- 063.

Met een zucht sloeg ik de bladzijde om. Ik moest nog maar een bladzijde, dan snel naar school om de toets in te halen en dan door naar Oxford Street voor de sollicitatie. Louis had net een bericht gestuurd dat ze veilig waren aangekomen in Australie en dat ze nog niet zijn aangevallen door gekke fans. Aan de manier waarop hij smste, merkte ik dat hij het echt leuk vond om op reis te zijn en daar was ik blij om. Ik voelde me ook behoorlijk slecht als ik dacht dat ik hem liever had, maar het was wat het was en hij was gelukkig. Niks meer kon ik vragen van hem. Ik keek even op de klok en hoorde hoe Julie langswandelde. Ze was druk in gesprek aan de telefoon en ik hoefde niet eens moeite te doen om te raden met wie. 'Ja, ik mis jou ook... tuurlijk meende ik het wel.. ah schatje kom op, ga nou niet zo doen. Ik mis je echt met heel mijn hart, vergeef je me nu?'
Lachend schudde ik even mijn hoofd, voor ik de laatste pagina nog een keer doornam. Ik had er vertrouwen in dat ik het wel uit mijn hoofd kon en klapte het boek dicht. Ik hoefde – na vandaag – nog maar twee toetsen in te halen en dan kon ik gewoon weer alles volgen zoals de rest. Ook al kwam er wel een examen week aan, iets waar ik nu al lichtelijk voor vreesde. Louis had echter volledig vertrouwen in me en stuurde dat ook zovaak het maar kon. Ook Julie wist dat ik het wel zou halen en had vanmorgen bij het ontbijt al een hele preek gegeven. Ik stond op van het bed, pakte al mijn spullen en wandelde naar de gang. Julie had de telefoon weer opgehangen en hing wat op de bank, starende naar de televisie. Ik hing even om de hoek, zei haar gedag en zwaaide even. Ik wou dat ik ook vrij had, maar ik moest alles gewoon regelen. Ze wenste me succes en riep nog na dat ik haar moest bellen als ik de baan had. Ik riep terug dat dat zoiezo wel zou gebeuren en wandelde toen het appartement uit. Op voor een dagje wat hopelijk goed zou eindigen.

Louis Tomlinson.
'Nou, doe niet zo flauw!' gilde Niall, terwijl ik een bakje met snoep boven zijn hoofd hield. Hij kon er niet bij, iets wat grappige momenten vormde en ik lachtte vrolijk. De andere jongens zaten als een stelletje zoutzakken in de overheerlijke hotel stoelen en ik keek even om me heen. Onze manager was druk bezig voor de kamers en we konden eerlijk gezegd even niet wachten tot we een paar uurtjes konden slapen. 'Ik meen het, geef me dat snoep. NU. Ik heb het nodig!'
'Lou, geef hem alsjeblieft dat snoep. Dat zijn we van dat kinderlijke gekrijs af.' hoorde ik Zayn nu mompelen en ik zuchtte. Nooit fun he. Ik liet het bakje snoep op zijn schoot vallen en plofte zelf ook neer in een stoel. Mijn telefoon trilde en ik viste hem tevoorschijn. “Got the job, thanks babe. I miss you!” Ik voelde hoe iemand over mijn schouder meekeek. Niall, Zayn en Liam zaten voor me, dus dat betekende dat Harry nu wel achter me moest staan. Ik wierp een korte blik op Niall, die met een zelfvoldane de hele bak snoep naar binnen werkte. Dat kind had ook nergens problemen mee.
'Awh wat goed voor haar! Hoef jij haar niet meer te sponsoren.' grapte Harry en ik sloeg mijn arm naar achter, waardoor ik hem recht in zijn buik raakte. 'LOU- au.'
'Moet je maar niet zo'n opmerking plaatsen. Je weet dat het niet zo ligt. Ik verwen haar gewoon graag.'
'Niet alleen op die manier, he.' grapte Niall nu en ik keek hem even aan.
'Wat bedoel je daar nou weer mee?' mompelde ik, terwijl er een glimlach over mijn gezicht gleed. Ik wist natuurlijk wel waar over het ging.
'You know.' Niall wiebelde even met zijn wenkbrauw en stopte toen het laatste snoepje in zijn mond. 'Anyways, ik ga Julie maar eens bellen. We hebben elkaar al tien minuten niet gesproken.'
'Ja, wow, ze zal je wel missen.' mompelde Liam nu en ik glimlachte even. Hij had praktisch een verslaving aan haar. Ik bedoel, ik miste Amber ook kapot hard, maar Niall had echt een hoogtepunt laten zien met Julie, ze belde elkaar om alles. Best wel schattig.