Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  Daar heb je een punt. Maar op zich hebben ze ook veel te veel met je lopen leuren. Het klinkt gemeen voor je ouders maar je had het goed in die andere familie, ik ken al de achterligende redens niet maar naar mijn idee had je daar nog een stuk langer moeten blijven om emotioneel sterker te worden, meer zelfvertrouwen te krijgen en nog een tijdje gelukkig te zijn om daarna de wereld weer aan te kunnen.
  Zei de eerste fractie van een seconde dat? Al vanaf het moment dat je de telefoon op nam toen hij belde? Want het gaat alleen maar om die fractieseconde.
  De meeste mensen wel jammer genoeg. Maar er zijn ook voldoende mensen die alleen maar de waarheid willen horen zodat ze je kunnen helpen. Dat moet je ook niet vergeten.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Het zou ongezond zijn als je zo jong al zoveel wantrouwen hebt. Ik hoop in ieder geval dat hij je vertrouwen niet schaad, maar als jij je er goed bij voeld zal dat ook niet. Meestal weet je de eerste seconde van iemand zien of het goed is of niet.
  Hij klinkt wel als een prettig persoon, en erg lullig van jeugdzorg hoor, alsof nietmand tijd nodig heeft. Met zulke mensen ben ik ook snel klaar hoor, dan zwijg ik maar zodat ik er snel vanaf ben, hoef ik tenminste ook niet meer na te denken voor mensen die het niet verdienen. Ik begin je afkeer steeds beter te begrijpen.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Nou, dat is precies waar ik voor waarschuw. Mijn broertje is ook een half jaar lang naar een psycholoog gegaan en dacht ook dat alles vertrouwlijk was en op een dag kreeg hij de volle laag van de psycholoog die beweerde dat mijn broertje loos, de aanstichter was van zijn ellende en dat hij eens beter naar mensen moest luisteren waar mijn broertje in die tijd heel veel problemen mee had. Of terwijl, de gene die hem hoorde te vertrouzen en helpen had andere mensen gesproken die Ad niet geloofde en in plaats van naar zijn patient te luisteren heeft hij zijn vertrouwen geschaad. Ik wil niet dat jou het zelfde overkomt. Ik vind het dus wel heel goed dat hij je dingen vraage en ik hoop echt dat hij zich er aan houd.
  Ik ben in ieder geval wel blij dat het je opgelucht heeft. Komt hij een beetje aardig over? En voel je je goed bij hem?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ik heb gistere trauwens nog zitten te bedenken dat de kans groot is dat de psychiater contact heeft met de rest van de hulpinstanties dus dat hij jou waarheid als een leugen beschouwd wanneer hij met de rest praat, wat ik dus hebt bedacht is dat je hem gewoon moet zeggen dat je tegen de rest liegt en zo gauw je merkt dat hij je niet geloofd je precies het zelfde gaat doen. Dan begrijpt hij tenminste waarom de rest zo onwetend is en zal hij je (hoop ik) serieuzer nemen.
  Mijn broertje heeft namenlijk dezelfde problemen gehad en daarom ook snel vertrokken toen er geen vertrouwen meer was.
  In ieder geval succes en zeg me later maar hoe het gegaan is.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Als je daar bent vind je het zelf wel. En anders weet je jaarcoördinator het inderdaad wel.
  Weet je ook een beetje wat voor trauwma's het precies zijn? Ik heb wel een paar ideeen wat haar zo kind hebben gemaakt, maar ik ga geen conclusies trekken natuurlijk.
  Ik begrijp best dat het moeilijk voor je is, ik zou niet graag in je plaats hebben gestaan (nouja, wel om het jou te besparen natuurlijk) maar daarom zeg ik je ook dat je aan jezelf moet denken en jezelf niet kapot moet maken door andermans leed. Jij hebt het zelf ook al moeilijk genoeg en mij is altijd geleerd dat je eerst zelf gelukkig moet zijn om een ander gelukkig te kunnen maken.
  
  Ja, zo denk ik ook. En het is toch wel samira's boek, alleen niet meer echt samira's taal, maar dat moet ik toch leren, dat zal mijn schrijftaal moeten worden dus het is alleen maar goed. Hier leer ik van.
  Haha ja, ik denk het wel. Als ik aan de toekomst van het boek denk voeld het goed aan.
  
  Ik denk het ook niet, al is jou theorie ook nog niet eens zo slecht.
  
  Wat zei ze dan als 'sorry'? Ik zou het als politie trouwens ook vreemd vinden als ze ineens een brief aan haar kind zou geven in plaats van er mee te praten O_o
  Oke, gewoon daar proberen en de rest maar links laten liggen, en mocht die psychiater je niet geloven dan hem net zo beschouwen als heel de rest. Sowieso, over een paar jaar kun je toch hier in frankrijk komen als je dat wilt en ben je van heel die onzin af. En wil je niet hier komen ben je er nog altijd vanaf Je moet maar gewoon onthouden dat je over een paar jaar echt gelukkig zult worden want ik weet zeker dat dat zal gebeuren

  1 decennium geleden