Umbra

Gastenboek (1556)

• Croyance

  Oke, als je zo steeds op en neer geleurt bent naar het ziekenhuis dan begrijp ik wel dat je het er moeilijk mee hebt. Ik dnk dat het trouwens wel een goede beschrijving hebt dat een ziekenhuis een plek is tussen hemel en aarde. Sowieso begrijp ik toch niet waarom het ziekenhuis heet, je gaat er heen om beter te worden, dat ze het dan beter-huis noemen.
  In het begin was het de hele tijd 'juffrouw, mag ik er even door komen.." "Juffrouw.." "Bent u klaar?" toen ik hem uiteindelijk het woord liet probeerde hij zich er onder uit te lullen maar daarbij heb ik hem gewoon afgekapt, ik weet dat ik gelijk heb en daar ben ik nu nog altijd heilig van overtuigt. Naderhand begon hij heel sarcastisch te doen van 'als u het zo graag wilt horen, ik heb duizende fouten begaan en het spijt me," Daar maakte hij me alleen nog maar kwader mee. Uiteindelijk wiste we dat we beide niet van elkaar zoude winnen, hij wilde mijn vader ook nog eens naar een heel ander centrum brengen dan wij wilde dus dat hielp ook niet mee, daarom ben ik naderhand naar het ander centrum gegaan om alles te regelen want blijkbaar kunnen ziekenhuizen, klinieken en dokters dat niet eens. En in die tussentijd bleek de dokter hier langs te zijn gekomen om zijn excuses echt aan te bieden en ervoor te zorgen dat ons pap binnen 7 dagen naar en centrum kan waar ik dat wil. Dat hij kwam vind ik dan wel heel netjes ookal was ik er niet bij, en ik denk dat ik hem daarom ook moet gaan bellen om hem te bedanken (ik bied mijn excuses niet aan want ik heb gewoon gelijk)
  Haha wel grappig dat iedereen dat denkt, het zal toch hun uitstraling zijn die ik tot aan frankrijk toe voel. Maar waarom doen ze zich dan veel zakelijker voor dan ze werkelijk zijn? Dat is toch nergens voor nodig?
  Ow, dat bal-gooien is misschien niet eens zo'n slecht idee, dat is in ieder geval wel kalmerend. Wel lief van ukkie dat ze zo voor je zorgde, volgensmij waren jullie echt een droomteam :')
  Ja, gistere avond heeft hij zelf koffie proberen te maken 8D Ik denk niet dat het hem gelukt is want hij zat de hele tijd maar zijn kom (ook nog eens de juiste) de hele tijd te vullen voor hij het weer leeg goot, maar uieindelijk denk ik wel dat het hem gelukt is Maar het vreemde is wel dat wanneer wij het hem aanbieden hij geen koffie wilt.

  1 decennium geleden
• Noona

  nu maar hopen dat hij mee werkt

  1 decennium geleden
• Noona

  Heb je zijn email gevonden dan?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Nou, we zijn er nu achter dat alles de fout is van de dokter die hem gistere heeft behandeld. Ik heb hem dus ook maar meteen kwaad gebeld en gezegd wat ik van hem dacht (meestal ben ik echt wel een lief kind hoor, maar alle ellende moest er even uit). Dat heeft me goed gedaan.
  Meestal heb ik niet zo'n problemen met ziekenhuizen, ik kom er ieder jaar wel zo'n beetje en tot nu toe ging het altijd prima, natuurlijk nooit leuk en absoluut niet voor herhaling vatbaar, maar toch ook niet zo slecht dat als nu.
  Haha nee, wij hebben zelf zo'n tak dus het is honderd procent biologisch en natuurlijk. Het is trouwens een wilg ben ik achter gekomen.
  Ooh, ik heb echt al die tijd gedacht dat je ouders meer zakenmensen waren, bij een bedrijf werken dus. Dit had ik echt niet verwacht Wel leuk dat ze dat zijn, mijn moeder is echt een natuurliefhebber maar mijn vader niet, die heeft tot een paar jaar terug altijd in kantoors gewerkt.
  Euhm.. Het is best moeilijk te zeggen wat hij nog weet en wat niet. Zo herkent hij dus wel de dingen die hij heeft gezien zoals gezichten, kamers en plekken (hij was bij een winkel waar we altijd komen op ons blijven wachten). maar hij kan het geen plekje geven (niet weten wie we zijn of waar de plek bekend van voor komt) Hij kan nog steeds niet soep met een lepel eten of brood met een mes snijden. Hij heeft vanmorgen ook geprobeerd te computeren waardoor hij heel zijn bedrijfsdocumenten in de prullenbak gooide en toen hij hoger had haalde hij vlees uit de diepvries om het vervolgens op de aanrecht te leggen of hij niet begreep wat hij er mee moest (vergeten dat hij honger had dus).
  Ja, op zich is het waar, maar eigenlijk doe je weinig aan stress en kom je er niet in één keer vanaf. Op zich slaap ik overal door heen, dat is vast heel vreemd maar ook heel handig, het zijn vooral de 'duistere' dromen die me sinds anderhalve week kwellen en de ochtende zijn vermoeiend, startingsproblemen zullen we zeggen.
  Haha we hebben nog geen koffie-poging gedaan, eigenlijk zou ik het gewoon eens klaar moeten maken. Ik heb hem vanmorgen nadat hij nee zei gewoon een glas water in zijn hand gedrukt waarna hij het met een niet-begrijpende blik opdronk. Naderhand was zijn tweede glas pas rond 6 uur waarna ik het gewoon voor iedereen bij het eten op tafel zette (doen we normaal nooit) en daardoor heeft hij minstens een halve glas op. En omdat het eigenlijk niet genoeg vocht is maak ik voortaan soep (thuis zijn we niet echt soep eters) dan weet ik zeker dat het goed zal komen.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja, dat is het ergste van alles, in het ziekenhuis zeide ze dat ze heel erg goed voor hem zouden zorgen en hij hier heel goed getraind zou worden in afwachtig dat hij naar een betere kliniek/centrum zou gaan, nog geen 8 uur later is hij thuis.
  Euhm.. volgensmij is het thee van treurwilg-bladeren, maar ik weet het niet zeker. Stiekem ben ik helemaal niet zo'n geweldige natuurkenner als Eden is Het is trouwens omdat hij echt niets wilt, voor de deur open was wist hij echt niet hoe het huis er van binnen uit zag, maar toen hij het zag wilst hij alles weer, hij liep zo naar de zetel toe waar hij vroeger altijd zat, en hij herkende ook meteen de deur naar de wc. Daar in tegen moest hij wel weer de badkamerdeur openen omdat hij niet wist hoe het er daar uit zag.
  Bedankt voor de gersutstellingen, het gaat nu ook wel wat beter. Het is waar dat stresse alleen maar aanvoelbaar word en dat doet hem ook niets goeds.
  Hij slaapt nu nog, maar mijn moeder en zusje zijn weg alles voor haar school regelen, mijn broertje is een grote slaperd dus die verwacht ik pas rond 11 uur op, en ik wacht tot ons pap wakker is. Voor dit alles ontbijte hij nooit en nam hij alleen een kom koffie, aangezien we hem van de koffie (en roken) af willen moet ik nu een heel ontbijt klaar maken, en dan maar afwachten wat hij wel of niet eet en drinkt. En als hij uiteindelijk toch koffie wilt dan zij het zo.

  1 decennium geleden