A ranger/traitor 241

“Hun plan ontstond eigenlijk al in de maanden nadat Erak verkozen was. Ze wisten dat er een moment zou komen, want die komen er altijd, dat het slechter zou gaan. Dat de mensen zouden beginnen mopperen en als hen dan de juiste dingen ingefluisterd werden, zouden ze Erak de schuld geven en zich tegen hem keren. Als die tijd daar was, moest alles klaar zijn om Araluen aan te vallen voor ze doorhadden wat er gebeurd was. In de loop der jaren werd de kust voor Hibernia afgezocht op zoek naar een geschikte verzamelplaats en maakte men plannen om de boogschutters onschadelijk te maken en hetzelfde voor de Grijze Jagers. Het was eerst de bedoeling om dat te doen nadat Erak niet terugkeerde uit Arrida.”
“Maar dat mislukte”, merkte Halt op.
“Ja, en zelfs op die afgelegen plek waren het de Grijze Jagers die daar voor zorgden. Het was Egil zijn idee om een spion te plaatsen in Araluen om zo eenvoudiger met de Grijze Jagers af te rekenen. De taal was echter een probleem, eenmaal ze in actie schoten, zou iedereen met een Skandisch accent gewantrouwd worden.” Dat was nog zacht uitgedrukt, dacht Miko, hij kende nauwelijks een paar woorden Skandisch en had van zijn leven nog nooit een voet in Skandia gezet en hij was al van verraad beschuldigd.
“Ik was een paar weken oud toen Erak terugkeerde uit Arrida en men besloot mij te laten verzorgen door een Aralueense, zodat ik haar taal zou leren in plaats van de mijne. Mijn moeder was bij mijn geboorte gestorven, want ze zou nooit hebben toegestaan dat ik op die manier gebruikt werd en de vrouw die voor me zorgde, heeft nooit geweten wat het uiteindelijke doel was. Ze dacht dat men mij wilde verbergen voor de toorn van Erak en dat bij iemand uit Araluen de laatste plek was waar men zou zoeken.”
“Eraks toorn? Je zei net dat je een paar weken oud was”, zei Gilan.
“Mijn vader… hij had geprobeerd Erak te vermoorden, maar het omgekeerde gebeurde.” De drie Grijze Jagers keken elkaar aan. Ze dachten alle drie hetzelfde. Als hij geboren was terwijl Erak in Arrida was en Erak had zijn vader gedood, dan…
“Toshak?”
Miko had uiteraard gehoord hoe Erak het met zijn blote handen had opgenomen tegen de verrader en nog een dozijn woenstijnmannen en hen allemaal verslagen had. (Hoewel dat misschien een beetje overdreven was) Hij had er nooit bij stilgestaan dat Toshak misschien een zoon gehad kon hebben.