Masked || O51

Hand in hand liepen we zijn kamer uit, en het verbaasde me niets dat we daar Hailey aantroffen. Het zou me niet verwonderen als ze heeft zitten luistervinken. ‘Was het interessant wat je hoorde?’ Vroeg ik terwijl ik nog wat dichter tegen Blaine ging staan.
Nu keek Hailey pas op en schudde haar hoofd. ‘Nee, eigenlijk niet. Nee. Ik hoorde alleen maar smak – geluidjes. Met woorden zou ik beter gevolgd kunnen hebben.’
Ik rode met mijn ogen. Typisch iets voor Hailey. ‘Waar zijn Shannen en Chris?’
‘Ho, wacht even, meid!’ Ze stond op, kwam voor me staan en keek me streng aan. ‘Eerst vertel je mij alles!’ Ze pakte mijn beide bovenarmen vast en begon hyperactief op en neer de springen. Het enige wat ik kon doen was lachen.
‘Doe dat vanavond maar. Ik wil niet horen wat ik allemaal gezegd heb.’ Zei Blaine voordat ik iets kon zeggen.
‘Wat je gedaan hebt weet ik wel al.’ Glimlachte Hailey.
Ik was ondertussen al uitgelachen en trok Blaine mee naar beneden. ‘Waar zijn Shannen en Chris?’ Herhaalde ik mijn vraag van daarjuist.
Hailey haalde haar schouders op. ‘Misschien in de kantine.’ Stelde ze voor. Ik knikte en liep samen met Blaine en Hailey naar de kantine, waar inderdaad Shannen en Chris zaten.
Blijkbaar waren ze niet verbaasd om mij hand in hand te zien met Blaine en dat werd bevestigd wanneer Shannen haar mond opendeed. ‘Ik wist het wel. Ik wist het gewoon!’ Ze stond op en kwam dichter bij ons staan. ‘Jullie zijn zo lief samen!’
Ik kon niet anders dan glimlachen. Mijn eerste vriendje, en ik was er zo lief mee. ‘Dank je.’ Kwam er zachtjes over mijn lippen. Ik keek een beetje verlegen naar beneden en voelde dat mijn wangen een licht kleurtje kregen. Normaal was ik nooit zo bij mijn vriendinnen maar dat was echt allemaal door Blaine. Blaine maakt me gek. Dat is de voorbije weken wel duidelijk geweest.
‘Wat gaan we nu doen?’ Vroeg Shannen na een korte stilte. ‘De film verder kijken?’
‘Nee!’ Riep Chris onmiddellijk. Ik grinnikte zachtjes. ‘Niet opnieuw! Kunnen we geen andere film kijken? Of gewoon iets totaal anders doen?’
‘En wat stel je dan voor?’ Vroeg Shannen.
Chris begon te grijnzen. ‘Playstation!’
‘Nee!’ Nu riep ik dat. ‘Laten we naar het park gaan. Als iemand op een beter idee komt, zeg het dan.’
Blaine knikte en sloeg zijn arm rond mijn middel. ‘Let’s go!’


Ik heb zo snel mogelijk geprobeerd verder te schrijven. Dit was dus het snelste. I know, this chapter sucks!