Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  Ow, bijna vergeten. Je bent nu bij Jordy en ik ga morgen vroeg naar mijn zus en daarna naar Nederland, als ik je dus niet meer spreek voor kerst wens ik je nu al een hele prettige kerst toe
  
  

  

  1 decennium geleden
• Croyance

  Oei, dat klinkt inderdaad als een flinke bende. Vooral die 3uur gedeelte :o
  Nouja, nu zal het wel opgeruimt zijn, zeker omdat je vanaf 11 uur vandaag bij Jordy bent :')
  Vertel het haar dan maar niet, maar op zich, als jij mijn kind was zou ik me daar totaal niet druk om maken. Je hebt jezelf een belote gedaan en daar hou je je wel aan. Zo niet dan is het nog geen ramp. In amerika doen ouders vaak een soort van comunie/kindertrouwerijtje waar het kind (8 jaar ongeveer) een belofte doet aan haar vader dat ze maagd zal blijven tot haar huwelijk. Dan krijgt ze een ring van haar vader en vaak ook cadeau'tjes van haar familie zoals een echte comunie (ook mer witte jurkje etc.), het is bewezen dat er niet meer vrouwen als maagd trouwen, maar zij die de belofte hebben gedaan hebben wel langer gewacht en gemiddeld heel wat minder spijt dan de gene die zonder nadenken handelen.
  
  Vandaag heb ik er ook weel een hele lading bij gekregen, maar we hebben wel besloten pas in january verder te werken, eerst alles even laten zinken, ik zal nog heel veel onderzoeken moeten doen en dan langzaam aan, stap voor stap alles corrigeren. We noemen het trouwens niet corigeren maar detaileren en verduidelijken want corrigeren klinkt of er geen gevoel in zit terwijl ik wel alles met evenveel liefde en inleving wil schrijven. Ik denk dat je verbaast zult staan kijken wanneer je het boek leest :p
  Maar je hoeft het niet erg te vinden, je bent jong en als je ooit met Jasmin (zo heet ze) gesproken hebt zul je zelf ook wel zien dat het echt dingen zijn waar de meeste niet bij stil staan maar heimelijk toch van belang is. We hebben 64 abo's gehad en bijna 50 bladwijzers en niemand heeft naar de dingen gevraagd waar zij naar vroeg.
  Het klintk vast stom maar ik ben mijn nichtje nu echt dankbaar dat ze me afgewezen heeft. Zonder haar had ik Jasmin nooit durven vragen en had ik nooit geweten dat er nog zoveel aangepast hoorde te worden. Zelfs ik, de schrijver, heb nooit op die details gelet. Wacht, ik zal haar even quoten:
  
  

  Omdat jij al jouw struktuur van je verhaal hebt, en ook sterke psychologische interacties, vind ik het leuk om je te schudden en te kriebelen en helemaal gek te maken.
  
  Ik heb taal- en letterkunde gestudeerd, vertaalopleiding erbij, voor de klas gestaan.... en schrijffouten zijn de minste zorg.
  Ik ben enthousiast om jou omdat ik een aantal belangrijke vaardigheden herken die het moeilijkst zijn aan te leren.
  Je geeft heel veel informatie indirect. Je gebruikt niet teveel woorden om iets te duiden, geen ellelange beschrijvingen, je hebt je verhaallijnen waarvan sommige in het begin worden gezet (François) en die pas helemaal aan het eind hun ontknoping krijgen, maar die wel de spanning zetten in het verhaal (wanneer gaat die bom barsten en in hemelsnaam op welke manier?). Maar je hebt er veel meer. Die Laura-lijn bloedt een beetje dood (maar stoort me niet echt). De Clair-lijn ook nog... en Ben-lijn en etc. Die lijnen uitzetten heb je mooi gedaan, en daar leer ik van jou. :ok
  
  Het verhaal zelf is een beetje 'plat' ... de actie speelt zich af in het dorp of in huis en een beetje bos. Vandaar dat ik je probeer te prikkelen om die kleine omgeving wat meer diepte en relief te geven. Jij drijft op je dialogen en emoties (Hartchakra!!!) en die zijn echt interessant, verrassende wendingen, echt je sterke kant. Dat doe je echt beter dan ik zou kunnen. :ok
  
  De spanningsbogen... daar ben ik nog niet uit. In wezen gebeurt er nou ook weer niet zo veel. Persoonlijk drama vollop, maar niet veel fysieke beweging (behalve die reis naar Londen, maar de hoofdpersoon ging niet mee, dus het verslag ervan werd ook weer IN het dorp gegeven. Knap dat je met weinig actie veel spanning er toch in kunt verwerken. Misschien dat ik over een tijdje zelf een schema ga tekenen van de spanningsbogen, misschien zie ik dan ineens duidelijk hetgeen waar ik nu niet mijn vinger op kan leggen.
  
  Je mindere stukken zijn als je langere beschrijvingen geeft. Dan ben je te vaag en te weinig concreet.
  Ik bedoel: iemand die midden in een situatie zit benoemt alles bij naam, omdat alles actueel is. Als je vage aanduidingen geeft, geeft dat de lezer het gevoel van een verslag achteraf van iemand die het niet helemaal begreep. Ik ga het nu niet terug zoeken, maar bijvoorbeeld bij het beschrijven van de politieke situatie... dan moet je niet iets zeggen als: bepaalde landen sloten hun grenzen. Nee, het is rauwe actualiteit, dan benoem elk land bij naam. Je woont in Frankrijk, dus bv. wat België en Duitsland doen met hun grenzen is belangrijk voor je... zo wissel je informatie uit met je vrienden: België doet dit, Zwitserland doet dat, Liechtenstein heeft weer een andere regel... dat soort dingen. Eden is een vrouw die via internet info verspreidt, dus zij moet specifiek dingen en situaties bij naam kunnen noemen, omdat zij dat soort dingen weer doorgeeft.
  Hetzelfde geldt voor de term: bepaalde politici, of bepaalde bandirecteuren. In haar situatie van chaos en strijd zal ze mensen bij naam noemen. Eden is/was een actieve strijder, en is alleen maar rustig omdat ze in een soort van post-traumatische stress syndroom zit.
  
  Daar ga ik je volgend jaar mee pesten. Bijvoorbeeld die bijeenkomst in Engeland met die bankmensen. Daar kan ook veel meer diepte in. Door de aanwezigen namen te geven. Namen die al eens eerder waren gevallen.
  
  Luvik heeft ook nog iets extra's nodig. Alleen maar bankdirecteur geweest zijn vind ik niet voldoende rechtvaardiging voor zoveel haat.
  Om het even concreet te maken, stel dat het echt gebeurd zou zijn, en ik zou iemand tegenkomen die ooit voor Goldman Sacks heeft gewerkt in New York (foute bank, ander land) dan zou ik die persoon prima kunnen negeren, maar wekenlang, maandenlang naar het leven staan, zijn kinderen naar het leven staan... dat zou mijn energie niet waard zijn omdat ik ook nog mijn dagelijkse praktijk van overleven heb.
  Als ik het vergelijk met een kampbeul uit de Tweede Wereldoorlog.... kan ik me er iets méér bij voorstellen, maar dan zijn de misdaden concreter... emotioneler....
  Dus wat ik wou zeggen: alleen een baan bij een foute bank zou mij niet bloeddorstig maken, een kindermoordenaar, een sadistische kampbeul... dan pas komt het meer in de buurt. Dus dan heeft Ludvik toch wat conretere misdaden nodig vind ik... brein achter specifieke deals.... en dan is zijn omslag niet zo geloofwaardig. Dan verandert hij te snel, of met te weinig aanleiding. PLUS... bij die aanslag in Engeland vielen er toch doden? En dat vond Eden kennelijk geen probleem....
  
  Dat wat je over geld zegt is interessant, dat in Noord Europa nog wel geld gebruikt wordt. Dat kan je terug laten komen als bv. die jongen 1 roos met 1 euro wil afrekenen, en Eden wil die munt niet. Kan ze zoiets zeggen als: bewaar maar voor als je nog eens naar België gaat, of iets in die geest.
  Ludvik heeft ook nog geld.... kan hij toch gebruiken als hij op de vlucht gaat aan het eind? Dan kan het gezin toch naar een plaats waar nog geld wordt gebruikt?
  Ik denk dat je die dynamiek tussen gebieden met wel en geen geld moet uitbuiten. Dat zou weer problemen kunnen oplossen met die aanvoer en doorvoer van gekweekte kwaliteitsbloemen. Of gebruik van puur goud als ruilmiddel. Of suiker en zout als ruilmiddel. Ik lees ook wel eens voorspellingen dat zaaizaad een behoorlijk stevig ruilmiddel zal zijn in tijden van 'Na de Ramp'
  
  Als laatste voor vandaag. Het invoeren van een krantenbericht is hardstikke goed. Zou je zelfs vaker kunnen doen, om het probleem van zelf beschrijven op te vangen. Maar dan moet je je wel even verdiepen in de vorm en structuur van een krantenbericht. Doen we ook volgend jaar.
  
  Sam, ik vind het hardstikke leuk om te doen, erg leuk dat je dingen oppakt, maar niet alles gelijk veranderen. Gewoon even dagenlang alleen maar orienteren, inlezen, info zoeken, info verzinnen, checken, veel checken. Je hele boek niet aanraken. We zijn de boel nu aan het inkleuren, relief geven, geloofwaardigheid geven. Echte schrijvers doen dit ook hoor, die stappen gewoon in de auto om alle plaatsen te bezoeken waar hun personages in rondlopen, maken foto's van die omgeving. Zitten wekenlang achter internet om gegevens te checken over hoe sneeuw smelt in een bepaald gebied, en of een bepaald plantje daar wel of niet groeit.
  Als je de aspiratie hebt om groot, goed en beroemd te worden, moet ook jij dit doen. Reuzenleuk werk eigenlijk. :tong:
  En probeer een paar magisch-realistische romans te lezen. Nogmaals... niet om het na te doen, maar om feeling te krijgen voor manieren waarop je elementen kunt introduceren in je werk.

  
  
  En dan moet je je voorstellen dat ik al een lijstje heb van 11 dingen die ik moet aanpassen, hier noemt ze er ook al weer zo'n drie op en dan heb ik alles van vanmorgen nog niet genoteerd Geloof me, als het boek af is na haar raad te hebben opgevolgd word ik werkijk zo'n goede en beroemde schrijfster als jij hebt voorspeld. :')

  1 decennium geleden
• Croyance

  Haha hoe was je kamer voor je er aan begon dan wel niet?
  Niet dat ik daar iets van mag zeggen, ik moet ook hoognodig eens mijn kamer opruimen want dat is pas een varkensstal(cat)
  Ik ben blij dat je het zo leuk vind, ik heb echt het gevoel dat het nu vooruit komt en het veelkans nog duidelijker en gedetaileerder is dan van te voren want ze kaart echt goede punten aan waar ik op moet letten. Bijvoorbeeld, hoe komt ze aan stroom? Niemand die een kilometer kabel gaat trekken door het hele bos, want ja, een lantaarnaal midden in het bos is niet erg logisch :x of het fijt dat die kinderen niet heel snel frans leren, een kind van die leeftijd leerd juist super snel (hoor ik te weten met mijn frans) en zij kan het weten want zij heeft buitenlanders nederlands gegeven, zo heeft ze zelf haar irakeense man ontmoet. Of dat Eden na 3 maanden nog niet is opgevallen dat ze gordijnen heeft, in het bos is het koud en in de winter werken gordijnen als isolatie, ze moet dus of luiken hebben of ze altijd dicht hebben, in beide gevallen zal ik veelkans dat stukje moeten wissen. Ow en het warm water, hoe komt ze daar midden in het bos aan? Nu heb ik al aan zonneboilers gedacht, maar dat moet dan wel gedetaileerd worden want lezers kunnen daar wel over na gaan denken. Zo vroeg ze ook naar de bloemen, maar die had ik een heel eind verder in het boek uitgeleg maar zo kan ze veelkans nog een hele lijst opnoemen
  Bij haar heb ik echt het gevoel dat ik kan groeien, ze zegt het niet bot of hooghartig maar echt om me beter te krijgen, dat zou mijn nicht nooit hebben gekunt. Ik denk dat jij later wel zo kunt worden, maar ik begrijp wel dat het voor jou ook anders is je beste vriendin op fouten te wijzen terwijl dit een volwassen vrouw van 50 is die een jong onwetend iemand helpt.
  Ik weet het, ik praat ineens heel veel maar na me dagen slecht te hebben gevoeld en me in stilte te hebben opesloten wil ik je ineens plat gooien met mijn onzin

  1 decennium geleden
• Croyance

  Dat klopt, en als ik ooit bekent ga worden dan kan ik mezelf nog altijd google'n. Sterren die zeggen dat ze dat niet doen geloof ik niet, iedereen heeft dat wel eens gedaan of zullen het ooit nog wel eens gaan doen.
  
  Hmm ja, maar ik vind het gewoon niet handig, en nu al helemaal niet aangezien ik geen eigen laptop meer heb. Dan is lange berichten zelf niet altijd even handig want je word overal vanaf gestuurt :c
  Ow maar dit zijn niet echt heel gevaarlijke opdrachten hoor, maar ik voel zelf nu wel dat ik 'zwakker' begin te worden, ik heb geen pijn meer ofzo, maar ook niet echt meer de kracht om heel lang meer door te gaan. Ik blijf nu al een paar dagen met alles bij de 70 haken, dan doe ik de rest 's avonds wel maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Over een paar dagen is het kerst en ben ik niet meer alleen op mijn kamer dus ga ik dan zo'n 5 dagen pauze houden en daarna weer helemaal opnieuw, en volgens de regels met pauzes werken.
  
  Ow, zolang ik niet alleen ben zal het wel mee vallen. Ik maak me meer druk om die andere oma omdat ik weet dat ik ooit nog op mijn kop ga krijgen van haar, en aangezien ik gistere niet bepaald vriendelijk ben geweest tegenover mijn nicht denk ik dat dat ook niet een al te groot pretje word.. Al heb ik het erna wel weer goed gemaakt dus wie weet valt het mee.
  Jou planning klinkt wel heel leuk, eerst bij Jordy en dan je zus ook weer zien, en dat alles met toestemming van je moeder. Is ze ziek trouwens?
  
  Ik moet je trouwens iets heel vreemds vertellen, nouja niet vreemd maar.. ja ik kan het niet uitleggen.
  Heb je wel eens gehad dat je een beslissing maakte waar je blij mee was maar dat je afgewezen word en je heel erg pijn doet, maar dat je er naderhand stukken beter uit komt? Dat heb ik namenlijk mee gemaakt.
  Je weet dat ik mijn boek bij Meulenhoff wilde leggen hé? Nou dat heb ik nog niet gedaan, sowieso om die 5 pagina's maar ook omdat iedereen me aanraden om het boek eerst nog eens te laten controleren op schrijffouten. Daarvoor ging ik naar mijn nicht, ze is echt critisch als je haar dat vraagt. Ik heb eens een tijdje met haar aan de telefoon gezeten terwijl ze mijn boek na keek en ze had zo al een stuk of 7 fouten uit het dankwoord gehaald O_o Nouja, naderhand bleek ze maar nooit tijd te hebben, te druk met werk, school etc. Dat terwijl ik eigenlijk maar een kwartiertje voor mijn boek vroeg per dag, die tijd heb je alleen al in de reclames bij een gespaart. Eersigstere stuurde ze me een berichtje via Facebook dat ze ook deze vakantie geen tijd zou hebben, dat was best pijnlijk want ik had me echt voorgesteld dat we het samen gezellig zouden maken door samen achter de computer te kruipen en naja, zoals wij af en toe kunnen gek doen en weg dromen van het verhaal zeg maar. Ik denk dat ik het toen nog niet echt realiseerde want ik was (zoals mijn moeder het zei) in shocktoestant, redelijk emotieloos en niet echt begrijpend wat dit alles in hield. Gistere ochtend daar in tegen was ik echt kwaad, ik heb niets anders gekunnen dan huilen. Het voelde echt of ze mijn kansen af nam, ze heeft letterlijk een maand van mijn leven af genomen, als zij ooit met zoiets belangrijks aan zou komen zou ik alles doen om haar droom te verwezelijken en ik had echt gedacht dat het andersom ook zou gelden. Dat ze nee zou hebben gezegd zou ik helemaal oke hebben gevonden, maar dat ze een maand gewacht heeft en maar 9 pagina's heeft gedaan vind ik wel kwalijk.
  Uit wanhoop heb ik toen iemand van het ander forum (een lerares nederlands) gevraagt of zij het wilde doen. Ik had eigenlijk een nee verwacht maar daar in tegen reageerde ze juist heel erg enthausiast. Ze heeft tot 3 uur 's nachts door blijven lezen en vandaag heeft ze niets anders gedaan dan me op kleine logica-foutjes wijzen. ik zal je eens laten zien wat ze vannacht om 3 uur heeft gestuurt, ik denk dat jij dat ook super leuk zult vinden:
  
  

  door jasmin » ma 23 dec 2013, 03:11
  Ik ga nu slapen. Poeh hee.... jammer dat ik nou echt moe ben, want ik ben nog steeds onder de indruk Sammie.
  Je bent een echte schrijfster hoor. Een echte. Geweldig.
  
  Ik vertelde daarnet aan mijn man dat ik je zou helpen met je boek... en ik stond enthousiast te jubelen dat jij zo goed bent.
  
  Ik ga me dus helemaal niet bemoeien met niks, behalve het verbeteren van de taalfouten. Ik heb A5 veranderd in A4, om soepel door te kunnen lezen, en zit nu op 69 van de 182.
  
  Het is een hele eer om je te helpen, want je hebt alles om een beroemde schrijfster te worden. Ik moet een beetje aan Isabel Allende denken, maar jouw stijl bevalt me beter. Echter. Bij Isabel Allende moet ik me vaak doorworstelen door zij-verhalen. Bij jou blijft het perspectief bij 1 persoon. Overeenkomst: bij allebei wordt ik in het verhaal gezogen.
  
  Ik baal dat ik nu echt moet gaan slapen.

  
  
  Gistere heb ik dan wel alle tranen uit mijn lichaam gehuild, vandaag sta ik al de hele dag te springen van geluk.
  Eigenlijk best eng dat ik zo makkelijk van humeur kan wisselen

  1 decennium geleden
• Croyance

  Goed plan :')
  
  Ja maar dat is niet echt het zelfde, ik zie niet ieder persoon's reactie, of de gesprekken of dat ze elkaar aan raden het boek te lezen, dat was via Q wel een beetje, maar anderzijds is een boek ook wel veel leuker natuurlijk.
  
  Ja dat is waar, dat is ook wel weer heel leuk. Maar in mijn geval is dat niet heel handig, ik word echt altijd van de laptop gestuurt Kijk alleen maar al hoe het is met onze gesprekken op facebook, met die langere berichten kan ik het gewoon even laten staan en daarna verder schrijven. Laten we zeggen dat het makkelijker is
  Er werd gezegd dat dat moest maar er zitten inderdaad wel rustdagen bij maar dat doe ik niet. Overbelasting heb ik nog geen last van, mocht ik het voelen dan neem ik wel pauze.
  
  Ik ga met kerst trouwens naar nederland, de 25de ga ik naar mijn zus, de 26ste rijden we van daaruit dan naar nederland en als we geluk hebben zitten we 's avonds nog aan tafel bij onze oma daarna is het niet helemaal zeker hoe lang we blijven, ligt net aan hoe gezellig het is, in ieder geval tot en met zondag. Persoonlijk zou ik graag ook nog oud en nieuw vieren, maar mijn vader wilt niet dusja.. In ieder geval zal ik die dagen niet of weinig online zijn om je te beantwoorden.

  1 decennium geleden