~072~

Mary Brooks

Even later komt George binnenrennen. ‘Nee, hij- Ah, daar ben je al.’
‘Yup. Ik ben hier en alles is goed, dus je kunt nu weer rustig gaan slapen.’ Zegt Fred terwijl hij een gebaar maakt dat George weg moet gaan.
George grijnst. ‘Nou, het lijkt me eigenlijk nog wel leuk om hier te blijven.’
Hij komt naar ons toelopen. ‘Gezellig.’
‘Als je hier blijft, verpest ik vanaf vandaag elk-’ Begint Fred.
‘Oké, oké. Ik ga al hoor.’
Hij loopt naar de deur, maar bedenkt zich dan en draait zich om.
‘Zeg, wat is er nou eigenlijk met die kaart gebeurd?’
‘Welke kaart?’Vraagt Fred verbaasd en kijkt naar mij.
‘Ehm… nou.’ Ik schuif wat op zodat ik hem normaal aan kan kijken.
‘Ze is de Sluipwegwijzer kwijt.’ Antwoord George.
‘Kwijt? Hoe krijg je dat nou weer voor elkaar?’
Ik kijk Fred schijnheilig aan. ‘Nou, ik kon niet slapen en toen ging ik op de Sluipwegwijzer kijken en toen besloot ik dat ik even door het kasteel ging lopen. Maar ik had iets te laat door dat Sneep eraan kwam en toen pakte hij de kaart en toen kwam Lupos ineens. Midden in de nacht. Naar Sneep?’
Waarom eigenlijk? Ik schud even mijn hoofd om het van me af te zetten.
‘Maar goed, toen pakte hij de kaart dus af.’
Fred en George kijken me beteuterd aan.
‘Maar…’ Zegt George, wetend dat Fred hem aan zal vullen.
‘Die kaart...’
‘Die was…’
‘Zo belangrijk…’
‘Voor ons.’ Besluiten ze samen.
‘Sorry hoor. Ik deed het niet expres. Denk je nou echt dat ik met Sneep mee naar zijn kantoor wil?’
Fred en George denken even na, maar trekken dan allebei een vies gezicht.
‘Nee.’ Zeggen ze.
‘Zijn haar is zo…’
‘Facinerend hoe hij dat voor elkaar krijgt. Ik bedoel, daar gaat een heel proces aan vooraf.’
‘Dan moet je echt geduld hebben.’
We kijken elkaar even heel serieus aan, maar schieten dan in de lach.


(hoera)YAY! Vandaag is MyBlueEyes jarig! Dus ga haar allemaal maar even feliciteren:Y)