Part 4.5 - Are we a couple?

Eva's Point Of View

"Echt waar?" Ik schop tegen een blaadje dat van een boom is gedwarreld. Met mijn handen in mijn zakken loop ik samen met Harry door de straten van Berlijn. Harry knikt. "Ja, echt waar. En dan is het Niall zijn idee, normaal kom ik met zulke dingen." Zegt hij lachend. Ik grinnik en kijk wat om me heen, niet wetend waar we zijn. "Hoe zit het nou eigenlijk tussen jou en Zayn? Ik snap er niet veel meer van." Harry gaat op een bankje zitten en ik kom naast hem zitten. "Ik weet het niet." Zeg ik. Het valt me op dat ik nu minder verlegen ben als ik met de jongens ben. "Hij heeft wel gevraagd of ik in Duitsland met hem wilt afspreken. Als een date." Harry wierp zijn blik op mij en zijn mond viel open. "Serieus? Heb je ja gezegd?" Ik knikte kort en dat was het moment dat Harry vrolijk ik zijn handen klapte, nooit gedacht dat jongens zo zouden reageren. Ik moest lachen om Harry zijn actie. "Harry, rustig." Zei ik lachend. Harry kwam weer rustig naast me zitten, sloeg een arm om me heen en trok me naar zich toe. "Ik ben blij voor je meid, ik zie al lang aan je dat je hem ontzettend leuk vindt." Ik grinnik en voel dat ik bloos omdat ik op zo'n manier met Harry zit, hoe lang heb ik daar vroeg wel niet over gefantaseerd? Althans, vroeger? Drie weken terug nog.
Bij de bus teruggekomen met een hele lading boodschappen wikkel ik de Gucci sjaal van mijn nek en dump hem op de bank. "Dat werd tijd! Ik sterf van de honger!" Niall rent naar Harry toe en trekt alle tassen uit zijn handen om er vervolgens allerlei eten uit te vissen. Ik moest lachen om het gebeuren en hing mijn jas aan een kapstok die in een kastje hing. Ik liet me naast Liam op de bank vallen en keek een beetje om me heen. Het was redelijk saai. Veronique en Louis waren nergens te bekennen, Niall was aan het eten, Zayn was ook nergens te zien, Harry was de boodschappen aan het opruimen en Liam sliep. Net op het moment dat ik op wou staan om Harry te helpen, ging de deur van Zayn's kamer open en vroeg hij of ik even wou komen. Ik stemde in en liep met Zayn mee zijn kamer in, die een ontzettende rotzooi was. "Wat is er?" Vroeg ik terwijl ik liefjes glimlachte. "Harry sms'te me dat je mij iets wou vragen." Als ik met een verbaasde blik naar Zayn kijkt laat hij mij een sms'je van Harry zien waarin staat dat ik iets aan hem wilt vragen. "Oh god, Harry." Mompel ik boos. Zayn kijkt me verbaasd aan, maar ik wuif het weg. "Nou, ik heb ergens met Harry over gesproken en hij zei dat ik maar wat moest doen, maar ik durfde het niet echt. Maar nu zou het toch moeten." Ik hoorde Zayn even lachen en snel keek ik naar de grond. "Nou," begon ik. "Ik vroeg me eigenlijk iets af." Damn, wat was dit lastig zeg. Ik slikte even en keek Zayn toen recht in zijn ogen. "Zijn wij een..... koppel?" Dat laatste woord kwam er ongelooflijk zacht uit en ik hoopte dat Zayn het niet verstaan had. Ik hoorde Zayn even zuchten en toen pakte hij mijn handen vast. "Eva, kijk me eens aan." Ik keek omhoog en wou meteen weer wegkijken door de spijtige blik van Zayn, maar Zayn hield mijn wang vast en maakte dat ik hem in zijn ogen kijk. "Het spijt me, maar ik weet niet of het iets word." Mompelt Zayn zachtjes. Mijn mond valt open ter verbazing, eerder zei hij nog duidelijk dat hij van me hield en gaf hij me een kus op mijn mond. En nu? Ik schudde mijn handen los en draaide me snel om. Tranen stonden in mijn ogen. "Eva wacht!" Riep Zayn maar ik opende de deur van zijn kamer, stapte naar buiten en sloeg de deur met een harde klap dicht. Ik rende naar mijn kamer, maar werd in het keuken gedeelte tegengehouden door Harry. "Oh mijn god, wat is er?" Huilend liet ik me tegen Harry aanvallen.