Umbra

Gastenboek (1556)

• Croyance

  Nee, ga ik denk ik ook niet doen, al is het maar om mijn familie dwars te liggen omdat ze nu geloven dat ik in een doktersromamnetje leef
  Hmm ik denk wel dat ik dat kan begrijpen, niet dat het goed is of dat ze het anders had kunnen aanpakken, maar begrijpen doe ik wel.
  Ach, het zou wel handig zijn hé
  Hahaha misschien doe je dat ook wel. Ik geloof niet echt in toeval, alles heeft een rede. Maar ik vraag me af wat wij hier van zullen leren en wat er voor ons te wachten staat. Want al deze 'toevallen' moeten ons toch wel ergens naar leiden niet?
  Ja ik snap het wel hoor, ik denk sowieso dat dit voor iedereen wel geld, als ik iemand slecht behandel dan verwacht ik ook geen respect terug. Maar op zich is het wel en goede regel want er zijn ook genoeg mensen die dan juist over zich heen laten lopen om toch geaccepteerd te worden.
  Ow vind je Yorksteriertjes schattig? Voor ik Ceazar kende vond ik het echte kuttelikkertjes (ja het is niet bepaalt netjes gezegd maar zo noemde wij ze) het ware van die langharige schoothondjes waar je helemaal niets aan hebt. De eerste 3 uur dat mijn moeder me hem gaf zat ik ook met dat 'ding' op schoot van 'wat moet ik hier mee?' vooral omdat ik hem kreeg omdat onze andere hond Ladder dood was en hij maar een vervanging moest voorstellen. Maar uiteindelijk scheen die schoothond heel wat meer katakter te hebben, hij was vrolijk, aanhankelijk en toch ook wel ondeugend. Het bleek ook helemaal geen vervanger te zijn en uiteindelijk, als zo'n hondje je maar lang genoeg stalkt ga je er vanzelf van houden. Ik zorg er ook voor dat hij niet op een yorksteriertje lijkt door hem kortharig te knippen zodat het een beetje op een zwervertje lijkt, een strikje in zijn haar gebeurt echt nooit :o
  Haha mijn vader doet zijn best in ieder geval

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja dat klopt.
  Hmm zo heb ik het nog niet bedacht, ik denk dat het eerder is omdat hij zich echt rot voeld dat hij zo geblunderd heeft en het nu op alle mogelijke wijze het goed probeerd te maken. Verder kan ik niets bedenken.
  Nou, ik bedank hem wel als hij hij nog eens terug belt vanmiddag ofzo
  Hmm oke dat scheeld al een heleboel, maar waarom dan zo eidel doen en overkomen (ookal is het indirect) of ze zakelijk zijn?
  Haha ik moet toegeven dat dit gedeelte van het gesprek me ook heel erg aan het verhaal moet denken, net zals je moeder bloemist is, je vader uit een zakelijke famillie komt en nu dit nog
  Hmm, daar ben ik het denk ik niet echt mee eens, respect moet van beide kanten komen, maar ook tergelijk. Iedereen hoord altijd evenveel respect te delen als te nemen. Je kunt niet gemeen of lullig gaan doen en dan verwachten dat ze je respecteren waarna jij pas ook respectvol word. Ik denk dat een motto als 'heb lief en men zal u lief hebben' beter kloppen.
  Het is een York teriertje, maar het gaat niet precies om het ras of het karakter van het hondje, ik heb het idee dat jou liefde voor Ukkie net zo is als mijn liefde voor Ceazar. Ik zou kapot gaan mocht ik hem verliezen, hij is mijn beste vriendje en ik weet dat hij me altijd even gelukkig zou proberen te maken als Ukkie jou gelukkig heeft gemaakt.
  Heb jij zoiets ook eens mee gemaakt met je vader dan? :o
  Vandaag in er inderdaad een koffievooruitgang. Nu wij het voor hem maken drinkt hij het gewoon, zelf maken hebben we nog niet gezien, maar ik vind dit al een hele goede vooruitgang.
  Ja klopt, vannacht word het twee weken en van een lichaam die half verlamt is en niet kunnen praten heeft hij nu toch echt al veel berijkt. Hij loopt voortaan een paar honderd meter met mijn broertje s'ochtends, hij sloopt computers en vandaag zet hij een aanval op de droogtrommel, en hij drinkt weer koffie, op zich hebben we niets te klagen

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja, eigenlijk wel hé.
  Inderdaad, maar ik denk dat hij het er ook wel moeilijk mee had want ik ben veelkans de eerste die ooit boos op hem is geworden, hij is namenlijk nog best jong en dit is zijn eerste of tweede jaar als dokter.
  Ik ga mijn excuses ook niet aanbieden hoor, al zal hij het wel verwachten zo gauw hij mijn naam hoord aan de telefoon. Hij belde vanmiddag weer omdat hij iets wilde regelen voor ons pap, mijn zus nam op en hij vroeg naar mij, toen ik het hoorde was ik zo verbaast dat ik de telefoon helemaal niet gevragen heb (en mijn zus wist van niets dus die gaf het ook niet) Best lullig want nu kan ik maandag gaan bellen want hij belde ook nog eens onder een privé-nummer. Al verwacht ik nu eigenlijk nog wel een telefoontje, maar ik hou er meer van dingen te doen waar ik zelf de controle over heb (dus dat ik kies wanneer ik bel zodat ik de tekst al in mijn hoofd heb) Maar goed, nu word het vast heel vreemd om maandag ineens te bellen, misschien moet ik het ook gewoon niet meer doen
  Ik denk wel dat ik het begrijp, aan een kant kan het ook wel fijn zijn in zo'n gezien groot gebracht te worden, maar anderzijds zou ik me er ook wel aan irriteren want naar mijn idee geven ze mensen zo wel het gevoel dat ze hoger als hen staan terwijl iedereen als even behandeld hoor te worden.
  Ach, zo zijn dieren.Ik vind het wel charmes hebben, al is het voor jou natuurlijk niet leuk op dat moment. Ik weet niet waarom maar altijd als we het over Ukkie hebben denk ik ook aan mijn eigen hondje ceazar.
  Ow, vandaag was het nog erger. Ik was aan het koken (mijn moeder kan dat niet) en toen ik heel even uit de keuken ging, ging hij bij de pannen staan en draaide hij alles wat in de pan zat met blote hand om O_O Op dat moment schrok ik, maar nu vind ik het echt grappig, zijn gedrag van nu herinner ik me op mijn sterfbed nog
  Hij heeft vandaag weer koffie proberen te zette trouwens, dit keer zat het poeder, het zuiker en de melk in de kom, maar dit keer was hij het water vergeten
  Ik ben er net trouwens achter gekomen dat hij last heeft van een kortetermijnsgeheugen. Ik vroeg hem net of hij zich herinnerde dat hij in het ziekenhuis lag en hij knikte nee, toen vroeg ik of hij zich herinnerde dat mijn zus vandaag op bezoek was geweest, toen haalde hij zijn schouders op, en toen ik vroeg of hij Natacha (vriendin van ons) langs was gekomen toen knikte hij weer nee. En die laatste was net 2 uur geleden vertrokken. Ik denk dat dat ook veel verklaard.

  1 decennium geleden
• Noona

  Hahaha
  
  ^^

  1 decennium geleden
• Noona

  Je hebt het zeker van internet, niet?
  
  Ik heb er niet veel, maar ik stuur wel even

  1 decennium geleden