Hoofdstuk 9 - Het ontslag

De volgende ochtend loop ik de kamer van Milo weer vrolijk binnen. ''Dag Milo!'' glimlach ik. ''Hey Luna! Wat ben jij vrolijk vandaag.'' grijnst hij en kijkt me aan. Ik haal lachend mijn schouders op. ''Heb je zo goed gedroomd over Matthy?'' vraagt hij. Ik rol lachend met mijn ogen. ''Dat mocht Matthy willen.'' lach ik. Hij lacht. ''Dat weet ik wel zeker.'' lacht hij. ''Maar nee, ik heb gewoon goed geslapen en ben weer helemaal bijgetrokken na mijn dag van gister.'' grijns ik. Milo kijkt me even bedenkelijk aan. ''Heb je nog iets van Matthy gehoord?'' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd, liegend, van nee. We hebben gister de hele avond met elkaar gebeld, maar we hadden beloofd het nog even tussen ons te houden tot in ieder geval na de eerste date. Daarna zouden we wel kijken hoe we het samen vinden en of we het met iemand wilde delen. Melissa weet natuurlijk wel van onze date af maar die heeft beloofd om niks tegen iemand te zeggen.

''Nee, helemaal niks. Was hij van plan om contact met me op te nemen dan?'' lach ik. Milo grijnst. ''Joh, die jongen leek binnen één seconde verliefd. Ik had niks anders verwacht.'' zegt hij lachend. Ik moet lachen. ''Ik heb niks gehoord hoor.'' zeg ik. ''Hmm... Ik vind het sus.'' zegt hij. Ik haal mijn schouders op. ''Meer romantisch dan dit wordt het niet.'' zeg ik. ''Maar, hoe gaat het met jou?'' vraag ik. ''Goed, ik hoop dat ik vandaag naar huis toe mag.'' zegt hij. Ik knik. ''Al vind ik het wel gezellig hier hoor.'' lacht hij. ''Ik vind je ook een gezellige patiënt.'' zeg ik. Hij lacht. ''Gelukkig maar.'' ik glimlach en meet zijn bloeddruk op. ''Ziet er allemaal goed uit. Op je ritmebewaking is ook vrij weinig te zien.'' zeg ik. ''Behalve gewoon een goed hartritme natuurlijk.'' voeg ik er snel aan toe. Hij moet lachen. ''Gelukkig.'' We worden verstoord door zijn telefoon die afgaat. ''Ik denk dat hij je in de gaten houdt hoor.'' hij draait zijn scherm om en ik zie een FaceTime oproep van Matthy in beeld staan. Ik schud lachend mijn hoofd. ''Alsof hij het ruikt.'' lach ik. Hij neemt op. ''Hee maatje!!!'' roept Milo enthousiast. ''STROOPMANNETJE!!'' roept Matthy grijnzend met een gekke stem. Ik grijns even maar hou me stil. ''Hoe gaat het maatje?'' ze praten wat. Matthy heeft totaal niet door dat ik in de kamer sta natuurlijk.

''Ik heb nog iemand die je gedag wilt zeggen.'' grijnst Milo. Hij draait zijn telefoon om. Ik leun wat tegen mijn computer aan en zwaai nonchalant. ''Dag Matthy.'' hij glimlacht. ''Hey Luna. Mag je weer voor ons jochie zorgen?'' grijnst hij. Ik moet lachen. ''Het is een zware taak hoor.'' ik glimlach. Milo draait de telefoon weer naar zichzelf toe. ''Maar ehm, Matt... Ik hoor van Luna dat je helemaal niet hebt geprobeerd om haar op te zoeken, wat is dit nou casanova?'' vraagt hij. Ik hoor Matthy lachen. ''Nee, dat klopt.'' zegt hij. ''Hoezo niet? Het is toch een hartstikke leuke meid?!'' zegt hij verontwaardigd. Matthy is even stil. ''Echt jongen, zo kom je toch nooit aan de vrouw.'' zucht Milo. Ik moet lachen. ''Zie je nou wel, geloof je me nu wel?'' vraag ik aan Milo. Hij schud zijn hoofd. ''Ik kan het niet geloven.'' zegt hij. Ik zucht even. ''Moet ik het opschrijven voor je met een handtekening eronder?'' vraag ik. ''Alleen als het in een liefdesbrief naar Matthy is, met je nummer erbij.'' lacht hij. ''Jij hebt al een vriendin Miel.'' lacht hij. ''Voor jou natuurlijk, ouwe zeikerd.'' lacht hij. ''Goed, Matthy, Milo, het was me weer een waar genoegen... Ik ga weer verder.'' zeg ik lachend. ''Werk ze, Luna.'' zegt Matthy glimlachend. ''Thanks!'' glimlach ik. ''Als je wat nodig hebt dan hoor ik het wel Milo.'' zeg ik. Hij knikt. ''Thanks Luna. Ik zorg wel dat jij straks een volgverzoekje van deze jongen krijgt op Instagram.'' zegt hij lachend, waarna hij weer verder praat met Matthy. Ik schud lachend mijn hoofd. ''Succes.'' lach ik.

Ik verlaat de kamer en ga door met mijn ochtendronde langs al mijn patiënten. Voordat de arts met mij langs de patiënten wilt kijk ik even op mijn telefoon en zie ik dat ik een appje van Matthy heb. 'Matthy [09:45]: Toch een leuk geheimpje zo , je zag er goed uit.' stuurt hij. Ik bloos en merk dat ik sta te grijnzen naar mijn telefoon. 'Luna [10:00]: Dat is lief, jij ook. Milo is vrij gebrand om ons in contact te krijgen, hij moest eens weten haha.' Ik sluit mijn berichtje af met een kus emoji en verstuur hem dan. Matthy stuurt me een kus emoji terug, waarna ik mijn telefoon weg stop en richting de arts loop om alle patiënten door te spreken. Na een halfuur zijn we klaar. Milo mag naar huis en dat gaan we hem even vertellen.

Met de arts loop ik zijn kamer binnen. ''Ik ga je even hangen Matt.'' zegt hij waarna hij hem ophangt. ''Meneer ter Reegen. Ik heb het goede nieuws dat u naar huis mag. We hebben voor zover niks gevonden bij het hart, dus we denken toch dat het gewoon een vasovagale reactie is geweest, flauwvallen dus.'' legt hij uit. Milo knikt. ''Oke, nou gelukkig...'' zegt hij en knikt. ''Ik ben blij dat ik naar huis toe mag.'' zegt hij. Ik moet even klein glimlachen om hoe serieus Milo ineens naar de arts is tegenover naar mij. Deze arts is ook wel wat ouder, dus dat maakt het misschien ook wel wat anders. ''In principe mag u gewoon gaan zodra u zover bent, alleen moet de verpleegkundige even zorgen dat het infuus verwijderd wordt en de ritmebewaking weggehaald wordt.'' zegt hij, waarna hij mij aankijkt. Ik knik. De arts rond het gesprek af en verlaat de kamer. ''Zal ik alles even weghalen? Dan kan je misschien even lekker zonder alle kabeltjes enzo douchen.'' zeg ik. ''Stink ik ofzo?'' grijnst hij. Ik schud lachend mijn hoofd. ''Oh oh oh.. Milo.'' zucht ik. Hij lacht.

''Heb je al een volgverzoek van Matthy?'' vraagt hij lachend. Ik moet lachen. ''Oh god, hebben jullie me gevonden op the gram?'' vraag ik. Ik pak mijn telefoon en kijk erop. Ik moet lachen als ik een volgverzoek zie van Milo en Matthy. ''Van jullie beide zelfs.'' lach ik. ''Tuurlijk, ik moet mijn favoriete verpleegkundige wel even volgen.'' zegt hij. ''Eigenlijk mag dat niet hé.'' grijns ik. Hij lacht en doet zijn vinger voor zijn mond. ''Ons geheim.'' ik lach even en accepteer zijn verzoek en volg hem terug. ''En Matt?'' vraag ik. ''Zal ik hem even laten zweten?'' grijns ik. Hij moet lachen. ''Ja, ja ja doe. Dan stuur ik een screenshot dat je me hebt terug gevolgd in onze groepsapp.'' lacht hij. Ik moet lachen. ''Arme Matthy.'' zeg ik lachend. ''Ja misschien moet je hem maar even troosten.'' lacht hij. Ik lach. ''Als jij dat screenshot stuurt, dan meld ik je ritmebewaking vast af.'' lacht hij. Hij pakt zijn telefoon terwijl ik hem afmeld bij de hartbewaking. Ik haal alle kabels los en haal de stickers eraf. ''Alleen je infuus nog.'' zeg ik. Ik trek handschoenen aan en haal zijn infuus eruit.

''Hij heeft gereageerd hoor.'' lacht Milo. Hij geeft me zijn telefoon. De rest van de jongens heeft lachpoppetjes gestuurd. Matthy stuurt alleen maar huilpoppetjes, gevolgd door. 'Daar gaat mijn kans.' ik schud lachend mijn hoofd. ''Ik zal strakjes hem terugvolgen, dan kan jij met een gerust gevoel naar huis oké?'' zeg ik. ''Yes!!'' juicht hij. Ik moet lachen. ''Nou, ga jij maar iemand regelen die je komt halen en douchen, dan zorg ik dat je ontslagpapieren klaar liggen.'' zeg ik. Hij knikt. ''Bedankt Luna.'' glimlacht hij. Ik ga weer aan het werk en wacht tot Milo belt. Ik zit achter de computer te rapporteren en te kletsen met de balie medewerker. Ik kijk op als ik Matthy langs zie lopen. Hij ziet me niet zitten en loopt door. Ik merk dat mijn hart wat sneller klopt als ik hem zie lopen. Niet lang erna gaat de bel op Milo zijn kamer. Melissa komt de hoek om. ''Zag ik Matthy nou?!'' grijnst ze. ''Ja... Milo is erg gepassioneerd om ons in contact te krijgen.'' grijns ik. Ze lacht. ''Hij moest eens weten.'' grijnst ze. Ik haal lachend mijn schouders op. Ik pak Milo's papieren en loop richting zijn kamer naar binnen.

Ik kijk op en grijns als ik Matthy zie. ''Heb je dit nou express gedaan Milo?'' vraag ik. Hij moet lachen. ''Misschien.'' lacht hij. Ik schud lachend mijn hoofd. ''Hi Matthy.'' hij glimlacht naar me. ''Hey.'' glimlacht hij. ''Hij bood het zelf aan hoor, dan kon hij je nog even zien.'' grijnst hij. Ik lach. ''Nou, hier ben ik.'' zeg ik grijnzend. Hij lacht. ''Ik ben nog aan het bijkomen van het feit dat Miel je wel mag volgen en ik niet.'' zegt hij terwijl hij sip kijkt. ''Ik heb je net geaccepteerd hoor en terug gevolgd.'' lach ik. ''Oh...'' grijnst hij. Ik overhandig Milo zijn papieren en neem ze even met hem door. ''Dan laat ik Matthy jou wel bellen.'' lacht hij. Ik lach. ''Ik ben blij dat ik van jouw gezeur af ben.'' grap ik. Hij lacht. ''Ah nee je gaat me missen!!'' zegt hij lachend. Ik lach. ''Een beetje.'' knipoog ik. ''Ik jou ook.'' grijnst hij. ''Dankjewel voor alles. Ik vond het echt heel gezellig.'' zegt hij. Ik knik. ''Ik ook, graag gedaan. Ik hoop voor je dat het nu gewoon goed blijft gaan.'' zeg ik. ''Mag ik je een knuffel geven?'' vraagt hij netjes. ''Omdat jij het bent.'' grijns ik en open mijn armen. Hij omhelst me. ''Ik hoop oprecht dat ik je nog eens zie.'' glimlacht hij. Ik glimlach. ''Dat zou leuk zijn.'' glimlach ik. ''Nou, nu moet Matthy ook maar een knuffel want anders wordt hij jaloers.'' lacht Milo. ''Mijn hemel Miel.'' zucht Matthy hoofdschuddend lachend. ''Nou kom maar dan, anders komen we er nooit vanaf.'' lach ik. Ik loop naar Matthy en omhels hem. Hij wikkelt zijn armen om mijn middel. Ik laat hem langzaam los en merk dat ik het warm heb. ''Wel thuis mannen.'' glimlach ik waarna we afscheid nemen.