Its all because of YOU babe! #5 - Uitkomsten

We gotta go, don't u know? (6 x uitgekomen)

Michael komt er weer aan en begint voor de zoveelste keer te zeuren dat we weg moeten. Dan loopt hij de slaapkamer in,
Ik mompel iets onverstaanbaars en gooi mijn koffer op de grote hoop bagage. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar alle rommel is verdwenen. Dan word er op de deur geklopt. Ik doe open.
“Hé Nina, is Michael ook klaar om te gaan?” Het is Jonas, Michael zijn bodyguard. (Ja, die heeft ie!)
“Ehm.. Ik zal wel even kijken.” Ik loop de slaapkamer in, waar Michael op het bed tv ligt te kijken.
“Michael? Ben je klaar? Jonas is er.” “Ik kom,” antwoord Michael chagrijnig.
Samen lopen we naar de deur.
"Ha Michael, komen jullie mee? Ik heb een jongen voor de bagage en de achteringang is vrij. Daarna pakken we de limo." "Is goed" prefelde michael. "Schiet op, ik mis mijn vliegtuig."
Had je hem weer. Ja goed michael, niet zo ongeduldig, wou ik zeggen, maar ik zij het niet. Achter Jonas liepen we het hotel door naar de achteringang. Zoals altijd stonden er tóch paparrazi te wachten. "NINA, NINA, lach eens!"
"NINA, wat vind je ervan dat michael je gebruikt?"
"Michael! Vertel eens iets over je nieuwste film."
We negeerden de paparazzi en sprongen in de limousine waar een schaal met verse broodjes klaarstond.
Ik leunde tegen de zachte bank aan. Ik gaapte. Het was niet zo ver naar het vliegveld. Misschien kon ik in het vliegtuig eindelijk weer even slapen.
Mijn mobiel ging af. Nee hé, niet weer mijn moeder. Ze belt ook iedere dag zo'n vijf keer. En dan het standaard verhaal van 'geen dingen doen waar je spijt van krijgt'. Ik ben geen baby meer, denk ik en ik druk het telefoontje weg.