Welke indriachtige ben jij? - Uitkomsten

Avahi betsileo (3 x uitgekomen)

Avahi betsileo is een indriachtige lemur uit het geslacht der wolmaki's (Avahi) die voorkomt op Madagaskar, waar hij slechts gevonden is in het Bemosary Classified Forest in het district Fandriana van de provincie Fianarantsoa. De verspreiding beslaat waarschijnlijk het gebied tussen de rivieren Mangoro en Mananjary. De soortaanduiding, betsileo, is een verwijzing naar de Betsileo, het volk dat in het gebied leeft. De soort is, vooral genetisch, nauw verwant aan de beide vormen van Avahi peyrierasi, haar zuidelijke buren, maar verschilt morfologisch van beide. De meer noordelijk voorkomende oostelijke wolmaki (Avahi laniger) is minder nauw verwant.

De vacht aan de bovenkant van het lichaam en de extremiteiten is licht roodbruin. Op het gezicht zit een grijs masker. Om de ogen zit wat crèmekleurige vacht. De kop ziet er tamelijk rond uit. De vacht aan de onderkant van het lichaam is donkergrijs in het midden en lichter naar de flanken toe. De staart is roodbruin, aan de bovenkant donkerder dan aan de onderkant. Het gewicht bedraagt gemiddeld 1,05 kg.

Avahi cleesei (1 x uitgekomen)

Avahi cleesei is een maki die voorkomt in de Tsingy de Bemaraha in het westen van Madagaskar. Hij is genoemd naar de Britse acteur John Cleese ter ere van zijn bijdragen aan natuurbescherming. A. cleesei wordt lokaal "dadintsifaky" genoemd; dat kan vertaald worden als "grootouder van de sifaka". Hij is enkele keren gezien, maar er zijn nog geen exemplaren gevangen. Hoewel de beschrijvers een IUCN-categorie van "bedreigd" (EN) voorstellen, erkennen ze dat toekomstige onderzoeken kunnen aantonen dat "kritiek" (CR) beter is.

Anders dan A. occidentalis heeft deze soort geen wit gezichtsmasker en geen oogringen. Anders dan zowel A. occidentalis als A. unicolor heeft deze soort een donkere vlek op het voorhoofd.

Oostelijke wolmaki (0 x uitgekomen)

De oostelijke wolmaki (Avahi laniger) is een soort van het geslacht wolmaki's (Avahi). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Gmelin in 1788.

Avahi meridionalis (0 x uitgekomen)

Avahi meridionalis is een nachtactieve indriachtige lemuur uit het geslacht der wolmaki's (Avahi) die voorkomt op Madagaskar, waar hij slechts op twee plaatsen (Sainte Luce en Andohabele) is gevonden in de zuidoostelijke regio Anosy. In Manombo komt de nauw verwante Avahi ramanantsoavani voor, die oorspronkelijk als een ondersoort van A. meridionalis werd beschreven. A. meridionalis is op basis van genetische methodes van de noordelijke soorten oostelijke wolmaki (A. laniger) en Avahi peyrierasi gescheiden. De soortaanduiding meridionalis, Latijn voor "zuidelijk", verwijst naar het feit dat A. meridionalis de meest zuidelijke verspreiding van de oostelijke wolmaki's heeft.

Avahi mooreorum (2 x uitgekomen)

Avahi mooreorum is een indriachtige lemur uit het geslacht der wolmaki's (Avahi) die voorkomt op Madagaskar. Het dier is in verspreiding beperkt tot het nationaal park Masoala in de provincie Antsiranana en is vernoemd naar een familie Moore die biodiversiteitsbeschermingsprojecten ondersteunt. De soort is het nauwste verwant aan de oostelijke wolmaki (Avahi laniger).

De vacht is een mengeling van chocolade- en lichtbruin. Onder de onderkaak en achter de achterpoten zitten witte vlekken. Het gezichtsmasker is duidelijk te zien, maar minder dan bij andere wolmaki's van de oostkust. De rugvacht wordt naar de staart toe steeds lichter en is bij de staartwortel vuilwit. De buik is grijs. De staart is roodbruin. Het gewicht bedraagt gemiddeld 0,92 kg.

Westelijke wolmaki (1 x uitgekomen)

De westelijke wolmaki (Avahi occidentalis) is een zoogdier uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door von Lorenz-Liburnau in 1898.

Avahi peyrierasi (0 x uitgekomen)

Avahi peyrierasi is een indriachtige lemur uit het geslacht der wolmaki's (Avahi) die voorkomt op Madagaskar, van de rivieren Mangoro en Onive zuidelijk tot Mahasoarivo. Verder noordelijk komen Avahi betsileo en de iets grotere oostelijke wolmaki (Avahi laniger) voor, verder naar het zuiden Avahi meridionalis en Avahi ramanantsoavani. Dit dier is genoemd naar de Franse bioloog André Peyrieras, die in Madagaskar gewerkt heeft. Deze soort verschilt vrijwel alleen genetisch van andere soorten.

Avahi ramanantsoavani (2 x uitgekomen)

Avahi ramanantsoavani is een indriachtige lemur uit het geslacht der wolmaki's (Avahi) die voorkomt op Madagaskar, waar hij slechts op één plaats in de zuidoostelijke provincie Fianarantsoa is gevonden, namelijk in Manombo. Deze soort is oorspronkelijk beschreven als een ondersoort van Avahi meridionalis, maar later als een aparte soort erkend wegens aantoonbare morfologische en genetische verschillen. De twee soorten zijn wel elkaars nauwste verwanten.

De bovenkant van het lichaam is grijsbruin, de onderkant grijs, de staart roodbruin. De tekening van het gezicht verschilt iets van die van de oostelijke wolmaki (A. laniger). Op de achterpoten zit een witte streep. De kop-romplengte bedraagt 240 tot 310 mm, de lengte van het onderbeen 130 tot 145 mm, de staartlengte 330 tot 400 mm, de achtervoetlengte 65 tot 77 mm, de oorlengte 13 tot 30 mm en het gewicht 875 tot 1255 g.

Avahi unicolor (0 x uitgekomen)

Avahi unicolor is een lemur uit het geslacht wolmaki's (Avahi) die voorkomt in de Sambirano-regio van het westen van Madagaskar. De naam unicolor (Latijn voor "eenkleurig") verwijst naar de afwezigheid van kleurpatronen bij deze soort.

A. unicolor heeft, anders dan de verwante westelijke wolmaki (A. occidentalis) geen wit gezichtsmasker en geen donkere oogringen. Anders dan A. cleesei heeft A. unicolor geen donker patroon op het voorhoofd.

Indri (3 x uitgekomen)

De indri (Indri indri) is de grootste nog levende halfaap en komt enkel voor in het noordoosten van Madagaskar. De indri is de enige soort uit het monotypische en gelijknamige geslacht Indri.
De indri wordt 64 tot 72 centimeter lang en 6,5 tot 9,5 kilogram zwaar. Hij is de enige lemuur met een vrijwel onzichtbare staart, deze is slechts 4 tot 5 centimeter lang.

De dichtbehaarde lange vacht is heeft een zwart-witpatroon dat varieert per exemplaar, bij sommigen overheerst het zwart, bij anderen het wit. Meestal zijn de kop, schouders, ledematen en rug geheel of gedeeltelijk zwart. Aanvankelijk dachten onderzoekers dat de tekening van de indri afhankelijk was van het leefgebied en dus misschien sprake was van ondersoorten. Later ontdekten ze diverse patronen in hetzelfde leefgebied. Het gezicht is vrijwel onbehaard, zodat de zwarte huid te zien is. De indri heeft grote ogen en een korte snuit. De oren zijn duidelijker zichtbaar dan bij de verwante sifaka's en hebben lange haren.

Zijdesifaka (0 x uitgekomen)

De zijdesifaka (Propithecus candidus) is een dagactieve maki uit het geslacht van de sifaka's (Propithecus). Dit is een van de drie geslachten uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De zijdesifaka onderscheidt zich van andere indriachtigen doordat zijn vacht vrijwel geheel wit is.
De zijdesifaka is een van de grootste sifaka's. Een volwassen exemplaar heeft een totale lichaamslengte van 93 tot 105 centimeter, inclusief de staart die 45 tot 51 centimeter lang wordt, en een gewicht tussen de 5 en 6,5 kilogram.
De lange zijdeachtige haren van de zijdesifaka zijn melkwit, soms met zilvergrijze plekken op de rug, kruin en ledematen, maar meestal is de zijdesifaka geheel wit. Deze witte vacht bezorgde het dier de bijnaam 'engel van het bos'. Het onbehaarde gezicht is donkergekleurd bij de juveniels. De iris van het oog is roodoranje van kleur. Naarmate het dier ouder wordt, verschijnen er roze vlekken in het gezicht, totdat deze uiteindelijk vrijwel volledig roze is.

Net als alle lemuren heeft de zijdesifaka een tandenkam die dient om de vacht te verzorgen of vruchtvlees van een pit te schrapen.

Coquerels kroonsifaka (1 x uitgekomen)

Coquerels kroonsifaka (Propithecus coquereli) is een dagactieve maki uit het geslacht van de sifaka's (Propithecus). Dit is een van de drie geslachten uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Alfred Grandidier in 1867. Zoals alle maki's is Coquerels kroonsifaka endemisch op Madagaskar.
Een volwassen exemplaar heeft een totale lichaamslengte van 93 tot 110 centimeter, inclusief de staart die 50 tot 60 cm lang wordt, en bereikt een gewicht van 4 kilogram. De vacht is overwegend wit van kleur, met chocoladebruine kleuren op de voor- en achterpoten en de borst. De handpalmen, voetzolen, oren en gezicht zijn onbehaard waardoor zijn zwarte huid te zien is, met uitzondering van wat witte plekken op de brug van de neus. De iris van het oog is geel tot oranje van kleur. Net als alle lemuren heeft Coquerels kroonsifaka een tandenkam die voornamelijk dient om de vacht te verzorgen maar ook worden gebruikt om vruchtvlees van een pit te schrapen.

Diadeemsifaka (1 x uitgekomen)

De diadeemsifaka (Propithecus diadema) is een dagactieve maki uit het geslacht van de sifaka's (Propithecus). Dit is een van de drie geslachten uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Edward Turner Bennett in 1832. De Malagassiërs noemen het dier radjako of ankomba joby. Zoals alle maki's is de diadeemsifaka endemisch op Madagaskar.
Velen vinden de diadeemsifaka de mooiste makisoort van Madagaskar. Zijn lange, zijdeachtige vacht is grijs op zijn rug en feloranje of goud op zijn armen en benen. Zijn staart wordt vaak omlijst door een goud-oranje vlek. Zijn naakte, donkerkleurige gezicht is omlijst met wit haar, terwijl zijn kruin zwart is. Deze zwarte 'bekroning' leverde hem de naam 'diadeemsifaka' op. De kleuren kunnen licht verschillen per gebied.

Net als alle sifaka's heeft de diadeemsifaka korte armen en lange sterke benen. Met een kop-romplengte van 50 tot 55 centimeter is de diadeemsifaka na de indri de grootste bestaande makisoort. De staartlengte varieert tussen de 44 en 50 centimeter en een volwassen exemplaar weegt tussen de 4.75 en 8.5 kilogram.

De diadeemsifaka heeft, net als alle lemuren, een tandenkam die dient om de vacht te verzorgen of vruchtvlees van een pit te schrapen.

Milne-Edwards' sifaka (3 x uitgekomen)

De Milne-Edwards' sifaka (Propithecus edwardsi) is een zoogdier uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Alfred Grandidier in 1871, die de soort vernoemde naar zijn collega Henri Milne-Edwards.
De soort komt voor tussen de rivieren Mangoro en Mananara in het centraal-oosten van Madagaskar, waar deze onder andere leeft in het nationaal park Ranomafana.

Perriers sifaka (0 x uitgekomen)

De Perriers sifaka (Propithecus perrieri) is een zoogdier uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Lavauden in 1931.
De soort komt voor in het oosten van Madagaskar.

Goudkroonsifaka (0 x uitgekomen)

De goudkroonsifaka (Propithecus tattersalli) is een zoogdier uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Simons in 1988.

Verreauxsifaka (1 x uitgekomen)

De verreauxsifaka (Propithecus verreauxi) is een zoogdier uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Alfred Grandidier in 1867, die hem vernoemde naar de Franse bioloog Jules Verreaux.
De verreauxsifaka (Propithecus verreauxi) is een zoogdier uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Alfred Grandidier in 1867, die hem vernoemde naar de Franse bioloog Jules Verreaux.
Deze grote, overwegend witte sifaka heeft bruinzwarte partijen op het gelaat, de kruin en aan de onderzijde van de krachtige poten. De lichaamslengte bedraagt 43 tot 45 cm, de staartlengte 56 tot 60 cm en het gewicht 3 tot 5 kg.

Von der Deckens sifaka (0 x uitgekomen)

Von der Deckens sifaka (Propithecus deckenii) is een dagactieve maki uit het geslacht van de sifaka's (Propithecus). De soort is, net als alle maki's, endemisch in Madagaskar.
Een volwassen von der Deckens sifaka heeft een kop-romplengte van 42,5 tot 47,5 centimeter en een staartlengte van 50 tot 60 centimeter. Het gewicht ligt tussen de 3,5 en 4,5 kilogram. De vacht is crèmewit, soms met gele, zilvergrijze of lichtbruine tinten op de nek, schouders, ledematen en rug. Op de borst, buik en de binnenzijde van de ledematen is de vacht grijs tot zwart. De oren en het gezicht zijn onbehaard, waardoor de zwarte huid te zien is.

Kroonsifaka (0 x uitgekomen)

De kroonsifaka (Propithecus coronatus) is een dagactieve maki uit het geslacht van de Sifaka's (Propithecus). Dit is een van de drie geslachten uit de familie van de indriachtigen (Indriidae). Zoals alle maki's is de kroonsifaka endemisch op Madagaskar.
De kroonsifaka kan een lengte bereiken van 1 meter, met een staartlengte van tussen de 45 en 55 centimeter. Zijn vacht is crème tot wit, met donkerbruine schouders, hoofd en nek. Kroonsifaka's komen voor in groepen van twee tot acht individuen, in een territorium van ongeveer 15 km².

Net als alle lemuren heeft de kroonsifaka een tandenkam die dient om de vacht te verzorgen of vruchtvlees van een pit te schrapen.

De kroonsifaka komt voor in droge loofbossen in het zuidwesten van Madagaskar, tussen de rivieren Mahavavy en Betsiboka. Daar komen ze voornamelijk voor in de wildreservaten Kasijy en Ambohijanahary. Kroonsifaka's zouden ook gerapporteerd zijn in het zuiden en zuidwesten van Madagaskar. Het precieze aantal kroonsifaka's is onbekend.
De grootste bedreiging voor de kroonsifaka is verlies van leefomgeving, voornamelijk door toedoen van landbouw en steenkoolmijnen. Ook wordt er nog steeds op de kroonsifaka gejaagd.