Umbra

Gastenboek (1556)

• Noona

  Ik zie net dat er een fout zit in mijn staafdiagram, de tekst van de horizontale lijn moet even aangepast worden.
  Kan ik je een nieuwe versie sturen en dat je die dan gebruikt bij de powerpoint?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Dat van die vriendin moet je jezelf niet kwalijk nemen, jij hebt het zelf ook wel eens zwaar en dan is het heel logisch dat je even meer met jezelf bezig bent dan met andere. Ik weet dat ik nu ook best egoistisch ben en me veel te weinig met andere bezig hou, maar ik weet ook dat ik dit moet om niet gek te worden. Zo is de mensheid nu eenmaal geprogrameerd.
  Ja het is ook gewoon ronduit belachelijk dat de maatschapij zo in elkaar zit. En ja het klinkt lullig, net zoals hem gehanicapt verklaren (wat ze ook niet willen) maar het is nu eenmaal zo en eigenlijk is het beter dat het wel gebeurt dan niet. Net zoals bij je vader, ook weer zoiets onlogisch. Wat ik je vader kan aanraden is doen of de pijn van zijn benen naar zijn rug loopt, niemand kan een rug controleren. Dat weet ik want mijn vader heeft ook heel erg in zijn rug gehad -en nog steeds- en daar kunnen ze ook weinig mee.
  Euhm.. zou kunnen, maar het werk blijft even afschuwelijk. Ik denk niet dat het perse iets met het werk te maken heeft maar met mezelf, ik weet niet waarom maar dat is gewoonweg het geen ik het verschrikkelijkst vind op aarde, dit is pure marteling voor me. Ik kan ook niet begrijpen dat er mensen bestaan die dit wel 'oke' vinden O_o
  De oplossing is dat mijn grootmoeder haar geld wilt lenen, als het kan dan kan al het belangrijkste afgelost worden en hebben we kans op een kleine uitkering. Dit is misschien goed nieuws voor ons, maar hierdoor komen mijn grootouders wel grotendeels in de problemen, mijn grootvader ligt namenlijk al een paar jaar op sterven waardoor ze meer geld uitgeven dan hun pensioen is, alles waarvan ze leven is hun vorige huis die ze verkocht hebben. Als we dat geld aannemen weet ik niet hoeveel tijd zij nog kunnen rekken.
  Kennen we elkaar niet al een stuk langer? O_O dat gaat snel zeg.
  Stiekem ben je best wel aanvoelend, je hebt me zo al eens vaker verbaast laten staan :')
  Misschien moet je dat nu weer doen met je knuffels. het klink misschien kinderachtig maar dat is het niet, als je je veiliger voeld.. Ik ben 22 en ik heb ook gewoon nog knuffels in bed.
  Nou, dan heb ik dat misschien in een flits gezien, het komt me echt heel bekend voor.
  Hmm dan nog, maar goed, ouders zijn ook maar aliens..

  1 decennium geleden
• Croyance

  Zoiets vat ik niet verkeerd op, ik vind het zelfs heel lief dat je dat wilt. Ik weet wel dat je qua actie niet veel kunt doen, maar dat je altijd naar me luisterd en dat ook wilt doen doet me goed.
  Nou, met die woorden bedoel ik dus dat er letterlijk niets veranderd is. We zijn ondertussen al 5 maanden verder dat mijn vader zijn ongeluk heeft gehad en er is juist totaal niets veranders aan de situatie. Mijn vader krijgt nog altijd geen loon, ze willen hem niet afkeuren of gehanicapt verklaren, door de zoregen zit mijn vader in de stress en zorgen en kan hij zich niet concentreren op zijn taal waardoor hij niet vooruitgaat. Twee weken geleden kregen we te horen dat dit alles nog een jaar kan duren waardoor ik helemaal overstuur ben geraakt en ik me pas echt slecht ben gaan voelen, nog niet eens gesproken over al het papier werk dat ik iedere keer weer als extra stresslading erbovenop krijg.
  Nu is een paar dagen geleden mijn grootmoeder met een oplossing gekomen maar ik weet niet zeker of ik daar wel gelukkig van moet worden..
  Ik heb eergistere nog proberen te tekenen, maar er komt niets uit, misschien moet ik het doen als ik echt alleenig ben. Hoezo had je zoiets al verwacht? Als ik me goed herinner heb ik in al deze 5 maanden maar heel even een 'dipje' gehad, op de eerste week van mijn vaders ongeluk na dan.
  Ow, waar gaan je nachtmerries over dan? Altijd anders of altijd dezelfde? (is dit een deja vu of heb ik deze vragen al eens gesteld?)
  Ik ben in ieder geval wel blij dat de ruzies -tijdelijk- gestopt zijn.
  Heb je de antwoorden van het ziekenhuis al over je rib of het geen wat er onder zit? Wel zeggen als je het weet hoor. Ik mag dan niet vrolijk zijn maar net als voor mij geld het ook voor jou dat je me altijd alles kunt zeggen want ik zal er altijd voor je zijn.
  Dat er veel van je verwacht word ken ik, al is het bij mij niet om cijfers. Ik denk dat je je grenzen gewoon moet aanduiden en duidelijk zeggen dat je niet altijd beter kunt, dat je ook nog een leven hebt naast school en dat je na al die achtens, negens en tienen ook wel eens vrijetijd verdient en dat je dan maar eens met een 7 aankomt, iets wat in mijn ogen heel erg goed is. En dat je niet ziek mag zijn vind ik ook nogal vreemd, ik ben in mijn jeugt heel vaak ziek thuis gebleven -God, nu klink ik echt oud- maar daar hebben ze nooit moeilijk over gedaan, als je eens ziek bent valt zoiets niet eens op behalve voor je vrienden.
  Oke, dat is binnenkort, hooguit twee weken. Het zou mooi zijn als het de 11 binnen komt, dat was toch de speciale datum he?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Hey. Dat is een goede vraag waar ik moeite mee heb om op te antwoorden. Ik voel me de laatste week erg slecht, verdrietig maar niet zo dat ik moet huilen, ik kan niet meer lachen en heb nooit ergens zin in. Ik ben inspiratieloos en voel me van binnen heel erg leeg. En ik weet dat dit 'normaal' is in de omstandigheden waarin ik momenteel leef, maar dit wil ik niet voelen, ik hoor nog genoeg andere redene te hebben om toch nog door te zetten of om te lachen. Zelfs toen ik van de week goed nieuws kreeg maakte het absoluut geen verschil in mijn emotieloosheid -even een zelfbedacht woord er tussen gooien hoor-
  Nouja, dit moest er gewoon even uit, normaal zou ik gewoon zeggen dat het wel oke was. Maar hoe gaat het met jou? Heb je de ketting van ukkie? Als ik het me goed herinner zou die in februari komen, nouja ik verwacht een nee aangezien het pas de eerste is maar goed..

  1 decennium geleden
• Noona

  Hoe is het gegaan?
  
  Donderdag toets engels

  1 decennium geleden