Shireen

Gastenboek (996)

• Klaar

  

  
  

  

  
  

  Voor de zoveelste keer had de kersttijd niet veel meer te bieden dan koude, kleurloze dagen waarin het enige licht de sfeer was. De natuur scheen al enkele jaren niet meer mee te willen en Luca kon niet ontkennen dat haar dat enorm frustreerde.
  "In 's hemelsnaam, doe dat nu niet." Verward keek Luca om zich heen. Waar kwam de stem vandaan? "Ik meen het, Jon! Ze gaat zich een bult verschieten, haar Kerstmis zal zo ook wel geslaagd zijn." Ze begreep er geen klok van. Die stem moest ergens vandaan komen en daarbovenop was het vrij beangstigend dat iemand die ze niet kon zich kennelijk plannen aan het maken - of aan het proberen tegenhouden - was om iets met haar te doen.
  'Oh, in godsnaam, Sansa, zeur zo niet. Dit wordt haar beste Kerst ooit!'
  'Tweede kerstdag, Jon, en komaan, ik denk niet dat ze dit leuk gaat vinden. Hoe zou jij het vinden als men dat met jou deed?' Sansa. Jon. Stemmen die van nergens bleken te komen. For the love of God, ze wist bijna zeker dat ze helemaal gek kwam. Dat was het laatste wat ze zich kon herinneren voor ze een harde klap voelde op haar achterhoofd en bewusteloos viel.
  
  Het volgende wat ze zich kon herinneren, was een koude doch gezellige ruimte in iets wat verdacht veel van een middeleeuws kasteel weg had. Grote, grijze stenen en het enige wat in de kamer stond was een bed met een kussen en een deken (en een matras, dat ook, natuurlijk, van op de grond slapen hield ze niet zo). Daar ze geen idee had waar ze was of waarom en hoe ze er beland was, leek het het beste plan op onderzoek uit te gaan. Het was immers Kerstmis en ze had geen zin de hele dag te blijven liggen.
  
  Met kleine oogjes van de vermoeidheid en de hoofdpijn, strompelde ze naar de houten deur aan de linkerkant van de kamer. Hij kraakte toen ze hem probeerde te openen, maar dat hield haar niet tegen. Ze had geen idee hoe laat het was en of de mogelijkheid bestond dat ze iemand wakker zou maken, maar op dit moment kon het haar bitterweinig schelen.
  De gang van het kasteel - ze had maar besloten dat het een kasteel was. Of een burcht. Of een fort. In elk geval - iets middeleeuws - was mooi ingericht. Er hingen grote, sierlijke lusters aan het plafond en om de tien meter was de muur verlicht met toortsen. Luca kon aan niet veel anders denken dan aan Winterfell - de noordelijke burcht uit één van haar favoriete series. Het was echter zo groot dat ze geen idee had waar ze moest beginnen met zoeken naar enige beschaving - of in elk geval iets anders dan stenen en vuur.
  
  Ruim een half uur later had haar speurtocht niet veel meer opgeleverd dan kamers binnenkomen waar niemand zat, kamers binnenkomen waar wel iemand zat en op z'n minst één kamer binnen komen waar twee mensen waren. Nu ja. Ze kon toch maar proberen? Luca had de moed bijna opgegeven, toen ze opeens een grote, marmeren deur tegen kwam. Ze hield van marmer. Het was alsof de witte achtergrond het goede significeerde en de lange, zwarte slierten het immer aanwezige kwaad aanduidde. Of zoiets. Dat was toch de betekenis die zij eraan gaf.
  
  De deur was zwaar en vrij lastig open te maken. Het was overigens muisstil in de ruimte achter de deur. Dat was het toch voor ze heel voorzichtig haar hoofd binnen stak.
  Ze kon maar half - eigenlijk nog niet half - geloven wat ze zag. Jon Snow. Sansa Stark. Arya Stark. De hele bloody Stark familie. Zelfs diegenen die eigenlijk dood hadden moeten zijn.
  'Gelukkig kerstfeest!' Met een glimlach tot aan haar oren, gaf Sansa haar een knuffel. 'Feestdagen, eigenlijk. Het is al tweede kerstdag, dus ik neem aan dat je kerstfeest niet meer klopt.'
  'Nu je hier toch bent,' vervolgde Arya, 'blijf je van de eerste keer mee eten vanavond?' Vol blijdschap knikte Luca. Of dit nu een droom was of echt aan het gebeuren was, wist ze niet, maar ze zou in elk geval niet proberen wakker worden. Dit was te mooi.

  
  

  

  
  

  Hey! Fijne feestdagen! Ik hoop dat je een beetje blij bent met je cadeautje, want ik had niet veel inspiratie. c: Geniet nog van je vakantie/feestdagen/familie/et cetera! c:

  7 jaar geleden
• Papiliones

  Hallo!
  
  Zoals je vast al wist, is het alweer bijna kerst en dat betekent voor veel mensen drukte! Daarom wil ik je er nog even aan herinneren dat je meedoet aan Secret Santa. Mocht je je surprise dus nog niet afhebben, dan heb je nog een aantal dagen om er nog even tegenaan te gaan.
  Als je nog vragen hebt, dan mag je deze natuurlijk aan mij of JamesPotter stellen.
  
  Groetjes,
  Papiliones

  7 jaar geleden
• Galactica

  Dan zal ik je nu nog even met rust laten (ik zit zelf ook in een toetsenweek)... Ik zal je dan binnenkort laten weten wat ik precies wil, goed?
  
  WaIes

  7 jaar geleden
• Galactica

  Hey! Ik heb gezien dat je echt wel mooie trailers kan maken, en ik heb er eentje nodig. Heb je zin hierin?
  
  Laat maar iets weten!
  WaIes

  7 jaar geleden
• Occult

  Geen probleem!
  Uh, het enige wat niet bekend is, is haar verleden. Het is niet bekend wie haar familie is omdat ze niet is gebracht, maar gevonden omdat ze dus op straat leefde voor een korte tijd.
  Verder staat er alles in, al weet ik niet zeker in hoeverre ze afwisten van schizofrenie in 1800? Anyway, dat, dus.

  8 jaar geleden