Synthopia

Gastenboek (1861)

• Croyance

  Aan een kant begrijp ik wat je bedoeld, ik kan er ook niet tegen als ik dingen net op het laatst hoor. Nouja, soms wel, zolang het maar niets met mij te maken heeft of dingen die ik niet leuk vind zie veranderen dan is alles best, maar zo gauw het met mij te maken heeft en dat ik dingen moet doen (wat ik op het laatst te horen krijg) dan kan ik me er behoorlijk aan irriteren.
  Ik weet niet of deze tip helpt maar misschien moet je het structuur eens proberen los te laten. Gewoon even mee gaan met de wint. Gaat hij, dan gaat hij. Op zich is hij al wel eens vaker weg geweest voor een langere tijd dus dat moet te verdragen zijn. Komen er mensen over de vloer en kun je dat even niet hebben, zeg dat je hoofdpijn hebt en dat je even naar boven gaat. Gewoon even genieten van de rust.
  Je kunt er niets aan doen dus het beste is verdraagzaam zijn. En wel even duidelijk maken aan je ouders dat je dingen graag van te voren weet zodat je je er op kunt voorberijden. Dat heb ik ook gedaan bij mijn vader omdat ik daar altijd heel onregelmatig werk en als ik het de avond van te voren hoor dat vind ik supper irritant.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Ja vind ik ook jammer. Maar goed, we doen het er maar mee. Daarbij is er een 'regel' dat je 30 minuten moet kijken om te weten waar de fles heen drijft, nou, dat heb ik dus mooi gemist.
  Het is maar weekendwerk hoor. Ik moet een vakantiehuisje schoonmaken en de nieuwe vakantiegangers even welkom heten. Het is 10€ per uur en ik werk ongeveer 4 uur per keer, dus dat is wel lekker meegenomen.
  Hahaha geen idee, maar ik vind het zo geniaal om te hebben. Iedereen die er langs loopt thuis pakt het even om te blazen
  Ik denk dat het is door de warmte. In het begin toen ik in frankrijk woonde had ik het echt iedere dag zo'n 4/5 keer. Uiteindelijk was het verminderd tot zo'n paar keer per jaar en vorig jaar had ik zelfs niets, maar nu is het ook veel warmer als gewoonlijk dus is het niet zo gek dat ik het weer krijg. Soms krijg ik het ook bij grote (positieve) stress, heel vreemd ik weet het Maar het zit wel een beetje in de familie, mijn opa heeft ook héél vaak bloedneuzen.
  
  Ik ben blij dat je het zo leuk hebt gehad, maar ookal is het nu over, je hebt de herinneringen en die kunnen ze je nooit afpakken. Daarbij komt er vast nog wel eens vaker zo'n tijd.
  Dat je afscheid nemen haat begrijp ik wel. Ik moet dat ook iedere keer weer wanneer ik in nederland ben geweest. Vaak huilen mijn grootouders en moeder dan. Ik probeer mezelf dan groot te houden en de enigste keer dat het me niet is gelukt was toen we afscheid namen nadat mijn grootvader huilde omdat hij afscheid moest nemen van Leo. Dat deed me echt heel veel pijn, niet voor mezelf maar voor hen.
  
  Mijn moeder rijd er gemideld 12 uur over, maar dat is omdat ze langzaam rijd en veel pauzes neemt. Mijn vader doet er 8 uur over. Maar dit is dan wel van ons naar noordbrabant, dat scheeld wel heel veel met de plek waar jij woont.
  We gaan nu toch woensdag, dan blijven we een paar dagen bij mijn tante in belgie en vrijdag gaan we naar nederland. Ik heb nagevragen wanneer we naar het noorden gaan maar ik kan je nogsteeds geen exacte datum geven, al zal het wel een door de weekse dag zijn. Maar nu we elkaars nummer hebben scheelt het wel, en af en toe kan ik ook nog wel op internet komen.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Nou, ik moest nog alles vertellen vanaf het begin.
  Maandag moest ik nog naar mijn werk omdat ik alles nog moet leren en notities maken, maar toen kreeg ik te horen dat ik vrijdag al terug thuis moest komen omdat er mensen extra vroeg zouden komen. Nou oke, slecht nieuws voor mijn vriendin (Natacha) maar goed, ik heb wel vast werk dus hoe dan ook ik moest terug.
  Omdat we eigenlijk om 6 uur zouden vertrekken en door het werk pas om half één hebben we maar gelogen dat we de verkeerde trein in waren gestapt, zoiets verwacht ze wel van mij dus dat is wel goed gegaan, behalve dat ik de hele vakantie als domblondje ben uitgemaakt maar goed, het is voor 200€ per maand dus dan vind ik dat niet erg.
  Dinsdag ochtend stonden we vroeg op, ik was met mijn zusje gegaan maar die bleef doorslapen, maar ik en Nat waren om kwart voor acht al op. Toen hebben we een brief geschreven die we in de flessen zouden stoppen die we expres hadden mee genomen omdat we naar de zee zouden gaan. Dat was wel heel leuk. Ik als artiest moest natuurlijk wel een hele mooie brief schrijven, niet zoals hun van 'mijn naam is:.. mijn leeftijd is:.. en als je dit vind dan.. Nee, ik heb echt expres zo'n romantische brief geschreven. maar goed, daar kom ik zo op terug.
  We gingen dus die dinsdag naar het zwembad. Dat was wel heel leuk, niet echt bijzonder behalve dat we na die 4 uur zwemmen dood op waren.
  Woensdag gingen we naar de stad, 's ochtends onzelf mooi gemaakt en daarna shoppen. Ik en mijn zusje hadden maar 25€ opgemaakt voor 2 personen, Nat, echt een meisje, had 140€ voor zichzelf opgemaakt. Nouja, zij had daar de kapper bij gedaan enzo, niet dat het persee nodig was, maar ze is nogal dol op kappers. En ze heeft een trouwerij binnenkort dus moest ze daar ook nog voor shoppen dus oke, het is haar vergeven.
  In ieder geval, gingen we donderdag naar zee. Alles klaar gemaakt, flessen in de auto gezet. Gekookt voor als Cedric (haar vriend) thuis zou komen omdat zij die dag wel moest werken, sigarette gekocht met cedric terwijl we op haar wachten, zijn moeder kwam langs dus nog even koffie drinken en toen op naar zee. Dat was een uur rijde dus we kwamen daar echt pas tussen 3 en 4 aan. Toen zijn we gaan zwemmen, niet erg lang omdat Natacha er allemaal rode plekken van op haar huid kreeg, daarbij was het nog best koud dus dat hielp niet echt mee. Toen zijn we maar naar een klein kasteeltje gegaan die op de bergen verderop stond, konde we niet naar binnen maar hebben we wel even schelpjes geraapt. Naderhand terug gegaan, waren petry (zusje) en Cedric er al uit en hebben we nog even met het zand gespeeld, toen alles bij elkaar geraapt en terug naar die 'bergen' om de flessen in zee te gooien. Dat was me de klim wel zeg, maar het was de moeite waard. Het zich was prachtig, en het voelde ook goed aan die fles in zee te gooien. Jammer genoeg is niemand zo romantisch en nostagisch als ik dus nadat ik de fles had gegooit wilde ze niet dat ik bleef kijken hoe hij weg dreef maar wilde ze meteen weer weg. Balen.
  Maar dat was niet eens het ergste, terwijl we terug naar het strand liepen leken de flessen ons te volgen. Nog harder balen. Ik zat me echt scenes voor te stellen dat iemand het vind, bij de strand waar wij waren, op de datum dat we het in zee gooide. Harder balen kan gewoon niet
  In ieder geval daarna gingen we naar een restaurant voor mijn verjaardag. Dat was heel gezellig met een uitkijk op zee, niet wat we langs het raam zaten, maar je zag het toch. Uiteindelijk was het 11 uur en moesten we nog een uur rijden. Om 12uur middernacht kwamen we thuis terwijl Cedric om 3 uur moet werken en dus altijd om 2 uur opstaat, 20 minuten rijden om ons af te zetten bij het station maakte dus dat we maar zo'n anderhalf uur zouden kunnen slapen. Dat is dus ook het geen we hebben gedaan.
  Om zo'n 2 uur in de nacht stonden we op het station, ijskoud, zonder warme kleren, buiten opgesloten. Verschrikkelijk. We durfde niet te slapen, en zelfs als we het aan hadden gedurft dan deden we het nog niet omdat er op zijn tijd iemand voorbij kwam. Uiteindelijk, om 5 uur stelde zo'n poetsman voor dat we binnen konde zitten. Wij overgelukkig natuurlijk, want eigenlijk hoorde we nog een uur te wachten tot we binnen zouden kunnen. Daar heb ik even mijn ogen dicht gedaan maar slapen gaat niet echt goed natuurlijk. Mijn zusje bleef wel wakker, en uiteindelijk was dat maar goed ook. rond 7 uur gingen we naar de wc, we hadden onze kaartjes al en onze trein zou pas om 7.45 vertrekken. Daar stond die poetsman weer. Ik gewoon naar de wc en mijn zusje buiten met de koffers wachten. ik hoorde ze praten maar ik verstond niets. Toen ik buiten stapte om haar binnen te laten zei ze nog snel 'zeg dat je een vriendje hebt', nou toen wist ik wel hoe laat het was. Die man dus vriendelijk 'hoe gaat het?" "ja, goed," "Je hebt mooie ogen," "dank u O_o" "Je hebt mooie lippen," "Euh.." toen raakte hij mijn lippen aan, ik dijnsde echt achteruit van verbazing. Toen liep hij door en vroeg hij ineens 'wil je me kussen," ik dacht echt dat ik het niet goed verstaan had dus ik "pardon?" "wil je me kussen." "Nee, ik heb een vriendje." "Nou en? Ik ook hoor. Wil je me kussen?" "Nee!" echt serieus, ik wist niet wat me overkwam.
  Naderhand in de trein konden we niet slapen en toen we na 45min uit konden stappen om twee en een half uur te wachten wilden we naar het toilet, met een reuzachtige tas. Daar waren we gedwonen 80 cent betalen. Wij netjes aan die vrouw vragen of ze onze koffers bij wilde houden maar nee hoor, die poetsvrouw wilde niet een 2 minuten die tas bij houden. Chagerijnig ik heel ongemakkelijk met die tas op de wc. Op zich had ik dat nog kunnen hebben, maar toen ik er af ging stond daar een oud dametje met een even grote tas om die in de wc te proppen bij zichzelf. Dat vond ik echt te ver gaan van die poetsvrouw. Uit wraak heb ik maar een stuk of 20x op de zeepknop gedrukt zodat alles op de grond viel, mijn voet erin gezet en daarmee de toilet rond gesleept. Mij kun je beter niet chagerijnig hebben wanneer ik maar 2 uur geslapen heb 's nachts.
  De trein erop zat bomvol dus konden we anderhalf uur staan. Hebben we wel vrienden gemaakt maar ondertussen waren wij de toiletdames geworden want niemand kreeg die stinkende treintoilet-deuren dicht dus deed mijn zusje dat maar de hele tijd van buitenaf.
  Daarna stapte we met één van onze nieuwe vrienden bij de volgende trein wel in, daar hebben we héél even 'geslapen' (om het zo maar te noemen).
  En als eindbestemming kon ik naar mijn nieuwe werk. Daar ben ik tot ongeveer 8 uur, half 9 gebleven. Toen ze er achter kwamen dat ik jarig was kreeg ik wel een extra'tje. Ik ben wel blij dat mijn 'bazen' om ze zo maar te noemen, super aardig zijn.
  
  Gistere hadden we een bruiloft, in het begin gad ik er niet zo'n zin in omdat ik die nacht maar 6 uur geslapen had (voor mijn verjaardag kreeg ik nog een BBQ) en s'ochtends was het een grote paniek, maar uiteindelijk was het super leuk, de seremonie was niet zo stom oficieel en de burgemeester maakte gewoon grappen. We hebben met mensen gepraat en dieren mochten loslopen. Toen we s'middags naar de feestzaal gingen mochten we achter op zo'n platte ding van een traktor en als 'intree' voor het bruidspaar gingen we bellenblazen. Naderhand zei ik tegen een vrouw die niet wist waar ze haar bellenblaas moest laten dat ik het wel wilde, en ineens zo'n 100 mensen die naar me toe kwamen om hun belleblaas af te geven. Ik wist niet wat me overkwam maar ik heb nu dus wel lekker veel bellenblaas.
  Pas om 3 uur gingen we eten, maar zoals altijd als ik het super leuk heb in de zomer terwijl ik aan het eten wil krijg ik een bloedneus. lekker was dat.
  In ieder geval werden er tussendoor spelletjes gedaan en een kleine quiz voor het bruidspaar. S' avonds werd er gedanst en hadden een paar familieleden van het bruidspaar een liedje geschreven die iedereen mee kon zingen. Toen er een solo kwam van een meisje die ook zong kreeg ik weer een bloedneus.
  Ondertussen hadden we mijn hond Ceazar ook mee genomen zodat hij kon spelen met de andere honden en tussen vreemde mensen lopen zodat hij niet schuw word. Daardoor kreeg ik nogmeer aanspraak want Ceazar was echt gek. Hij rende overal en wilde door iedereen geknuffeld worden. Hij keek onder wc-hokjes etc. Op een moment terwijl ik naar de dansplek liep wilde er een jonge van zo'n 25jaar hem aaien en rende Ceazar ineens weg. Nu weet ik dat hij dat vaker doet, dus ik excuseerde me dat hij schuw is wanneer mensen hem ineens willen aaien. Zegt die jongen dat hij Ceazar al vaker heeft geaaien en toen niet weg rende. 'Dat zal dan wel door mij komen' lachte ik. Nouja, dat zal veelkans ook wel hoor. In ieder geval heb ik Ceazar toen maar gewoon gepakt en die jongen hem laten aaien. Zo had ik in ieder geval wel weer een gespek.
  Daarna wilde we de makarena dansen, waar we toen ook de hele avond op hadden gewacht, maar nee. Op het laatst bleek dus dat er geen makarena was :c
  Pas om 12uur 40 s'nachts kwamen we thuis. En om 7 uur vanmorgen gilde ons mam ons wakker omdat ze planten kwijd was. Ofterwijl, ik ben nogsteeds doodmoe..
  
  En hoe was jou week?

  1 decennium geleden
• Croyance

  sorry voor de late reactie, vandaag hadden we een bruiloft van vrienden dus was het vanaf vanmorgen paniek, vandaar dat ik nu pas reageer en vanmorgen geen tijd had een hoofdstuk te activeren. Nu is het super laat dus ga ik naar bed.
  Ik ga trouwens morgen niet naar nederland, dat is verzet naar donderdag of vrijdag (zoals ik al eens zei, hier verandere plannen constant).
  Ik vertel je morgen trouwens het hele verhaal, en ik kan je zeggen, dat is niet niks O_o
  Ik ben in ieder geval super blij dat je het zo leuk hebt bij je zus. Die geluk heb je echt verdient.

  1 decennium geleden
• Croyance

  Aaah, Cui Ying!! Dit is het geniaalste cadeau die ik ooit heb gehad!
  Super lief en heel erg bedankt. Als ik kon zou ik je nu terplekken doodknuffelen (nouja, niet letterlijk want ik wil je nog levend hebben hé :p)

  1 decennium geleden