6.5

Ariane Granger
Ik keek trots naar het bed dat ik in elkaar had gezet. Echt, het is gewoon kunst geworden, niks meer aan veranderen. Ik ging er even op staan en bewoog een beetje op en neer. Jezus, dit matras veert fantastisch. Ik maakte van mijn hopjes grote sprongen en vloog over het bed heen. De deur ging op en geschrokken staarde ik naar justin. Mijn laatste sprong had zoveel vaart gehad dat ik met mijn hoofd tegen het plafond aan knalde. Ik viel op mijn knieen en wreef pijnlijk over mijn hoofd. 'Au.' zei ik verbaasd. Justin staarde me aan en begon toen te grijnzen. Ik wierp hem een blik toe, die echt dodelijk had kunnen zijn. Heel dodelijk maar het werkte niet. Mijn blackberry begon te trillen en ik werd afgeleid van mijn poging tot moord. 'Daten vanavond? XJesse.' las ik hardop voor. Snel begon ik terug te typen maar Justin had mijn mobiel al vast. 'O nee.' Ik keek verbaasd naar zijn gezicht dat boven het mijne hing. 'Wat nee?' vroeg ik. 'Zo makkelijk kom je er niet van af. Wij gaan eerst een fatsoenlijk gesprek hebben.' Ik rolde met mijn ogen en wuifde het weg. 'Het was een ongelukje Bieber, zoiets gaat nooit meer gebeuren.' Hij trok verleidelijk een wenkbrauw op en staarde me aan met zijn bruine ogen. 'Daar ben ik niet zeker van.' zegt hij, en hij grijnst speels. Ik staar terug en schud dan met mijn hoofd. 'Echt niet.' zeg ik. 'Als jij je tong niet in mijn mond had geduwd was het nooit gebeurd.' Hij begon zijn geduld te verliezen. 'Als jij me niet had gekust was er niets gebeurd.' Boos keek ik hem aan en wendde toen mijn blik af, 'Dat deed ik niet.''Wel waar.' 'Niet waar.' 'wel waar.' 'Niet waar.' Hij stak zijn hand uit en legde hem over mijn mond. 'Je weet zelf het antwoord wel.' zei hij en hij liet me in mijn eentje achter. De deur sloeg dicht en de regen tikte op de ruiten en in de verte donderde het dreigend. En ik staarde naar de dichte deur.