Story: S ~ Let's start over again.

Daar liep ik dan, voor de 1e keer weer in mijn oude dorpje. Na de dood van mijn ouders wilde ik nooit meer hier komen. Gewoon omdat ik het niet meer durfde. Mijn ouders waren omgekomen bij een burenruzie. Nu zou je zeker ook denken, burenruzie? Ik zal het eens uitleggen en me gelijk even voorstellen. Mijn naam is Peyton Yewelle Danzy. Ik ben 16 jaar en ben zo’n 1 meter 72 lang. Ik heb bruin haar met een rode soort gloed erdoorheen. Ik ben altijd al trots geweest daarop. Mijn ogen zijn lichtblauw met een groene tint erdoorheen. Ik lijk bijna sprekend op mijn moeder, zeiden ze allemaal. Maar niemand kan daar nu nog wat over zeggen. Vanaf de dood van mijn ouders heb ik een hekel aan alle mensen. Door een burenruzie zijn me ouders omgekomen, zoals ik al eerder had gezegt. Ik zal het jullie even uitleggen. Mijn ouders hebben nooit goed contact gehad met de overburen. Maar 2 weken geleden was het dan zover. De mensen kwamen bij me ouders ineens thuis. Ik was er zelf ook bij, me ouders vroegen me om naar boven te gaan, ik gehoorzaamde natuurlijk. Maar toen brak de hell los. De buren kwamen niet om het goed te maken, maar juist om het af te maken. Ze vermöörden me ouders met een simpel steekmes, door het kabaal wat ik had gehoord was ik naar beneden gerend en wat ik daar zag kon ik gewoon nog niet geloven. Mijn ouders lagen beide tegen de muur aan op de grond, dood. Ik was dan ook degene die de ambulance moest bellen… maar nu , 2 weken later , loop ik weer eens in de straat. De buren zijn opgepakt, dus die zou ik niet meer zien. Onze zij buren hadden we altijd goede contacten meegehad. Ik liep de tuin op bij hun en belde toen even aan. Ze maakte open en ontvingen me dan ook met open armen. Maar altijd had ik een zwak voor hun gehad, hun zoon…