Dankwoord

Hallo lieve, lieve abo's,


Wauw, het is alweer zo ver, ik ben weer een dankwoord aan het schrijven. Sommigen van jullie weten al dat ik daar niet zo goed in ben, omdat ik het verschrikkelijk vind om afscheid te nemen, maar toch ga ik het weer doen. *sigh*
Dank jullie wel voor al jullie reacties, jullie support, jullie enthousiasme, de kudo's, het nemen van een abonnement in het algemeen. Na al die keren klinkt het vast heel cliché, maar het betekent echt heel veel voor me. Iedere keer als ik een verhaal online zet, zie ik wel wat er komt en nu ben ik alweer overvallen door het enthousiasme dat er was. Ik ben maar een onzeker, vijftienjarig meisje dat verschrikkelijk veel van schrijven houdt en iedere keer elke positieve reactie zorgt voor een enorme glimlach op mijn gezicht. Dank jullie wel daarvoor, het betekent de hele wereld voor me <3

Dat dit verhaal afgelopen is, wil niet zeggen dat ik stop met schrijven -uiteraard. Ik schrijf nu alleen even geen bromance meer, omdat ik het al druk hem met mijn twee lopende verhalen. Het zou leuk zijn als je een kijkje zou nemen bij mijn Little Mix-fanfiction Changing The Sweet Sixties of mijn Zayn-fanfiction Save The Last Dance. Ik wil je natuurlijk niet dwingen, maar hé, het valt altijd te proberen, right? (;


Dank jullie wel voor alles <3

x Sabine aka xLitlleBirdx

PS. Ik zal, net als altijd op je reageren als je hebt gereageerd op de epiloog en/of het dankwoord.