I'm just a Little bit: Crazy! 54 - Uitkomsten

Daar lag ze dan, in bad. Nog steeds lijkbleek. Ik liep naar haar toe, en ging op me hurken zitten naast het bad, even streelde ik door d'r haren heen. Maar ze duwde mijn hand terug. 'Ik weet het al, we moeten echt naar de dokter!' zei ik zodra me hand weer op mijn been lag. 'Ik kan het gewoon niet meer! Het gaat altijd mis. Het leven is een grote ramp.' en ze barste in tranen uit, ik pakte haar hand, en gaf er een kusje op. 'Ze hebben er vast wel een verklaring voor. Droog je af, trek mat kleren aan, en dan gaan we naar de dokter.' ze knikte, en ik liep weg.
bij de dokter
Weer beefde ze over haar hele lichaam, we werden geroepen, en we liepen naar het kamertje. We namen plaats, en de dokter keek meteen geschrokken naar Astrid. 'Wat is er precies met haar, meneer Bouvier?'... begon de dokter. Ik legde het verhaal uit, haar huidskleur, zo lijkbleek. Het befen van haar, en het bloed. De dokter noteerde alles en knikte. 'Ik heb het genoteerd, en over een week zal u de uitslag krijgen, zolang zal u deze pilletjes moeten nemen, als ze niet werken, kom zo snel mogelijk terug.' We bedankten de dokter, en liepen naar de auto. In de auto was het stil, Astrid verbrak de stilte. 'Ik ga toch niet dood he?' en er liep een traan over haar wang. Ik legde me hand op haar been. 'Stil maar, het komt goed.' Je weet maar nooit.