Welke dans past bij jou? - Uitkomsten

Cha cha cha (51 x uitgekomen)

De chachacha is een dans die is ontstaan in Cuba en in het begin van de jaren 50 opdook in de nachtclubs van de Verenigde Staten. De Amerikanen - in tegenstelling tot de Europeanen - dansten reeds de mambo die de directe voorvader van de chachacha is.

Er zijn veel variaties en stijlen mogelijk. De meest voorkomende stijl is de losse stijl waarbij niet in danshouding wordt gedanst. Enkele variaties: hand to hand, new yorker, alamana, rope spin, hip twist, outside step, turkish towel.

De muziek waarop de chachacha gedanst wordt, heeft een vierkwarts-maat en kent een snelheid die standaard 30 tot 34 maten per minuut bedraagt. Veel van de moderne popmuziek en discomuziek uit de jaren zeventig en '80 is geschikt om een chachacha op te dansen, wat bijdraagt aan de populariteit van deze dans. De beste chachachamuziek is echter van Latijns-Amerikaanse origine. Heel wat hedendaagse muziek is echter ook chachacha maar zonder dat dit opvalt.

Rumba (47 x uitgekomen)

Rumba is een muziek- en dansvorm die zijn oorsprong kent in Afrika.

Het woord zelf komt uit Spanje en betekent letterlijk 'feest'. Een zanger doet zijn verhaal, enkel begeleid door percussie (enkele trommels en een houten blokje). Omstanders dansen, zingen en klappen mee. Door de slavenhandel is deze manier van muziek maken naar het Amerikaanse continent - in dit geval Cuba - gebracht. Daarnaast bestaat er ook een Spaanse rumba en een (weergekeerde) Afrikaanse rumba, beide geïnspireerd op die Cubaanse populaire muziek (son en salsa).

De rumba in het stijldansen heeft een ritme van 24/26 maten per minuut. Dit tempo lag enkele jaren nog een 2-tal maten hoger.

De rumba is één van de vijf latin competitiedansen en is daarin de dans waarin de meeste persoonlijke expressie gelegd wordt.

Quickstep (68 x uitgekomen)

De quickstep is een ballroomdans in vier-kwart maat, vergelijkbaar met de maat van een snelle foxtrot. Ondanks deze gelijkenis heeft deze dans een eigen style en techniek.

De dans maakt, vooral op hoger niveau, veel gebruik van figuren die in quick's en quick-en's worden geteld. Dit geeft veel snelheid aan de quickstep en het geheel moet er lichtvoetig en soepel uit zien.

Jive (42 x uitgekomen)

De jive is de laatst ontwikkelde Latijns-Amerikaanse dans en is rond 1940 ontwikkeld uit de "jitterbug", door de Amerikaanse soldaten meegebracht naar Europa tijdens de 2e wereldoorlog. Er zijn ook invloeden van Rock & Roll, bebop en de Swing (dans) Americaanse Swing maar zonder de acrobatische elementen.

Jiven wordt ook wel gebruikt als verzamelnaam voor verschillende dansen waaronder de Lindy Hop, Shag, Shag Hop, Jitterbug, Rock 'n Roll, Boogie Woogie, Style Swing.

Jive is één van de vijf latin-dansen. De meeste figuren worden gedanst op basis van 6 tellen, dus anderhalve maat. Sommige zoals de link-and-wip worden op 8 tellen gedanst. De houding is losser in vergelijking met andere latin-dansen zoals chachacha, rumba of paso doble. De jive wordt gedanst op een ritme van 42/44 maten per minuut.

Tango (16 x uitgekomen)

De ballroomtango is een stijldans behorende bij de ballroomdiscipline en afkomstig uit La Boca in Buenos Aires, Argentinië. De dans is afgeleid van de Argentijnse tango, maar de dansen verschillen zowel van karakter als van muziek.

De tango werd na zijn internationale doorbraak in de jaren twintig van de 20e eeuw minder sensueel en meer gestileerd gedanst. Na zijn introductie in meerdere Hollywoodfilms werd hij vooral in Frankrijk zeer populair omstreeks 1920. Zoals bij vele dansen werd hij onder Engelse invloed gestandaardiseerd tot een competitiedans.

Hij is een van de vijf ballroom(standaard)dansen. De laatste jaren werd hij echter vooral onder invloed van Italiaanse wereldkampioenen ballroomdansen levendiger, sneller en sensueler en er is een hernieuwde inbreng vanuit de oorspronkelijke Argentijnse tango, terwijl deze laatste dan weer meer evolueert in de richting van de internationale stijl van de latindansen.

De ballroomtango wordt gedanst op muziek in tweekwartsmaat met bijaccenten.

De ballroomtango lijkt wel enigszins op de oorspronkelijke Argentijnse tango. In tegenstelling tot de oorspronkelijke tango bezit de muziek een "strikt tempo" van omstreeks 31 tot 33 maten per minuut. Daardoor is de dans wat vlakker en heeft deze een minder sensueel karakter. De strakke, staccato bewegingen, met name de hoofdacties van de dame, zijn kenmerkend voor de ballroomtango. De houding bij de tango is anders dan bij de andere ballroomdansen, omdat de dame haar linkerhand niet op de schouder van de heer heeft liggen, maar om zijn elleboog heen buigt en haar vingers hierbij tegen de ribbenkast van de heer aandrukt. De hand van de heer ligt niet achter aan de linkerschouder van de dame maar iets lager en meer in het midden van de rug. De tango wordt vlak gedanst met lichtgebogen knieën in tegenstelling met de andere standaarddansen waar het rijzen en dalen van het lichaam een grote rol speelt.