Djinniyeh (weet niet of ik het goed schrijf) vind ik een heel goeie. Verder heb ik ooit eens een deel van een Tokio Hotel verhaal gelezen van CosmicPurple. De titel is Teenage Wasteland. Die is ongelofelijk sterk geschreven.
Waar ik naar kijk bij schrijvers is hoe creatief ze de woorden gebruiken. Een bepaalde sfeer creëren bij een verhaal en zorgen dat ook de lezer dat kan voelen is heel belangrijk. Als iemand het voor mekaar kan krijgen mij op het puntje van m'n stoel te laten zitten door precies de juiste woorden op de juiste plaats te gebruiken en die emotie bij me op te roepen, op een manier die ik nog niet eerder heb gezien, in combinatie met een goeie structuur en als het kan een verrassend plot, dán ben je echt een keigoeie schrijver naar mijn mening :]
No growth of the heart is ever a waste