Ons

Gastenboek (503)

• Nanor

  Heee, was het nog gelukt inmiddels met je kerstverhaal?

  5 jaar geleden
• ISAC

  Nee joh, de wetenschappelijke wereld stond echt op z'n achterste benen joh. Niemand was hier superchill over. Het is groot nieuws geweest en geen enkele wetenschapper vond dit een goed idee. Iedereen vond dit ethisch gezien een bullshit plan. Maar ja, het is goed dat een ethische discussie op gang komt. Want waar ligt die grens, van wat je wilt als maatschappij en wat niet? Ik vind zelfs ook dat ivf al best een grote ingreep is op mother nature, zoals je al zegt, natuurlijke selectie moet een kans krijgen. Iemand die onvruchtbaar is is dan de zwakste. En dat klinkt enorm kut, maar waarom gaat zo iemand dan niet gewoon adopteren? Dan heb je nog een kindje blij gemaakt ook.
  En inderdaad, verhuizen naar Mars vind ik ook zo'n grote onzin. Wat heb je daar nou eigenlijk aan? Nog los van het feit dat de vrijwilligers dan alles achterlaten op aarde, is het ook onwenselijk dat we nog een tweede planeet om zeep gaan helpen. Om nog maar niet te spreken over het falen van de missie. Wie zegt dat het gaat lukken? Hoe groot is de kans dat we daar een beter geslaagde maatschappij organiseren dan hier op aarde?
  
  Ik vind het lastig om een grens te trekken van wat nog ethisch toelaatbaar is en wat niet. Want Down syndroom is heel vervelend, maar zo iemand kan nog wel functioneren. Zo iemand is niet meteen puur een 'last' voor de maatschappij. En dan nog zijn daar gradaties in; wanneer ga je aborteren en wanneer niet? En wat doe je dan met andere ziektes (depressie, Alzheimer, ALS, autisme, noem het maar op)? Laat je kankerpatiënten dan maar gewoon doodgaan? Laat je kinderen met polio in de derdewereld gewoon doodgaan? Of ga je toch vaccins inzetten? Zo zie je maar weer hoe lastig het is om met zijn allen een oplossing te vinden waar iedereen blij mee is.
  
  Ik schrijf het liefst militaire thrillers! Maar het laatste half jaar zit ik echt in een heel diep dal. Ik heb genoeg ideeën, maar ik vind het moeilijk om dan ook daadwerkelijk aan een verhaal te beginnen. Dan begin ik vervolgens aan een nieuw plot, maar omdat al mijn ideeën zo op elkaar lijken, ga ik ze allemaal door elkaar halen en verlies ik het overzicht en weer de motivatie. Ik moet gewoon één plot maken met één hoofdpersonage en me daaraan houden, maar dat vind ik zo lastig. En een pauze is ook geen oplossing, want ik houd al zo lang pauze en zie waar dat me gebracht heeft :') Misschien heb ik een stok achter de deur nodig om die drempel over te gaan.
  
  Ja, Karen Rose heeft series geschreven. Ze spelen zich allemaal met dezelfde personages af, maar de ene serie gaat dan vooral over het ene personage en de andere serie over het andere personage. Ik ben net begonnen in Over de schreef maar daarvoor moet je echt voorkennis hebben. En ze introduceert ook heel veel personages ineens. Een aanrader is Sterf voor mij, daar ben ik ook mee begonnen en die is retespannend. Heb je me gemist? is ook een heel goeie, maar ik weet niet meer of je daarvoor voorkennis nodig had.

  5 jaar geleden
• ISAC

  Ja, dat ben ik wel met je eens. De mens is zo veel aan het veranderen in de natuur dat het ooit eens mis moet gaan. Nu is die Indoraptor een mooi voorbeeld. En ik denk ook niet dat iemand het in zijn hoofd haalt om een dinosauriër te 'klonen' en daarna te modificeren - maar die pipo in China, die een menselijke tweeling genetisch heeft gemodificeerd (immuun gemaakt voor HIV, zoiets was het) is ethisch heel erg fout bezig. Je moet gewoon met je poten van de natuur af blijven. En mensen gezonder maken is goed, maar het is ook een keer genoeg. De wereld is al overbevolkt en nu gaan mensen nog veel langer leven.
  
  Naast puppy's en tekenen? Schrijven natuurlijk... Hmm... Oh, gamen. Ik speel nu veel Black Ops omdat ik sinds Sinterklaas een online account heb en daarmee kan ik mooi op multiplayer. Verder lees ik nu net een boek van Karen Rose - zij is mijn favoriete auteur (een van de favorieten, want ik heb er meer, eigenlijk). Het romantische ligt er zo dik bovenop, maar het zijn wel heel spannende boeken.

  5 jaar geleden
• ISAC

  Ik heb vannacht over Jurassic World gedroomd... Ik was met een heleboel mensen in JW en er was (natuurlijk!) een T-Rex ontsnapt. We moesten met z'n allen naar een hutje om te schuilen en niet bewegen natuurlijk als dat beest langskwam. Oh, en er was ook een enorme slang afkomstig uit Jungle Book. Ik was blij dat de wekker van mijn vriend uiteindelijk ging ^^

  5 jaar geleden
• ISAC

  Ik vond vooral de Indoraptor supercool. Echt zo'n moordmachine. Echt ontzagwekkend, dat beest. Ik vind de T-Rex te lomp, eigenlijk. Terwijl de Indoraptor sneller en wendbaarder is en ook veel slimmer. Weet je nog, dat ie deed alsof hij dood was en toen een of andere gast van die veiling greep? Ik zag het aankomen (erg voorspelbaar) en toch vlieg je een meter omhoog van schrik. Jumpscare much!

  5 jaar geleden