OO9.

Ik wil overtuigd de groep in stappen, die ik om de hoek al lawaai hoor maken, maar het blijken maar twee personen te zijn.
ik stop en luister, het was gewoon te goed om het te onderbreken.
"May! Je kunt dit niet menen!" harry's stem. "Ik zag je al meer dan een week niet! ik mis je! ga gewoon wat minder met Louis om en wat meer met mij."
steek in mijn hart, voel ik, ik grijp er naar, maar het lijkt nog intact.
Ik weet dat ze nu haar typische gezicht trekt en Harry ratelt verder en verder en zij laat hem uitrazen. Na vijf minuten hoor in een zware ademhaling.
"Ben je jaloers op Louis, omdat hij bij mij hangt. Of ben je jaloers op Mij omdat ik bij Louis hang?"
Die vraag zette mij ook aan het denken, wat bedoelde ze er mee? Wil Harry misschien close friends worden, leest ze dat van zijn gezicht?
Ik piep even om het muurtje, ik zie een verward en betrapt gezicht.
"Je bent verliefd, niet?" vraagt May, een traant begint over de kaak met lachkuiltjes te dwarrelen.
"Helemaal niet." zegt hij op een kordate toon, maar toch knikt hij niet veel later, slikt hij de tranen die in zijn keel hangen door en kijkt hij uiteindelijk weg.
"Wat wil je? Hij's perfect."
"Zeg het dan tegen Louis!"
Weer hoor ik een snik. "Hij's hetero, ben je dom ofzo?" Hij komt de hoek om gestormd en botst zijn schouder tegen de mijne.
Hij stopt en kijkt recht in mijn ogen, de zijne zijn waterig en ik houdt mijn watervallen tegen.
Hij mag niet gekwetst worden, ookal valt hij me, hij's nog steeds een vriend.
Zijn ogen lijken te vragen of'k alles hoorde, dus ik knik mijn eerlijke antwoord. Dat leek hem nog meer overstuur te brengen, hij rende snel van me weg en ik draai me naar May, die ondertussen naast me staat.
"Hazza.." mompel ik onder mijn adem.