Square

Gastenboek (4929)

• Wiarda

  Haha, ik snap hem nog, hoor. (:
  
  Oh zo. Ik begrijp het. Ik was even bang dat John zich na Sherlock van het dak zou laten gooien of iets in die geest.

  1 decennium geleden
• Wiarda

  Oh, dat heb ik ook telkens. "Fireflies" was bijvoorbeeld in eerste instantie gewoon een Wolfstar verhaal, waarin Remus jaloers was op Sirius' vriendinnetje. Twee weken later was dit hele plot omgeslagen in pogingen tot moord... maar dat is niet het enige. Ik ben echt heel erg snel afgeleid wanneer het om schrijven draait, dus ik was bezig met één van de hoofdstukken van dat verhaal... en had ik aan het eind van de dag twee complete zinnen geschreven. Oh, en een seven-shot over Harry Watson (waarom heb ik mijn favoriete karakter dit aangedaan? Waarom ga ik angst schrijven terwijl ik daar juist niet tegen kan? ;_; ). Ik krijg echt de vreemdste inspiratie voor andere verhalen wanneer ik bezig hoor te zijn met andere dingen...
  Zo gaaf! Mijn vader meende laatst dat hij ook één van de Sherlock-boeken op zijn e-reader had staan, maar uiteindelijk bleek dat toch niet zo. Heb ik niet zoveel moeite mee: papieren versies blijven mooier.
  
  Dat is ongeveer hoe ik ook in dat fandom ben gestapt, inderdaad. Langzaam maar zeker sluipt Mystrade je ziel binnen en gaat zich daar settelen, om er vervolgens nooit meer uit te komen. En nu lach ik erg, érg hard om een reden die ik zelf niet goed weet.
  
  Nou, maak je maar geen zorgen: met alle vreemde verschijnselen op onze school is het ook wel een enorme zooi. De dansleraren komen nog wel eens niet opdagen, het rooster is meestal vrij vreemd ingedeeld, en als je er op maandagochtend uitgestuurd wordt moet je een uur langer nablijven dan op dinsdag. Hoe ging het bij 538? (:
  
  ABLSDHFK ik wil die aflevering zien. O_O Dat lijkt me echt geweldig. Mark Gatiss? Oh my.
  Ik had laatst in een aflevering van Merlin (jaja, als we toch televisieseries gaan aanraden: must-see. Ik vind het echt een hele leuke.) Harry Melling tegengekomen - Dirk Duffeling in Harry Potter. Ironisch genoeg was hij hier een magiër die tijdens een toernooi zijn krachten gebruikte om tegenstanders te verslaan, waarna Merlin naar hem toeging en dan volgt er een scène die skdhjgsfgjbsifnogn- waarin ik doodging. ;_; HIJ MOEST HUILEN EN TOEN MOEST IK HUILEN EN TOEN MOESTEN WE ALLEMAAL HUILEN EN TOEN BRAK MERLIN'S HART EN OH MY IK SPACE.

  1 decennium geleden
• Wiarda

  ... als je bezig was met de Johnlock te lezen die ik je stuurde, wees gewaarschuwd: blijkbaar heeft het beschreven seks. Ik had hem gekregen in een linkje, vond hem er mooi uitzien, en nu pas lees ik het dus. Eh- sorry? x'D

  1 decennium geleden
• Wiarda

  Dit keer was het aan mij om dus te vergeten dat ik nog moest antwoorden. Sorry daarvoor, school heeft besloten om me langzaam te martelen totdat ik sterf. Misschien is dat ietwat overdreven - laten we het maar op het martelen houden, dan. Ik denk niet dat de wet het toelaat om me te laten sterven.
  
  Ik zou werkelijk niet weten hoelang het zou worden. Ik gok vrij lang, eigenlijk, sinds ik laatst een veel beter idee had gekregen dan ik eerst had. In eerste instantie wilde ik namelijk een redelijk "basic" zaak doen, en daarbij gewoon de ergste irritatie uit Sherlock krijgen, maar nu heb ik plots de drang om zowel Jim Moriarty als Sebastian Moran erin te verwerken. Ik heb niet erg veel ervaring met Moran, maar op Omegle (ik verveel me wanneer ik ziek ben, RP'ing is om één of andere reden een leuke afleiding) heb ik een hele tijd een chat gehad met een meisje als Engeland, die zich voordeed als hem. Als zij goed op de hoogte was van zijn manier van denken en wat hij allemaal leuk en niet leuk vindt, heb ik nu een aardig goed beeld van hem. Misschien wordt het toch maar eens tijd om de boeken te lezen, ik baseer nu alles op de kennis van een onbekende fangirl...
  
  Haha, dank je wel. x'D
  
  Daar heb je wel gelijk in, ja. Het ging me ook meer om het soort liefde dat Snape voor Lily voelde. Zelfs na haar dood, zelfs wanneer zij haar rug naar hem had gedraaid, zelfs wanneer ze zijn hart in duizenden stukjes had gebroken, bleef hij van haar houden. Ergens denk ik dat John dat ook zou doen, en heel stiekem Sherlock ook, al zal hij er zich niet bewust van zijn, of zou hij het ontkennen.
  
  Daar heb je gelijk in, maar het... klópt wel gewoon. Ik houd het er liever op dat Sherlock en John niets echt hebben, maar wel een soort van "spanning" tussen hen hebben hangen, en dat Mystrade gewoon officieel is. Het klopt namelijk gewoon. Waarom ik deze mening heb? Ik las dit op Tumblr:
  
  "Mycroft is the older and smarter brother - that’s right out of Doyle. The exchange between John and Sherlock in the restaurant, where John says, “So…a boyfriend? Which is fine, by the way,” and the speed with which Sherlock says, “I know it’s fine.” There’s some defensiveness to it, but not about himself. Who else would he have been close enough to to get defensive about? Also, Mark Gatiss has emphatically stated that Sherlock is married to his work and is not gay, but he’s “not so sure about Mycroft.”" en ergens was er ook nog wat gezeur over een trouwring die hij wel of niet zou dragen in the Hounds of Baskerville, maar dat kan ik niet meer terugvinden.
  
  Eigenlijk heb ik geen enkele saaie docent rondlopen op mijn school. Mijn Franse lerares komt ook werkelijk uit Frankrijk en praat gebrekkig Nederlands, en ze heeft een chihuahua die ze onder haar arm meedraagt in een tasje. Iedereen is daar aan gewend, en niemand kijkt er meer van op als Tarzan midden in een toets begint te blaffen x'D Onze congiërge heeft de meest sadistische vorm van humor, mijn kunstleraar lijkt nooit opgegroeid te zijn en vindt het ook leuk om kinderachtig genoemd te worden ('kinderen zijn fantastisch, ze zijn niet eens half zo saai als volwassenen'), mijn gymdocent gaat stampen als een vijfjarig meisje wanneer mensen door hem heen kletsen (inclusief gebalde vuisten en pruillipje) en mijn scheikundeleraar liet ooit eens een leerling aardappelzetmeel eten (om vervolgens keihard te lachen om de walgende uitdrukking op haar gezicht), mij door het lokaal laten rijden met zijn bureau (staat op wieltjes) en een hele klas spiekbriefjes laten maken voor de toets van de dag erop, die ze nog daadwerkelijk mochten gebruiken ook. Mijn docenten zijn ver van saai en normaal, maar iedereen is er inmiddels aan gewend. Onze school is gewoon een gekkenhuis.
  
  Ik ben het met je eens over de truien, maar de rest kan me absoluut gestolen worden. Ik kan echt niet begrijpen waarom iedereen zo in rep en roer over de Elfstedentocht was - wat is er nou zo leuk aan lopen over bevroren water, met messen onder je voeten gebonden? Of elkaar ondergooien met ijskoude sneeuw, dat vervolgens langzaam smelt en een spoor van koud water achterlaat in je nek wanneer het in vloeibare vorm naar beneden druipt? En dan nog maar te zwijgen over de eindeloze kou en gladheid wanneer je naar school moet fietsen - en vervolgens bijna tien keer wegglijdt bij een gebrek aan stevig profiel op je banden. Nee, ik ben meer een lentepersoon. Zomer is me net eventjes te warm, maar lente is ieder jaar fantastisch. Dan voelt vijftien graden namelijk ontzettend warm en comfortabel aan, terwijl het in de herfst juist verschrikkelijk koud lijkt. Lente lijkt altijd zo positief met alle lammetjes, veulentjes, jonge vogeltjes en eindeloze paardenbloemen die met de dag meer lijken te worden.
  
  Oh, Doctor Who! Mijn vroegere buren gingen dat iedere week kijken, met de hele familie, en mijn broertje werd dan vaak uitgenodigd om mee te kijken. Ik mocht ook komen, maar gezien ik veel minder contact had met de buurkinderen voelde ik me er niet helemaal fijn bij. Heb ik nu spijt van, overigens. Nu wil ik het echt heel graag zien, maakt niet uit of ze nou zo'n geweldig contact met me hebben of niet. Helaas zijn ze laatst verhuisd en staat de serie nu even stil (toch?). Maar ik ga het zeker nog een keer kijken als ik tijd heb!
  
  Ik ken die pijn. Mijn klasgenoten worden gek van mijn Sherlock-obsessie, en niemand in mijn klas kijkt de serie, behalve ik. Hé, ik kan er ook niets aan doen dat onze Duitse lerares "fallen" als voorbeeld neemt wanneer ze de uitgangen gaat behandelen! Ik kan mijn Reichenbach-depressie soms niet helemaal in toom houden. x'D zeker niet op dat soort momenten.

  1 decennium geleden
• Wiarda

  Ach joh, geeft niets (: iedereen vergeet wel eens wat ^^
  
  Ja, dat heb ik ook wel. Alle dialogen spelen zich in mijn hoofd ook in het Engels af, en die lijken dan vlekkeloos te gaan, maar zodra ik het op wil schrijven merk ik pas hoeveel "gaten" er nog in de zinnen liggen, en dan voornamelijk als het Sherlock Holmes is die praat. Ontbrekende woorden waar ik in mijn gedachten gewoon overheen praat, maar die natuurlijk wel in een geschreven zin moeten staan wil het er niet uitzien als één grote gatenkaas. Daarom heb ik het voorlopig eventjes opgegeven om in het Engels te schrijven, tenzij het iets is als een stand-alone. Laatst had ik een verhaaltje over Sherlock in mijn hoofd over de tekst "let's have dinner", en ik kreeg het niet voor elkaar om er een vertaling naar het Nederlands van te maken die even sexy en Irene Adler-ig klinkt. "Laten we gaan avondeten" is 'm toch niet helemaal :'D
  
  Ik ben nu - *opent documentje, leest het door* ahum - niet erg ver. Ik heb nu vier hoofdstukken afgeschreven, maar deze zijn vrij kort en redelijk saai. En hoewel ik nu op het interessante punt ben gekomen waarop Johns nichtje de flat binnen komt lopen en vervolgens aan het huilen wordt gemaakt door Sherlock, lijk ik toch redelijk vast te zitten Niet zozeer omdat ik geen ideeën heb of last heb van een writersblock, maar er zijn gewoon zóveel verschillende gênante situaties waarmee Sherlock Laura aan het huilen kan maken... en ik weet niet welke ik moet doen Volgens mij is Sherlock zo kil af en toe dat hij haar zelfs zonder snauwende opmerking wel weggejaagd zou hebben. Ik realiseer me nu opeens hoeveel respect ik voor John heb - ik zou het geen vijf minuten met Sherlock uithouden. Ik zou gillend gek geworden zijn en vervolgens op een drafje naar Mycroft of Lestrade gegaan zijn. Vraag me niet waarom, maar om één of andere reden lijken zij zoveel... aardiger. Volgens mij, als ik hem wat tijd zou gunnen, zou ik Mycroft nog werkelijk aardig vinden ook. Misschien. En Greg is sowieso al aardig puppygezichtjesaardig :'3 Oh, en Moriarty trouwens ook. Ik weet niet waarom, maar als Moriarty echt zou bestaan, zou ik het met hem kunnen vinden. :'D
  
  Precies! Volgens mij zal er heus wel iets tussen die twee spelen, maar een seksuele relatie kun je het niet noemen. Dit gaat veel dieper dan slechts lichamelijk aangetrokken zijn tot elkaar. Ik kan mijn vinger er niet precies op leggen en zal daarom ook niet proberen om het verder uit te leggen, maar volgens mij zijn John en Sherlock een voorbeeld van vrienden of iets meer die elkaar nooit zullen laten vallen, hoeveel Sherlock ook in de muur schiet en hoevaak John hem daarom ook uitscheldt. Al die ruzies zijn gewoonweg belachelijk als je jezelf bedenkt hoevaak ze zichzelf in gevaar brengen voor de ander als dat moet. Als een soort beantwoorde Snape-Lily relatie, als dat dichtbij genoeg komt. Iets in die geest :'D
  
  Och, toen had ik zo'n medelijden met hem! Arme Lestrade. Hij keek er echt bij alsof hij iets had van: 'Dit is niet mijn keuze, Sherlock, ik hoop dat je je dat realiseert...' en stiekem lijkt het me best moeilijk om het broertje van je geliefde te moeten arresteren! Ö <-- waarom ik Mystrade ship terwijl deze twee mensen elkaar nog niet eens ontmoet hebben in de series? Deze fanfic. Het is een aardig groot stuk van zo'n 10.000 woorden, dus ik raad je aan om het eens te lezen wanneer je ruim de tijd hebt, want ik vond 'm vrij verslavend. En ik wil een eigen vijf-jarige John. Gosh zo schattig <3
  
  Haha, dat zou best kunnen. Het zou me niets verbazen, mijn docenten zijn niet de meest normale types. Eigenlijk zou je niets aan mijn school werkelijk "normaal" kunnen noemen, denk ik. Hm... misschien dat ik me er daarom zo thuisvoel
  
  Gistermorgen sneeuwde het vrij hard hier, maar Noord-Holland was volgens mij ook de eerste provincie die het allemaal over zich heen kreeg. Het klaarde gelukkig al weer vrij snel op, maar het was al genoeg om mijn school ijsvrij te geven - iedereen was het vijfde uur al uit. Helaas heb ik daar niet van kunnen genieten, omdat ik natuurlijk weer net deze tijd heb uitgekozen om mijn keel te laten ontsteken... -.-' ik houd toch zo van de winter.

  1 decennium geleden