S.O.S. Help! Ik zit in een weeshuis! 1 - Uitkomsten
S.O.S. Help! Ik zit in een weeshuis! 1
Hoi hoi iedereen!
Ik vond het eens tijd om een serie te maken.
'S.O.S Help! Ik zit in een weeshuis' gaat namelijk over een meisje dat in een weeshuis terchtkomt, nadat haar ouders zijn verongelukt in een ongeval met een dronken vrachtwagenbestuurder. Maar je zal wel zien waarover het gaat. Nu enkele gegevens :
- Naam : Diana
- Leeftijd : 14
- Lengte : 1.75
- Uiterlijk : blond haar, blauwe ogen, slank, best
best wel mooi
- Karakter : gewend aan aandacht, beetje arrogant,
houd zeer veel van haar familie, slim
- Hobby's : paardrijden. Ze is een echte
paardenfreak!
Zo, veel plezier ermee! En nog een reactie nalaten zou echt super zijn!
:P
Mogelijke uitkomsten
S.O.S. Help! Ik zit in een weeshuis! (45 x uitgekomen)
Alles leek een waas. Versuft staarde je voor je uit. Je omklemde de balustrade met je handen zo hard, dat je knokkels er wit van werden. Het stromende water onder je leek aantrekkelijker dan ooit. Eén sprong, dacht je. Eén sprong en je zou weer bij hen zijn. Bij hen zijn... Je zou er alles voor willen geven, zelfs je veertienjarig bestaande leven. Zelfs al je vrienden en vriendinnen. En zelfs Leto zou je willen opgeven. Alleen maar om bij hen te zijn. Eén sprong, dacht je weer. Angst en twijfels zinderden door je lichaam en je raakte gefrustreerd van machteloosheid, twijfelingen en verdriet. Eén sprong. Eén sprong. Beelden van je jeugd flitsten voorbij. Hoe je voor je tiende verjaardag het mooiste geschenk kreeg dat je kon dromen : Leto. Ze was stralend wit met grijze manen en haar galop was alsof je zweefde. Dat was nu allemaal voorbij. Voorbij. "Voorbij!" riep je opeens. "Voorbij! Allemaal voorbij..." Opeens behaalde de frustratie en de woede hun hoogtepunt en ze besloot zich bij hen te voegen. Langzaam hief je je rechterbeen op en zette hem op de balustrade. Je greep de balustrade met 2 handen beet en drukte je met je linkerbeen af. Nu stond je op de balustrade, wankelend maar toch zelfzeker. Je hoorde het water vredig onder je ruisen. Vredig, maar toch zo veraderlijk diep." Nu wordt het goed." dacht je. "Nu is het voorbij." Je strekte je armen uit, als de vleugels van een vogel en je voelde de wind door je haren wapperen. Je hoorde iemand "Diana!" schreeuwen, maar het was te laat. De wind had je al meegenomen. Even had je een moment het gevoel dat je zweefde, net als wanneer je met Leto galoppeerde. "Leto", dacht je, "wat gebeurt er nu met haar. Maar opeens voelde je een golf ijskoud water over je heen spoelen. Je adem stokte en je voelde je zo vredig. Zò vredig. "Nu wordt het goed" dacht je. Maar dan spoelde een slok water je mee naar Het Onbekende Land ...
Deel 2 volgt, maar dan moet ik wel weten of jullie het goed vinden! Dus, reacties pliezz!
Groetjes
Statistieken
Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen
Reageer (4)
Super mooi,de enige boek stukken waarvan ik mort huilen zijn de hungergames als Katniss haar zusje verliest en Harry Potter als hij zijn familie ziet. Dit kan ik nu op mijn lijstje toevoegen. Je maakt met je verhaal heel wat in mij los,dank je!
8 jaar geledenMooi maar zielig
9 jaar geledennou gezelig verhaal:P
1 decennium geledenKan veel beter:P:P:P
1 decennium geleden