Lifesaver five

Ik staar naar de melding op mijn telefoon. -Harry Styles followed you.-
Mijn hart bonkt in mijn keel terwijl ik lichtelijk in paniek raak. ''Naomi, naomi... wat moet ik nou?!'' roep ik uit. Ze kijkt me met grote ogen aan. ''Ik.... ik weet het niet.'' zegt ze.
''Ik ook niet.'' ik zie dat mijn handen trillen. ''Ik ga even niks doen, ik ga mijn telefoon wegleggen en we gaan serie kijken.'' zeg ik. Ze knikt. ''Oké, laten we dat doen.'' zegt ze. Ik leg mijn telefoon omgedraaid op tafel en zucht even. Het liefst zou ik de hele middag staren naar mijn telefoon in afwachting tot er iets gebeurt.
Ik haal een hand door mijn haren heen en kijk naar de televisie. ''We hebben een heel stuk gemist.'' lach ik. Ze knikt. ''Ach, het zal vast drama en alcohol geweest zijn.'' lacht Naomi.
''Heb je zin om te blijven eten?'' vraag ik. Ze knikt. ''Tuurlijk!'' zegt ze. Ik kijk op van een melding van mijn telefoon. ''Je gaat niet kijken.'' zegt Naomi. Ik zucht eens diep en knik. ''Oké oké.'' zeg ik en bijt op mijn lip.
Nadat we vijf afleveringen hebben gekeken van Geordie Shore is het een uurtje of vijf. ''Eten we hier of gaan we ergens iets eten?'' vraag ik. ''Laten we ergens gaan eten.'' zegt ze.
''Ik ga me wel omkleden dan.'' lach ik. ''Mag ik wat van je lenen?'' ik knik en zet de televisie uit. We lopen naar boven. Ik trek een wit shirtje, een spijkerbroek en een panterprint jas. ''Pak maar wat.'' zeg ik tegen Naomi terwijl ik me gauw omkleed.
Ik haal een borstel door mijn haren en bekijk mezelf even in de spiegel. Ik knik tevreden. ''Ik kan ermee door.'' lach ik. Ik loop naar beneden toe en schuif in mijn Nikes.
Ik pak mijn autosleutels en huissleutels en samen lopen we naar buiten toe. ''Het is echt prachtig weer.'' grijns ik. ''Laten we lekker buiten op het terras gaan zitten.'' zegt ze. Ik knik. ''Heel goed idee.'' zeg ik.
Ik stap in mijn auto en rij het centrum in. Het centrum ligt dicht bij het ziekenhuis, ik kijk er even naar als we erlangs rijden. ''Zwaaien.'' lacht Naomi. Ik moet lachen en zwaai droog naar het ziekenhuis.
Eenmaal geparkeerd lopen we naar een van de terrasjes en nemen daar plaats. We bestellen twee drankjes die al vrij snel gebracht komen. Ik kijk op de menu kaart en bijt op mijn lip. ''Wat neem jij?'' zegt ze. ''Ik denk de bruschetta en de zalm.'' zeg ik haar. ''Hmm. Ik ga denk ik voor carpaccio en schnitzel.'' lacht ze. ''Typisch Naoom.'' lach ik. Ze haalt onschuldig haar schouders op. ''Ik vind het eenmaal lekker.'' zegt ze.
We bestellen ons eten. Ik kijk op als ik mijn naam hoor. ''Jess?'' hoor ik een bekende stem. Ik kijk op en zoek om me heen. ''Achter je, lieverd.'' hoor ik. Ik kijk achter me en zie daar Anne en Gemma zitten. Ik schrik even. ''Hey!'' zeg ik. ''Jullie hadden hetzelfde idee als wat wij hadden.'' glimlacht Gemma. ''Naomi, dit is de moeder en zus van een patiënt.'' ik kijk haar een beetje met grote ogen aan. ''Ohh..'' zegt ze, ze snapt wat ik bedoel. ''Hi, ik ben Naomi!'' zegt ze en schud hen netjes de hand. ''Hoe gaat het met je zoon, Anne?'' vraag ik. ''Oh lieverd, zeg maar gewoon Harry.'' zegt ze. Ik knik en bijt zachtjes op mijn lip. ''Het gaat goed met hem. Hij heeft geen zuurstof meer.'' zegt ze. Ik glimlach. ''Wat fijn om te horen.'' zeg ik. ''Hij vroeg nog naar je.'' merkt Gemma op. ''Oh?'' ik zie Gemma grijnzen. ''Ja.. Hij vroeg waar je was.'' zegt ze. Ik moet lachen maar merk dat ik bloos. ''Ik had hem gezegd dat ik er morgen weer ben.'' zeg ik. Ze knikt. ''Hij lijkt erg gesteld op je te zijn.'' zegt Anne. ''Dat vind ik fijn.'' zegt ze. Ik glimlach. ''Fijn om te horen.. Hij kan alle steun gebruiken met zijn situatie.'' zeg ik. Ik voel me een beetje opgelaten. Hij had om mij gevraagd?!
''Doe hem maar de groetjes van mij.'' zeg ik en kijk naar Gemma en Anne. ''We gaan nu terug, ik zal het doorgeven.'' zegt ze. ''Dag lieverd.'' zegt Anne. ''Fijne avond.'' glimlach ik. Ik draai me weer terug om naar Naomi en kijk haar met grote ogen aan. ''Wat is er zojuist gebeurd?'' fluister ik en kijk haar geschokt aan. Ze grijnst. ''Looks like someone is into you.'' zegt ze. ''En hij is ook niet verlegen om het toe te geven.'' zeg ik. Ik kijk op als mijn eten neergezet wordt. Ik vond het toch ergens fijn om te weten dat het goed met hem gaat. Ik hield me er wel mee bezig de gehele dag.
''Jess?'' hoor ik naast me. Ik kijk op. ''Ja?'' zeg ik. ''Eet smakelijk.'' lacht ze en schud haar hoofd. ''Oh, dankje. Jij ook.'' zeg ik en begin te eten. In mijn hoofd kan ik alleen maar denken aan mijn gesprek met Anne en Gemma van daarnet.
Terwijl de zon langzaam wegzakt drinken Naomi en ik ons laatste wijntje op, de avond vliegt eigenlijk voorbij. We rekenen af en besluiten om nog even bij mij thuis op de bank te gaan zitten.
Eenmaal thuis pak ik mijn telefoon van de tafel af en kijk ernaar. ''Heb je een bericht?'' vraagt Naomi. Ik schrik op en kijk naar haar. ''Ja.'' zeg ik.
''Oh my god, wat zegt hij?'' vraagt ze. ''Ik heb twee berichten.'' zeg ik. ''Een vanmiddag en eentje van een uur geleden.'' zeg ik.
Ik lees als eerste die van vanmiddag op.
- Hey knappe dokter - lees ik voor. Ik bijt op mijn lip, maar kan een glimlach niet tegenhouden. ''Jess!'' zegt Naomi. Ik trek mijn glimlach in. Ze loopt naar me toe.
- Ik begreep van Gemma dat ze jou op het terras waren tegen gekomen. Ik wou dat ik er bij was.- Ik bijt zacht op mijn lip.
''Wat moet ik doen?'' vraag ik en kijk twijfelend naar Naomi. Hij had de moeite genomen om mij op te zoeken op Instagram, en mij twee keer te berichten. Maar wat moet ik hiermee?

Oeh hoofdstukje nummer vijf al!!
Ik wil jullie bedanken voor de dertig abonnees, drie bladwijzers en 32(!) kudo's binnen bijna twee weken!! <3
Ik ben sinds kort ook mijn verhaal gaan publiceren om Wattpad
Zitten jullie ook op Wattpad? Ik snap er nog niet zo heel veel van denk ik...

xxxxx