Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  Aarden is een manier om energie op te zuigen uit de aarde, licht of zon. Doe je ogen dicht en hou je voeten goed op de grond. Stel je voor dat er witte wortels (als die van een boom) uit je voeten groeien en blijven groeien tot je in het midden van de aarde bent, om die vuurbal wikkel je je wortels en 'zuig' je de ernergie die via de wortels terug in je lichaam komt.
  wat je ook kunt doen is je voorstellen dat zonnestralen een energiebron is, en zo 'zuig' je de energie uit de zon. Zelf vind ik dat prettiger, vooral als ik buiten sta en de zon schijnt.
  Heb je de linkt van de energie-vampieren gelezen? Daar staan namelijk verschillende soorten energie-zuigers en ze leggen er best veel bij uit. Ergens word ook duidelijk gemaakt dat dit bijna nooit bewust word gedaan. Maar als ik je een tip moet geven, zorg eerst voor jezelf en dan voor een ander. Deze energie-verlies kun je niet aan. Je hebt genoeg aan jezelf. Ooit zei iemand me eens dat je eerst altijd voor jezelf moet zorgen want eerder kun je niet goed voor een ander zorgen. Dat geld ook voor jou. Wat heeft dit meisje nu eigelijk aan je als je moe van haar word en haar wilt ontlopen?
  Laat haar nu even links liggen, ze vind echt wel weer iemand anders om tegen te klagen, en zorg voor jezelf. Pas daarna neem je weer contact met haar op en helpt haar. Maar nu is het echt tijd dat jij jezelf beter voeld.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja, er zijn mensen die energie zuigen. Dat worden ook wel eens energie-vampiers genoemt. KLIK.
  Het beste wat je kunt doen is de energie dan uit de zon of aarde halen. Weet je waar 'aarden' is?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ik denk dat heel veel mensen zo denken omdat mensen een kind bekijken vanuit volwassen ogen. Ze denken omdat een kind zijn erste jaar helemaal alleen is geweest en alle aandacht naar hem ging hij het niet kan delen, maar een baby is ook aandacht voor hem en sowieso, wat herinnerd een kind zich van zijn eerste levensjaar?

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja, het persoonlijkheid speeld natuurlijk wel mee. Maar in zo'n jong kind zit vaak nog geen jaloesie.
  Mijn tante was 4 jaar na mijn moeder gevoren (toen dus 4 jaar oud) en mijn moeder was dol op haar babyzusje. Als mijn oma haar drinken gaf ging mijn moeder er graag naast zitten en toekijken, soms ook babbelen met haar moeder (heel normaal) en op een dag hoorde mijn moeder een grsprek van mijn oma met een vriendin dat mijn moeder jaloers was op haar babyzusje omdat ze er altijd bij moest zitten wanneer deze drinken kreeg. Omdat mijn moeder niet wilde dat ze als een jaloers kind aangezien wilde worden is ze haar babyzusje gaan negeeren. Pas nadat ze beide getrouwd waren en kinderen hadden zijn we pas echt goede vriendinnen geworden, wat eigelijk helemaal niet nodig zou zijn geweest als mijn oma niet verkeerd gedacht had (en hardop had gezegt).
  Toen mijn zus net zwanger was, was ze ook bang dat Leo jaloers zou worden, en dat zij dacht dat erbij komen zitten ook een teken van jaloesie was want ik haar ogen kunnen kinderen gerust alleen spelen in de tij dat de ander aandacht krijgt. Toen vertelde mijn moeder dit verhaal en hoe zij ervoor zorgde dat Lisanne altijd dol op mij is geweest door het gezellig te maken wanneer ik in de buurt was, wat vooral inhield Lisanne erbij te zetten als ik dronk en dan gaan praten over 'de lieve baby' en haar kusjes laten geven etc. Zo werd iedereen steeds enthausiast als mijn moeder weer zwanger was. Het is zelfs zo geweest dat mijn zusje nooit naar beneden ging zonder eerst even 'adje kijken'.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ach, Leo is pas één jaar, hij begrijpt zoiets toch niet helemaal. Als Lisanne het goed aanpakt ziet hij Loïc ook niet als een 'rivaal' die zijn aandacht steeld maar eerder als een speelkameraatje die hem ook aandacht geeft en aan wie hij aandacht kan geven.

  1 decennium geleden