Umbra

Gastenboek (1556)

• Croyance

  Nou, deze is echt een schatje, maar hij wilt nooit slapen en heeft altijd beweging nodig om naar te kijken dus het is niet echt makkelijk, al huild hij niet veel.
  Vanmorgen nadat ik hem had verschoont, in bad had gedaan en aangekleed (dat laatste lukte niet) realiseerde ik me ineens hoe moeilijk het is om een kind te krijgen, laat staan 3 tergelijkertijd O_O
  Ik heb altijd 3 kinderen gewilt en iets later nog 2 chinesjes adopteren, maar als ik dit zie dan weet ik niet zeker of ik wel zo'n goede moeder ben, het is toch moeilijker dan ik dacht.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Heey, ik antwoord je veelkans over een paar dagen pas, Leo (de baby van mijn zus) logeerd hier een paar dagen dus ik zal niet veel tijd hebben. Ik ben al meer als een uur op en ik ben zelf nog niet eens aangekleed. Onderschat het moederschap maar nooit

  1 decennium geleden
• Inifinity

  Wat zielig .., maar herkenbaar.
  Mijn ratjes die ik had moest ik ook altijd in laten slapen, omdat ze vaak een tumor hadden.
  Komt omdat er vaak op ratten getest wordt en geëxperimenteerd.
  Tja .., en dan raken ze genetisch gemanipuleerd.
  Echt zielig als je erover na denkt.
  Thanks! Haha
  Alweer naar school? Ik heb alleen nog deze week en moet maandag weer naar school.

  1 decennium geleden
• Inifinity

  Aw .., wat zielig.
  Dat was ook met mijn andere hond, was ook een buldog.
  Dit is Nicky ^^

  1 decennium geleden
• Croyance

  Oke, eindelijk wat tijd voor mezelf dus ik ga je superlange antwoord beantwoorden :p
  Ik denk eigenlijk dat niemand iemand voor de volle 100% kent. Iedereen heeft zo zijn geheimen en vaak kun je toch niet alles bij één persoon kwijd.
  Dat is waar. Hier geld ook de motto 'van fouten kun je leren' en dat klopt ook.
  Kinderboeken kunnen alles zijn. Wij hebben hier thuis zelfs kinder-horror boeken. Horror maar dan in een heel wat minder extreme versie -waarvan ik vroeger toch al wakker van lag- maar kinderboeken horen meer sprookjes te zijn, of kleine avontuurtjes waar een kleine les achter zit.
  35 en hij woont nog bij jullie ouders, ik denk dat ik de situatie al een beetje beter begin te begrijpen. Maar waarom heeft je tante hem niet terug gewilt toen hij nog een kind was?
  Nou, ik denk dat de wereld goed zonder zou kunnen, maar goed, de wereld heeft ze nu eenmaal geschapen dus we doen het er maar mee.
  Ik ben sinds pas 22. En jij 15 toch?
  Ow, jj neemt wraak zoals mijn familie (moders kant) wraak neemt. Vaak laten ze het een tijdje rusten tot ze zelf denken dat ze het vergeten zijn. Als ze er dan terug aan denken worden ze zo kwaad dat ze ploffen en met rood voor hun ogen wraak gaan nemen. Bij mij is het meer andersom. Ik ben altijd heel rustig en kalm, en voor je me kwaad maakt moet je veel doen, maar als ze me uiteindelijk rood voor de ogen hebben laten zien dan verzeker ik mezelf er van dat ze op zijn minds een week huilen
  Serieus, wat een walgelijke streek van je oom. Met zo iemand zou ik niet eens meer contact willen. Ik denk eigenlijk toch dat ik een grotere hekel aan je tante zou hebben. Die blijft zich immers maar met je bemoeien. Ik vind het trouwens ook een misselijke streek wat ze tegen je vriendin heeft gezegd. Wat kan het haar intereseren hoe haar famillie in elkaar zit. En zo wel, is het dan nodig haar te beledigen terwijl ze het al zo zwaar heeft?
  Je moeder heeft het inderdaad moeilijk gehad. Dat is wel een geluk dat hun laatste kans zo goed geslaagt is :')
  Ow, 13 is best jong. Oficieel was ik volgensmij 8 toen ik mijn eerste 'boek' schreef. Ik had gewoon een hele stapel papieren en met wat tekeningetjes erbij dacht ik een held te zijn om een 'boek' te schrijven. Die vond ik laatst terug en ik heb echt heel hard gelachen, ik begreep er totaal niets meer van
  Op mijn 11 waagde ik een poging een biographie te schrijven. Ik heb 2 maanden op één A4'tje gewerkt. Het serieuzere werk begon op mijn 16 maar als ik dat nu teruglees schaam ik me dood. Pas op quizlet ben ik begonnen met een beetje fatsoenlijk te schrijven.
  Ik heb trouwens van je serie The Lost Darkness alle begins en alle eindes gelezen en daar zie ik inderdaad wel hoe goed je vooruit gaat. Vooral de laatste einde raakte me heel erg terwijl ik het verhaal niet eens helemaal gelezen heb.
  Ow, met die 4 heb je nog geluk. In heel mijn schooltijd heeft.. Ja ik wilde dus zeggen dat er één lerares in mij geloofde maar ik denk dat zij na 2 jaar ook de hoop heeft opgegeven
  Oh, en wat schrijven die geesten dan? (je hoeft niet meteen alle privé-dingen te vertellen hoor, maar gewoon oppervlakkig) Dat lijkt me zo interesant om eens mee te maken.
  Ik denk inderdaad wel dat je veel kunt berijken met zulke goede contacten, en zeker vanaf die leeftijd. Ook fijn dat die man zijn 'schulden' wilde aflossen.
  Ow, die rode gloed vind ik altijd zo mooi. Klinkt vast raar maar ik en een soort van mini-obsessie met rood haar. Dat vind ik altijd zo mooi. Nouja, bij meisjes dan. Ik zou ook alleen maar een dochter willen met rood haar. Hoe komt het eigenlijk dat je steeds lichter bent geworden? Bij mijn geboorte had ik ook zwart haar, daarna ben ik witblond geworden en nu is het zo'n mengelmoes van goudblond en bruin (onder bruin, bovenste plukken blond) dat zorgt er voor dat iedereen denkt dat ik mijn haar kleur maar ookal heb ik dat al eens gedaan (naar bruin omdat ik het zat was om als domblondje uitgemaakt te worden) die lichte plukken komen volgensmij van de zomer.
  Hmm, gewoon zoals je in sommige films ziet en je nogsteeds niet weet welk meisje die jongen nu kiest ofzo. Zwaar irritant dus O_o
  Nou, eigenlijk vroeg het meisje het bij een ander verhaal waar ik niet meer zoveel emotionele waarde aan hechte. Ik had dus ja gezegd want het is toch wel een hele eer. Maar ineens vroeg ze om die ander, in het begin zei ik nee maar na een tijdje na gedacht te hebben heb ik ja gezegd. Als ik een verhaal schrijf doe ik het in eerste instantie voor mezelf. Als ik er gelukkig mee ben dan deel ik het graag met de rest van de wereld. Waarom zou ik de grens dan moeten houden op alleen quizlet als ik er ook andere mee gelukkig kan maken? Het meisje was blij en ik heb gezien dat de lezers daar gelukkig waren. Ik denk dat als ik ooit schrijfster wil worden ik toch offers moet brengen en mijn werkstukken moet leren delen.
  wat voor werk doe jij dan?
  Haha daar zit dus het verschil in. Bij mij moet de achterkant (beschrijving) me trekken, de kaft kan nog zo mooi zijn, dat intereseerd me niets. Het is wel zo dat ik het eerder van de plank haal om de achterkant te lezen, maar als dat me niets intereseerd dan heb ik er niets aan. Zo kan ik gerust een hele dag in een bieb rondhangen zonder ook maar een boek te lenen. Al heb ik wel soms van die gekke tikken een boek te kopen om zijn kaft en het nooit te lezen (ik heb zo echt al 5 boeken thuis)
  Wat jij met William Shakespear hebt heb ik met Leonardo DaVinci. Hij was wel een engerd om mensen open te snijden maar hij was ook heel mysterieus en in zijn schilderijen zitten boodschappen. Nog niet eens gesproken over zijn talent.
  Ow dromen doe ik ook. Ik heb soms 3 dromen in een nacht. Heel het verhaal 3 golden rings is op een droom gebazeerd. Wel grappig dat we dat ook weer gemeen hebben :')
  En hierbij zijn we aan het einde gekomen wat voor mij het begin is omdat ik dat als eerste schreef maar voor jou weer het einde is omdat mijn antwoord onder dit bericht zal komen te staan.
  Zo dat klinkt ingewikkeld

  1 decennium geleden