003

‘Ik wil spelen!’ Kirde Sarah in haar buggy.
Ik humde wat en duwde de buggy zwijgend door naar de kleine speeltuin die een paar straten van ons af lag.
Ik vond het belangrijk dat Sarah vriendjes zou maken, maar ik vond het altijd eng om haar vreemde mensen te laten ontmoeten.
Er zat nog niemand in de speeltuin, het was dan ook pas 9 uur, en ik liet haar wat rondrennen terwijl ik de buggy naast een boom zette.
Sarah plofte neer in de zandbak en ik keek lachend toe hoe ze met haar handen erdoor heen begon te woelen.
Ik ging naast haar zitten en begon te tekenen in het fijne zand.
‘Wat is dit?’ Vroeg ik haar.
‘Hondje!’
‘Heel goed, en wat is dit?’
‘Niall!’
Ik keek fronsend naar de giraffe die ik had getekend en schudde mijn hoofd.
‘Nee, dat is een giraffe Sarah.’
‘Niall! Niall!’ Piepte ze opgewonden.
Ik keek haar aan en zag dat ze naar een punt links achter me staarde en ze sprong energiek op en neer.
‘Niall!’ Gilde ze nog eens.
Ik draaide me om en zag daar, tot mijn stomme verbazing, de beroemde blonde jongen staan.
Hij keek even om zich heen en zag ons toen zitten.
Hij glimlachte en kwam vrolijk naar ons toe lopen.
‘Hallo lief meisje. Wat leuk om je weer te zien.’ Zei hij terwijl Sarah zich in zijn armen wierp.
Ik keek verbaasd naar de peuter die gisteren nog dichtklapte toen ze hem zag, en dat leek ze zich opeens ook te beseffen.
Ze jammerde zachtjes en Niall liet haar geschrokken los.
Ze drukte zich tegen me aan en greep hardhandig een van mijn lokken vast.
‘Sarah! Niet zo hard.’ Mopperde ik zachtjes.
Niall grinnikte en ik keek hem nieuwsgierig aan.
‘Ik ben Niall Horan.’ Hij stak zijn hand uit en ik grijnsde even.
‘Ik weet precies wie je bent. Zij hier raakt maar niet uitgepraat over je. Ik ben Kristen.’ Zei ik.
Sarah wierp even een blik op Niall en grijnsde toen.
‘Het duurt altijd even voordat ze over haar verlegenheid heen is.’ Legde ik uit toen ze zich weer verstopte.
Ze begon wild te bewegen en ik zette haar zwijgend neer op de grond, waarna ze snel naar de buggy huppelde.
Toen ze allemaal spullen op de grond begon te gooien rende ik naar haar toe en trok haar weg.
‘Wat ben je aan het doen?’ Vroeg ik in een poging om streng te zijn.
‘Honger.’ Zei ze alleen.
Ik zuchtte diep en haalde een pak kinderkoekjes uit mijn tas. Niall was achter ons aangekomen en Sarah stak verlegen haar koekjes naar hem toe.
‘Oh wat lief van jou!’ Zei Niall glimlachend terwijl hij een van de koekjes aannam.
Hij knabbelde op zijn koekje en hij keek even op zijn horloge.
‘Oh nee! Ik moet gaan, de jongens wachten op me met ontbijt.’ Zijn hand wreef even over zijn buik en ik grinnikte kort.
‘Het was leuk om jullie ontmoet te hebben. Misschien zie ik jullie nog eens.’ Hij wreef even met zijn duim een paar kruimels van Sarah’s wang en liep toen met een kleine glimlach weg.
‘Niall is lief.’ Zei Sarah terwijl ze het laatste restje van haar koekje in haar mond stopte.