Welke Madagaskarcivetkat ben jij? - Uitkomsten

Fossa (4 x uitgekomen)

De fretkat of fossa (Cryptoprocta ferox) is het grootste inheemse roofdier op het Afrikaanse eiland Madagaskar. Hoewel hij uiterlijk op een kat lijkt, behoort de fretkat tot een andere familie, de madagaskarcivetkatten (Eupleridae). Het is de enige levende soort van de onderfamilie Cryptoproctinae, maar in het Pleistoceen leefde er nog een tweede soort, Cryptoprocta spelea.

Mierencivetkat (3 x uitgekomen)

De mierencivetkat is een slank, op een mangoest gelijkend roofdier met korte poten. De achterpoten zijn langer dan de voorpoten. Hij heeft een licht- tot middelbruine vacht, die grijswit aan de buikzijde is. De snuit is lang en smal. De premolaren en hoektanden zijn kort, afgeplat en achterwaarts gekromd, een aanpassing aan een dieet van voornamelijk kleine, zachte ongewervelden. Aan de voorpoten zitten lange, scherpe klauwen, die hij niet kan intrekken. De staart is kort en dikbehaard, 22 tot 25 cm lang. Hij wordt 48 tot 56 cm lang en 1,5 tot 4,5 kilogram zwaar.

Fanaloka (0 x uitgekomen)

De fanaloka, fanaloek of grote falanoek (Fossa fossana of Fossa fossa) is een roofdier uit de familie der Madagaskarcivetkatten (Eupleridae). De fanaloka is de enige soort uit het geslacht Fossa. Verwarrend genoeg leeft er op Madagaskar een ander roofdier, dat in het Nederlands "fossa" wordt genoemd, de fretkat (Cryptoprocta ferox). De mierencivetkat of falanoek (Eupleres goudotii) wordt beschouwd als de naaste verwant van de fanaloka.

Ringstaartmangoest (3 x uitgekomen)

De ringstaartmangoest heeft een lengte van 60-70 cm (kop-romp 32-38 cm; staart 28-32 cm) en een gewicht van 700-900 gram. het is een slank gebouwd dier met korte poten, een ronde kop en een korte, puntige snuit. De vacht van de ringstaartmangoest is grijsbruin tot kastanjebruin van kleur. Het gezicht, de ronde oren en het onderlichaam zijn lichtbruin, terwijl de voeten zwartgekleurd zijn. De ruige staart is geringd met afwisselend bruine en zwarte delen.

Vijfstreepmangoest (1 x uitgekomen)

De vijfstreepmangoest (Galidictis fasciata) is een roofdier uit de familie van madagaskarcivetkatten (Eupleridae). Ze leven in de regenwouden van Madagaskar, vooral op 440 m tot 1500 m hoogte. Ze worden ongeveer 32 tot 34 cm lang met een staart van 28 tot 30 cm en wegen tussen de 500 en 800 gram. Ze hebben zoals hun naam al zegt 5 donkerbruin tot zwarte strepen op hun lichaam.

Grandidiermangoest (2 x uitgekomen)

De grandidiermangoest (Galidictis grandidieri) is een roofdier uit de familie van madagaskarcivetkatten (Eupleridae). De soort is endemisch in het doornig struikgewas van Madagaskar, de zuidelijkste ecoregio van Madagaskar. Ze komen daar vooral voor op 38 tot 114 meter hoogte boven de zeespiegel. Ze worden ongeveer 32 tot 40 centimeter lang met een staart van 28 tot 30 centimeter en wegen tussen de 499 en 589 gram. Ze hebben acht zwarte strepen op hun rug.

Smalstreepmangoest (1 x uitgekomen)

De smalstreepmangoest wordt ongeveer 25 tot 35 cm lang en heeft een staart van 23 tot 27 cm. Het gewicht ligt tussen de 600 en 700 gram. Smalstreepmangoesten hebben 8 tot 10 donkere strepen op hun rug. Na een draagtijd van 90 tot 105 dagen wordt er meestal één jong geboren.

Bruine mangoest (0 x uitgekomen)

De bruine mangoest (Salanoia concolor) is een roofdier uit de familie van madagaskarcivetkatten (Eupleridae). Ze leven alleen op Madagaskar. Het was, tot de ontdekking van Salanoia durrelli in 2010, de enige soort van het geslacht Salanoia. Ze worden bedreigd door het verdwijnen van hun habitat.

Salanoia durrelli (1 x uitgekomen)

Salanoia durrelli is een soort roofdier uit de familie van de Madagaskarcivetkatten. De soort komt alleen voor in Madagaskar. Het dier werd voor het eerst beschreven in 2010.

De soort is vernoemd naar Gerald Durrell, een natuurwetenschapper die zich inzette voor natuurbehoud in Madagaskar.

S. durrelli heeft een geelbruine vacht, een scherpe snuit en scherpe tanden. Hij weegt iets meer dan 0,5 kg. Volgens genetisch onderzoek is hij sterk verwant met de bruine mangoest (S. concolor). De twee soorten verschillen in kleur en hebben een andere schedel- en tandenstructuur en een andere vorm en grootte van kussentjes op de poten. De onderzoekers vermoeden dat S. durrelli aangepast is aan een leven in en rond water, in tegenstelling tot andere mangoesten.

S. durrelli komt voor in de moeraslanden bij het Alaotrameer in het noordoosten van Madagaskar. De tanden lijken geschikt voor het eten van week- en schaaldieren, die waarschijnlijk naast kleine gewervelden op zijn menu staan. Conservation International vermoedt dat de soort ernstig bedreigd is door het verdwijnen van zijn habitat door opdroging en vervuiling en door invasieve soorten.