten die heel zijn leven in pijn of dergelijke zou moeten leven juist omdat jij het niet weg wil. Of het nu twee dagen, enkele weken of jaren is. Ik weet dat het een leven is dat je wegneem, maar ik ben ervan overtuigd dat ze met een erge aandoening niet gelukkig kunnen leven. Iemand met een syndroom mag er dan wel gelukkig uitzien, maar hun leven is alles behalve gemakkelijk. Jullie mogen mij haten voor mijn mening, but I don't give a fuq. Het is mijn mening. :)


    Ik vind dat niet. Ze hoeven niet per se een leven in pijn te leven omdat ik het zou willen. Ik zou het houden omdat ik het al als mijn kind zou beschouwen en je accepteerd je kinderen nou eenmaal zoals ze zijn, het is dus niet zozeer egoïstisch, want je laat hem niet geboren worden omdat je het zelf wilt.. Maar omdat je er zoveel van houdt en je het het leven gunt en het laat juist zien dat je veel voor je kind over hebt, want het maakt je eigen lever er zeker niet makkelijker van ;]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Kinderen met een symdroon van down zijn grotendeels afgesloten van de buitenwereld en kunnen best gelukkig zijn, al merken ze het volgens mij soms ook wel als bij hen niet alles zo is als bij anderen en dat ze daar frustraties bij hebben. Maar dat is geen reden om het weg te halen. Wel denk ik dat het heel erg vermoeiend is voor de ouders want je moet zo'n kind echt 24/24 aandacht geven. Ik zou het dus alleen houden als ik een stabiele relatie had en de zekerheid dat ik er altijd voor hem kon zijn.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Sapphira schreef:
    (...)

    Ik vroeg ook om je mening dus daar kan ik niet boos om worden. (: Tjaa, jij vindt het egoïstisch om het te laten leven? Zo kun je het bekijken. Maar het is ook egoïstisch om het leven van dit kindje te nemen.. Zie je?
    I know en daar heb ik ook al lang over nagedacht. Daarom dat ik ook in het begin zeg dat ik het nooit zou afstaan als ik nu zwanger wordt en het is gezond. Je maakt namelijk je eigen leven ermee kapot en dat van je kind. Ze zien er gelukkig uit, maar vaak zijn ze niet zo gelukkig binnenin, vandaar dat ik het noch het kind, noch mezelf zou aandoen. Als ouder lijdt je er namelijk ook onder.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Endure schreef:
    (...)

    Ik vind dat niet. Ze hoeven niet per se een leven in pijn te leven omdat ik het zou willen. Ik zou het houden omdat ik het al als mijn kind zou beschouwen en je accepteerd je kinderen nou eenmaal zoals ze zijn, het is dus niet zozeer egoïstisch, want je laat hem niet geboren worden omdat je het zelf wilt.. Maar omdat je er zoveel van houdt en je het het leven gunt en het laat juist zien dat je veel voor je kind over hebt, want het maakt je eigen lever er zeker niet makkelijker van ;]
    Ja, maar die kindje zijn niet zo gelukkig zoals je zelf denk. Ik ben niet van het principe om abortus te doen. Mijn vriend weet dat, maar zijn het er wel over eens als er iets met het kind zou zijn, we het zouden wegnemen.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Ik zou het wegdoen denk ik.
    Ik zou kapot gaan van verdriet, want ik weet dat ik sowieso van mijn kind zou houden, zelfs nog voor het geboren is, maar ik weet dat het niet in mijn mogelijkheden ligt om voor zo'n kind te zorgen. Dat is niets tegen die mensen, absoluut niet, maar ik kan dat niet aan.


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Vossensnuit schreef:
    Ik zou het weg laten halen. Ik vind niet dat het kindje een 'slecht' leven moet hebben, en tijdens de zwangerschap kan het nog, als het al geboren is niet meer.


    I am an idiot, I move.

    dit is te moeilijk. ;o


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Ik twijfel,
    zo'n kind hoeft zeker niet ongelukkig te zijn. bij al you need is love waren er twee zelfs verliefd. maar ik zou het zelf niet aankunnen al die doktersbezoeken etc.

    [ bericht aangepast op 21 juni 2011 - 14:53 ]


    sommige liefdes zijn perfect, andere zijn vervloekt

    Vossensnuit schreef:
    Ik zou het weg laten halen. Ik vind niet dat het kindje een 'slecht' leven moet hebben, en tijdens de zwangerschap kan het nog, als het al geboren is niet meer.


    Best way not to get your heart broken, is to pretend you don't have one.

    Sowieso laten weghalen. Het heeft toch nog geen bewustzijn.


    If we had not a soul, music would have created it.

    Cloudburst schreef:
    Sowieso laten weghalen. Het heeft toch nog geen bewustzijn.


    Hoe kun je dat nou zeggen? Het is een levend wezen, een kindje..


    Have you ever been alone in a crowded room?

    mijn mama heeft mij pas gekregen toen ze 38 was, en vanaf 35 ofzoiets heb je een zeer verhoogd risico op het syndroom van down. ze zegt dat ze het waarschijnlijk niet gehouden zou hebben als het gehandicapt was geweest, maar langs de andere kant zei ze dat ze me al wel had voelen leven en dat het dus heel moeilijk geweest zou zijn.
    ik denk dat ik ongeveer hetzelfde probleem zou hebben. ik zou het enerzijds niet over mijn hart kunnen krijgen, maar anderzijds zou ik het kind ook zo geen leven willen geven....


    ask her if she wants to stay a while

    LetMeBe schreef:
    Ik zou het liever niet willen. Zulke kindjes zijn vaak juist wel heel gelukkig, maar ik zou er niet mee kunnen leven. Ik weet dat dit heel egoïstisch is, dat zo'n kind ook recht op leven heeft, maar het is zo veel werk en je zult er eeuwig voor moeten blijven zorgen. Dat zou ik niet aankunnen van een kind, op een bepaald moment moet het zelfstandig worden enzo, daar doe je het voor.


    Everything is quiet, except for all the voices in my head that say your name.

    Wat is eigenlijk Syndroom van Down? Ik ken het wel maar wat is het eingelijk?


    Sterk in Nederland, sterk in Rotterdam, Niets is sterker dan het ene woord: FEYENOORD

    Ik zou het wegdoen. Ik zou er niet eens over hoeven na te denken. Ik heb geen geduld voor zo'n kind en ik zou kwaad op mezelf zijn.


    Today will be Girl's Day party with you~