[Chapter 16] Heart or head?

Na de kus beweeg ik me langzaam achteruit. Ik zie de teleurgestelde blik in Liam zijn ogen, als hij me nogmaals probeert te kussen, maar ik mijn hoofd wegdraai.
'Is something wrong?' vraagt hij. Ik kijk in zijn ogen en zie daar eerder irritatie dan onzekerheid staan.
'No', mompel ik. Ik loop door mijn huis naar de tuin en laat mezelf in het gras ploffen. Ik ga liggen en kijk naar de sterren. Liam komt naast me zitten en laat zijn blik over mijn lichaam glijden. Zijn blik eindigt bij mijn ogen.
'I know there is something wrong', houdt hij vol.
In gedachte antwoord ik sarcastisch 'Do you think?'
In het echt negeer ik hem. Ik blijf gewoon even stil. Ik probeer mijn hart en hoofd op dezelfde plek te krijgen, maar echt lukken, doet het niet.
Ik sluit mijn ogen en concentreer me alleen even op wat ik voel. De wind die zacht over mijn huid strijkt, het gras onder mijn handen.
'Tell me, Rose', fluistert hij zacht.
'Just give me a minute to think', antwoord ik iets scherper dan gewild.
Ik denk even na en aarzel sterk. Moet ik hem ermee confronteren of niet? Op dit moment mis ik Niall zijn aanwezigheid sterk. Hij had me er vast mee kunnen helpen. 'Of hij zou weer tegen je liegen', zegt er een stemmetje in mijn hoofd.
Ik zucht even en open mijn ogen weer. Ik kijk recht in de groenblauwe ogen en besluit eerlijk te zijn. Wat ik meer voor mezelf doe, dan voor hem.
Na een diepe zucht, kijk ik hem diep in de ogen, dwingend, aan en vraag dan 'Who are you?'
Hij lijkt te schrikken van mijn woorden.
'What do you mean? You still don't believe me?' vraagt hij met grote ogen.
'No', antwoord ik kortaf.
Hij bijt even op zijn lip en gaat dan verzitten. Ik zie de aarzelingen in zijn ogen staan, maar uiteindelijk besluit hij dan eerlijk te zijn.
'You are right, I am sorry', fluistert hij.
Ondanks dat ik het al wel had verwacht, komen de woorden toch hard aan.
'I'm so sorry', fluistert hij. Ik frons mijn wenkbrauwen als hij onverwachts wel héél veel emotie's toont. Niet zoals ik van hem gewend was.
'Liam told me about everything, he told all of us about everything. He said that he was going to meet you, but you caught my eye from the second you walked in. You just have something... special. When I saw you standing there alone, I stopped thinking and went to you. When Niall pulled you away, I suddenly saw what I've done.'
Hij stopt even met praten en schudt zijn hoofd.
'Liam will never forgive me this. We have one rule; don't flirt with the other his girl, and I broke it', weer schudt hij even zijn hoofd.
'But everytime I see you, I just stop thinking. Like I already said, you have something, something special', fluistert hij.
Ik hoor aan zijn toon dat hij klaar is. Hij wel, ik niet. Mijn hoofd staat vol met vraagtekens.
'Wait, so you aren't Liam?' vraag ik nogmaals voor de zekerheid.
'No, I'm sorry', fluistert hij zacht.
'Then who the hell are you?!'


[Reactie+Kudo? Thank you so much! ]