2.4

‘Er komt een DJ en nog een redelijk onbekend bandje uit de buurt dat bestaat uit vrienden. Mijn vriendin, waar ik mijn verjaardag mee vier, heeft dat geregeld. Dus nu bedank ik haar op deze manier omdat ik weet dat ze fan is van jullie,’ zegt Milou met een brede glimlach op haar gezicht. ‘Wij vinden het een goed idee!’ klinkt Georg zijn stem aan de andere kant. ‘Okee, dan doen we dat. Ik zal van de week David wel bellen om te zeggen dat hij die dagen vrij moet plannen. Dan bel ik jullie daarna wel over hoe en wat, goed?’ ‘Ja, doen we. Wanneer is die verjaardag trouwens?’ ‘Over 2 weken op vrijdagavond.’ ‘Okee is goed, die zet ik er alvast in! Nog een fijn weekend. Daag.’ We zeggen ook tegen hun gedag waarna we ophangen. Ik leg mijn mobiel op bed. Milou kijkt me lachend aan en vliegt me om de hals. ‘Dankje, dankje, dankje,’ mompelt ze. Zodra ze mij los gelaten heeft vliegt ze naar Tom toe waar ze hetzelfde doet als bij mij. Lachend kijk ik haar aan. Milou kan nog altijd hetzelfde gekke gedrag vertonen als vroeger, toen we klein waren. ‘Ik ga alvast kijken of er mensen beneden zijn, komen jullie zo?’ Tom en ik knikken tegelijk waarna Milou opstaat en de kamer uit loopt.

Zodra iedereen benen is vertrekken we richting het bos. Niet dat het bos ver lopen is. Hooguit 100 meter naar de ingang. Ik heb een muts en een grote zonnebril op mijn hoofd. Ik heb mijn nieuwe schoenen ingeruild voor mijn oude, al wat versleten sneakers. Je weet nooit wat je in het bos tegen kan komen of hoe vies het kan zijn in het bos. Vroeger, toen Tom en ik klein waren, deden we altijd onze kaplaarzen aan als we naar het bos gingen. Dan konden we vrolijk in de plassen springen en van alles verzamelen om het later weer weg te gooien.
Mijn kleine neefje komt naar me toegelopen. ‘Billie!’ zegt hij vrolijk en strekt zijn nog korte armpjes naar me uit. Ik til mijn zesjarige neefje op en zet hem op mijn arm. ‘Hee Nick! Wat ben je groot geworden!’ Deze keer lieg ik niet, hij is echt groot geworden sinds de laatste keer dat ik hem zag. ‘Tommie!’ Ik kijk langs me en zie dat Tom naast me is komen lopen. Nick steekt zijn armpjes nu uit naar Tom. Lachend geef ik hem aan Tom die zacht tegen hem begint te praten. Iets verder naar voor zie ik Milou lopen. ‘Milou!’ gil ik. Ze draait zich om en stopt met lopen. Lachend komt ze naast me lopen. ‘Owja, hoe was jullie tour? Dat heb ik nog helemaal niet gevraagd,’ zegt ze zodra ze naast me loopt en ik haar aan kijk. Met een brede glimlach kijk ik haar aan en begin over onze tour te vertellen in geuren en kleuren.