3.2

David stopt de auto een kleine 10 minuten later voor het hotel waar we verblijven. ‘Jullie bodyguards zijn hier om kwart over 10. Zorg dat jullie dan klaar staan zodat we gelijk kunnen vertrekken.’ We knikken, voor de zoveelste keer vandaag. Een voor een stappen we uit. We hebben een grote zonnebril op onze neus staan en een muts of capuchon op. Fans weten gelukkig niet dat we hier zijn, anders zouden we nu niet even die 10 meter richting het hotel kunnen lopen.
Zodra we binnen zijn loop ik gelijk door naar boven. David heeft onze koffers op onze kamer gezet. Ik lig samen met Tom op een kamer en Gustav en Georg liggen op de kamer naast ons. Ik pak mijn koffer mee die in de gang staat en leg die op een van de bedden. Ik open hem en gooi gelijk de inhoud op mijn bed. Met een lach op mijn gezicht kijk ik naar de kleren die er liggen. Wat zal ik vanavond eens aantrekken? Ik heb extra veel kleren meegenomen omdat ik thuis nog niet wist wat ik aan wou. Tom komt de kamer binnen en schiet in de lach zodra hij de stapel met kleren ziet. ‘Wist je niet wat je aan wou broertje?’ zegt hij met een brede grijns op zijn gezicht. Ik schud mijn hoofd, terwijl ik peinzend naar de stapel kleren kijk. Tom komt naar me toegelopen. ‘Zal ik je helpen?’ Wantrouwend kijk ik hem aan. Is het wel een goed idee om Tom me te laten helpen met mijn kleding? Ach, ik kan het altijd proberen, toch?
Langzaam knik ik. ‘Oké, wat wil je absoluut niet aan?’ Ik beweeg mijn hand richting de stapel waarna ik er verschillende T-shirts en broeken uit vis en op de grond gooi. Al snel is de stapel een stuk kleiner, wat de keuze al makkelijker lijkt te maken. Jammer voor mij, schijn bedriegt. Er liggen nog 3 shirts en 2 broeken op het bed die ik allemaal aan wil doen.
Een zucht verlaat mijn mond. ‘En nu?’ jammer ik. Tom haalt zijn schouders op. ‘Blind kiezen?’ Ik haal mijn schouders op en sluit mijn ogen. ‘Jij moet ook je ogen dicht doen en dan ineens stop zeggen.’ Met mijn hand zwaai ik heen en weer boven mijn bed, wachtend op Tom die ‘Stop!’ zegt.
Niet veel later bromt Tom zachtjes ‘stop.’ Ik stop en open mijn ogen. Het rechter shirt. Ik pak hem van het bed af. ‘En welke broek staat er het leukst bij? De donkere of de lichte?’ Tom grinnikt zacht. Hij is het ondertussen wel gewend van mij dat ik nooit kan kiezen tussen mijn kleding. ‘Ik denk die lichtere.’ Ik houd het shirt eerst bij de lichte broek, daarna bij de donkere en als laatste keer weer bij de lichte. ‘Ik ben het met je eens,’ glimlach ik en pak ook de lichte broek van het bed af.

Het spijt me dat ik jullie zo lang heb laten wachten! ö Ik zal mijn best doen om van het weekend nog een stukje te plaatsen, maar ik kan niks beloven.
Laten jullie een kudo en een reactie achter?
XOXO Charlotte <3