Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  Cui Ying, ik ben nu net, nét helemaal klaar met mijn boek. Dankwoord epiloog, alles is helemaal af 8D
  Aaah ik ben zo super blij 8D

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja oke, dat klopt, maar op zich verdiend een schrijfster niet meteen gek veel geld dus dat is het hem al niet, en op zich heb ik er niet echt behoefte aan om beroemt te worden dus ik zal ook niet alles doen om op tv te komen, dus voor de populariteit kunnen ze het ook laten. Dan hebben ze dus alleen nog maar een rede om op te scheppen dat ze een schrijfster als vriend hebben, maar om daar nu zoveel moeite voor te doen O_o
  Tja, zou je denken hé. Maar ik denk dat ze het ook wel uit goede bedoelingen zeggen, want het is vaak zo dat er word gezegd 'in plaats van te schrijven zou je eens geld moeten proberen te maken van je teken en schilderkunsten, daar ben je veel beter in' het word dus wel goed bedoeld, zelfs een compliment voor mijn tekeingen, maar het kan ook anders uitvallen en omdat mijn obsessie nu bij het schrijven ligt is het minder leuk. Maar ze zullen wel anders praten nu ik klaar ben -op het dankwoord na, vervelende dankwoord >.< -
  Haha eigenlijk niet. Maar schrijf eens hoe je het oficieel moet uitspreken, dan kan ik oefenen
  
  Nou, dan denk ik dat dit toch best goed bedacht is. Ik denk ook wel dat je zus het leuker zou vinden als jullie elkaar vaker zagen. Op zich is er wel iets met de zus die uit huis gaat, op de een of andere manier worden ze heel populair. Hier thuis ook al

  1 decennium geleden
• Croyance

  Dat weet ik nu ook wel, ik heb vrienden en toch wel een redelijk goede familiebant, of ik nu bekend word of niet maakt op zich niet veel uit denk ik. Het zijn de vrienden voor later waar ik mee moet oppassen, al denk ik niet dat het zo'n groot probleem zal worden hoor.
  Tja, dat is omdat ze de moeite niet hebben genomen om de schrijfstijl van nu te bekijken. Mijn eerste boek was ook gewoon een ramp, dat geef ik eerlijk toe, en als ik dat zou lezen van iemand dan zou ik ook niet zoveel vertrouwen meer hebben in hun werk, op dat gebied begrijp ik mijn familie wel, maar dat verklaard het gedrag van mijn zusje niet, ze hoeft maar een heel klein beetje moeite te doen maar dat lijkt ze niet eens te willen doen.
  Haha ja het is ook wel moeilijk, ik doe het de hele tijd als "sjuu-ie" uitspreken. Geen idee waarom want het is duidelijk dat het als 'oe' moet uitgesproken worden
  Ja, dat lijkt me ook geweldig :')
  
  Nee hoor, dat begrijp ik goed. Het is niet voor niets dat ik alleen je zus op noemde en niet je oom.
  Ja, het is een wanhopige poging maar ik begrijp waarom je dat doet, je houd heel veel van haar. Wat ik denk dat je moet doen is later net als haar je eigen leven op bouwen maar in plaats van wekelijks bij je ouders langs te komen gewoon naar haar toe gaan. Nu is jullie contact min of meer verbroken door jullie ouders, maar dat wilt niet zeggen dat er nog twee vazen zijn die perfect in elkaar passen wanneer je ze op de juiste manier lijmt.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Tjah, zo zijn de meeste mensen. Eerst zien dan geloven, moeite doen willen ze vaak niet. Maar je hoeft er niet boos om te worden, dat doe ik ook niet. Ergens geloof ik nog wel in gerechtigheid en dat komt vanzelf wel. SOms hou ik er van arrogant te denken, en als ze dan mijn boek over een lange tijd nadat het uitgegeven is en ze bekend zijn, gaan lezen hoop ik dat ze er spijt van krijgen. Ik weet niet waarom, maar op dit gebied neem ik het mijn zusje nog het meest kwalijk. De rest kan me misshcien gewoon niet zo raken omdat het verder weg is.
  Ja, zelfs ik twijfel er wel eens aan of ik je naam wel goed uitspreek hoor Ik vind het trouwens ook wel allemaal complimenten wat ze op noemt, en dat ze ook echt een toekomst ziet dat jij misschien wel een manager zou kunnen worden vind ik ook super leuk
  
  Haha ik zal mijn best doen dat te zeggen maar niet met Jordy, zelfs al mocht het uit gaan, je hebt gedaan wat je hart nu zegt en dan hoef je geen spijt te hebben, je kunt dingen jammer vinden zoals ze gelopen zijn, maar spijt niet.
  
  Ow dat is wel leuk,zie je je zus ook weer eens. Alleen jammer dat jij tussenpersoon moet spelen. Ik begrijp wel wat je bedoeld met het gezin bijeen houden, maar ik denk niet dat je dit eeuwig moet blijven doen. Als het gezin niet bij een wilt blijven ben je je energie aan het verspillen. Over een paar jaar ben je volwassen en uit huis, ga je je eigen leven leiden en dan kun je niet meer mee doen met de poppenkast die je moeder speelt. Ze zal zelf eens volwassen moeten worden en haar dochters toch eens goed moeten gaan behandelen wilt ze jullie kinderen later nog eens zien.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ik denk niet dat het geen vertrouwen is amar eerder désinteresse en luiheid. En hier spreek ik dus vooral over mijn zussen en broertje, al kunnen mijn vrienden er ook wel wat van af en toe, hun enthasiasme houd tenminste nog 10 minuten aan wanneer ik het er over heb, dat recort heeft mijn zusje nog niet eens half kunnen verbreken. Maar het geen vertrouwen hebben ligt vooral bij mijn tantes, ooms en grootouders, al weet ik ook dat ze wel weer trots zullen zijn wanneer ik dit boek uit breng. Het is erg dubbel allemaal.
  Nou, het begon dat ik over mijn boek prate, en toen begon ze over 'mijn chineesje' (ze is heel slecht in namen onthouden ) hoe oud je was en wat voor opleiding je deed. Ze dacht namenlijk dat je wat ouder was en of je dan werkelijk mijn manager kon worden want ze vind dat je wel de juiste uitstraling hebt voor een zakevrouw/leidinggevende. Ze heeft trouwens ook gewoon letterlijk gezegd dat ze meer vertrouwen in jou heeft als het over mijn boeken gaat dan in wie dan ook. Alleen ben je nog wel wat te jong, maar ze weet ook dat je een harde werker bent en je er alles aan zult doen het te berijken. En op dat gebied denk ik wel dat ze de juiste vertrouwen in je heeft, alleen ben je nog wat jong :p
  
  Ja dat wel, maar ik zou je niet ongelukkig willen zien. Ik zal het je wel zeggen mocht het zo ver komen, maar laten we er vertrouwen in hebben dat het voor eeuwig is :')
  Dat vind ik heel lief, maar je moet je keuzens niet bazeren op alles wat ik of een ander zegd hoor, alleen jij kunt echt bepalen wat goed voor je is. Ik blijf er wel bij staan en zeg op mijn tijd 'ik zei het toch '. Van fouten leer je immers :')

  1 decennium geleden