Story: ~Waterbloesem~ [Severus Snape]

Het vrat aan hem en teerde op zijn herinneringen: Lily Evans. Geen dag geen voorbij zonder dat hij haar ogen dacht te zien, een reflectie in de ruiten. Geen stap die hij kon zetten, zonder een gebroken hart met zich mee te dragen. Geen ademhaling vervloog, zonder de wens dat alles anders was gelopen.
Toch kon hij het niet ontkennen. Op die onvergetelijke winterdag voelde hij iets. Het was een tinteling, een speling in zijn zenuwen, iedere keer als hij de vreemdeling aankeek. Ze had diezelfde sprekende ogen, diezelfde warmte in haar glimlach. Was het verkeerd om haar lief te hebben? Was het verkeerd als ze hem deed denken aan datgene wat lang geleden verloren was gegaan?

De geschiedenis speelde altijd nog parten en teisterde hem nu dagelijks. Ondanks alles zou Lily hebben gewild dat hij gelukkig was, maar hij wilde dat niet. Hij verdiende het niet. Hij had engelen zien sterven, terwijl de duivel onsterfelijkheid verkreeg. Zichzelf onthouden van geluk was het minste wat hij kon doen om de wereld weer in balans te brengen.

De wonden heelden langzaam, maar zij herstelde zijn hart tot wat het ooit geweest was.

Note:
Dit speelt zich af vóór Harry's eerste jaar op Hogwarts.
De rest wijst zich waarschijnlijk vanzelf.