McCree

Gastenboek (327)

• Gibigianna

  Heb het al gevonden, hoor! Was een deeltje dat ik zelf nog niet had nagekeken. Ga mama straks laten nalezen, zij is daar normaal gezien wel goed in! Heb het van 2150 of zoiets naar 2011 woorden kunnen brengen! Ze zei dat ze voor een klein beetje erover niets aftrok dus dit moet wel goed zijn! Hihi ik hoop het wel ja! Hihi, dat komt helemaal goed liefje! Ik ga nu dus lekker in bad eh lieverdje!
  Komt zeker goed lieverd! Doe maar lekker rustig aan eh! Ik ga jou ook missen schatje... Voorzichtig in de auto! En met het onweer ;/
  Ik hoop het ook schattie!!! Hihi, is zeeeeeeeeerrrrrrr leuk!!!
  Hihi, kan idd wel dramaqueen zijn, haha! Haha, gelukkig jij ook, dan passen we weer samen ;p
  Haha, schatje, sshh, maak me maar neit verlegen ;p
  Is niets liefje van me! Doe maar lekker rustig! Ik zal me lekker bezighouden (; Eerst lekker badderen! Zal ik doen liefje! Jij ook eh! Kan altijd! Hihi, sgoed liefje!
  N'aaaaaaaaaaaaaaaaaaawwwwwwww!!!!!!!!!!! HIHI!!!!!!
  Hopelijk tot zeeeeeeeeeerrr snel! Voorzichtig liefje! Ik mis je..
  Gelukkig konden we nu weer lang praten eingelijk!!!
  Binnekort ook weer echt bij elkaar!!!!!
  LOOOOOOOOOFFF JJJJJOOOOOOOOOOEEEEEEE TOOOOOOOEEEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! LLLLLLLLLOOOOOOOOOOOOOOOOOOOVVVVVVVVVVVEEEEEEEEEEEEEEE YYYYYOOOOOOOOOOOOOOOUUUUUUUU TOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! IIIIIIIIKKK HOOOOOOOOOOOOOOUUUUUUUUU OOOOOOOOOOOOOOOOOOOK VAAAAAAAAAANNNNN JOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOUUUUUUUUUUUUUUUUU!!!!!!!!!!!!!!!!! Hihi!!!!
  

  1 decennium geleden
• Gibigianna

  Hihi liefjee!!! En oh! Zal even nakijken wat je bedoelt, heb er zelf over gelezen dan! Ik kijk even snel voor ik verder typ, omdat ik het anders vergeet (;
  Hmm vindt het niet meteen, maar zoek straks wel even beter! Hihi thanx lieve schat van me!!! Ik heb ook al meer dan 50 woorden eraf gekregen! (;
  Hihi, ik zal me wel kunnen bezighouden! Heb genoeg te doen! Trailer, RPG, Schilderen, schrijven, cover als ik wil. Hihi n'aaawwww lieverdje!!!!
  Hihi, komt zeker goed! Ik zie wel wat ik doe!
  Is zeker leuk lieverdje! Het is fijn om samen te lezen en ondertussen te stoeien, da's knus en laat jouw aanwezigheid nog duidelijker aan mij merken, wat ik fijn vind!
  Haha, kan miss wel zijn dat dat eigenlijk dramatisch is, maar ik doe het in ieder geval niet expres ;p
  Hihi, gelukkig ja! Vind het net lekker!! N'aww liefje toch!!! Shhh! Je maakt me nog verlegen! Hihi!
  Jaah, ben ik al goed mee bezig!
  Okido liefje! Dat snap ik heel goed. Geen zorgen, we zien elkaar snel en hebben al veel kunnen praten!!!
  
  IK HOU ZO ZO ZO ONEINDIGONGELOFELIJKMEGASUPERGEWELDIGZIELSVEEL VAN JOU!!!!!

  1 decennium geleden
• Gibigianna

  Hihi, jaah, komt helemaal goed. Haha, kan idd, maar denk niet dat ik er zo lang in ga zitten, wordt weer te warm eh. In de winter kan ik er zeer lang in zitten, maar in deze periode begin ik bijna over te gaan naar douchemodus, omdat bad te warm wordt. Hihi jaaaaaah!!!
  Ik vind dat niet irritant!! Ik vind het echt fijn om... interactie te hebben zeg maar, haha! Niet flauw, grappig! Wij hebben leuke humor, simpel
  Haha, da's geen dramaaah! Dat doe ik niet expres
  Idd! Ik wil elke dag liefst groenten eigenlijk, heb eigenlijk echt graag groenten! Maar gelukkig eet ik ook veel groenten hier! (:
  Hihi, sgoed liefje!
  Hopelijk, ben nu paar dingen aan het aanpassen, omdat het een beetje te lang is, dus zo is het korter en kan ze me geen punten aftrekken daarvoor! (;
  N'aww, hihi, LIEFJE!!!

  1 decennium geleden
• Gibigianna

  Sissende stemmen ruisen als een slecht gestemde radio door mijn hoofd. Ik voel me misselijk en leeg, alsof ik mijn hele binnenste ben verloren.
  Plots struikel ik bijna voorover in de sneeuw. Ik draai me om, zodat ik kan onderzoeken wat mijn val bijna veroorzaakte en zag het begin van een grote steen uit de sneeuw steken. Nieuwsgierig veegde ik de sneeuw ervan af. De steen is groot, maar niet te groot om in één hand te klemmen. Ik haal hem tevoorschijn uit het witte, glinsterende pak sneeuw en sluit mijn vingers eromheen. Een scherpe punt steekt uit mijn gevormde vuist en meteen moet ik denken aan het mes waarmee ik de jongen vermoord heb. Misschien heb ik ook zijn moeder vermoord? Het is me al lang niet meer duidelijk. Het lijkt wel alsof met elke persoon die ik vermoordt heb, ik ook het schuldgevoel heb overgekregen dat hoort bij de moorden die hij of zij gepleegd heeft. Het is zoveel dat ik mezelf nu voel verdrinken in een oceaan van pijn en verdriet. Elke nacht achtervolgen verschillende herinneringen me in de vorm van haarscherpe beelden. Telkens heb ik mezelf verplicht het lijk gedetailleerd in me op te nemen. Ik was misschien we de enige die hun op die manier zou zien, dus de enige manier om hun dood in ere te houden is door naar hen om te kijken. Door mijn ogen niet te sluiten voor de gruwel die ikzelf bega, maar door er juist voor open te staan, door te tonen dat het me deert en dat ik ze niet vergeet. Vergeten zal ik nooit, vergeten kan ik nooit. Ik draai de steen een paar keer om in mijn hand en voel me weer zoals in de arena, een eenzaam roofdier op pad voor zijn volgende prooi. De sneeuw versterkt het gevoel nog veel meer. Ik voel me zo groot en machtig. Ik en alleen ik beslis over dood en leven en tegelijk voel ik me zo klein en gebroken. Het is nooit de bedoeling geweest dat die beslissing in mijn handen zou liggen, dat hoort in niemand zijn handen te liggen. Ik heb dingen gedaan die niet aanvaardbaar zijn, die ik nooit heb willen doen en die ik moet proberen goedmaken. Maar hoe?
  Plots hoor ik een deur links van me toeslaan. Geschrokken kijk ik op, mijn lichaam zo gespannen als een boog, klaar om een pijl af te vuren. Onderzoekend kijk ik naar mijn belager. Een jongeman komt vrolijk zijn huis uit gestapt. “Goedemorgen!” glimlacht hij en dan verandert mijn hele wereld. Alles staat op zijn kop. De stemmen! Ze spreken tegen me, ze moedigen me aan, sturen mijn lichaam. Ze willen dat ik hun dood eer, dat ik dit voor hen do. Ik moet naar ze luisteren, ik voel me zo schuldig. Duisternis trekt door mijn hele lichaam en trekt als een waas voor mijn ogen. Als van op een afstand zie ik mijn hand naar boven gaan, de steen komt hard neer op het hoofd van de jonge man, die me met grote, geschokte ogen aankijkt. Hij heeft mooie ogen… De gedachte dwaalt door mijn hoofd, terwijl de steen herhaaldelijk op zijn schedel neerdaalt. Na een paar slagen klinkt een luid gekraak en het bloed loopt langs zijn gezicht, een straal loopt vlak langs zijn ogen. Tijdens het hele gebeuren is het enige wat ik zie, die mooie helderblauwe ogen. Ik zie de angst, gevolgd door de strijdlust en ik ze zei uiteindelijk dof worden. Langzaam laat ik uiteindelijk mijn hand zakken. Het is heerlijk leeg in mijn hoofd. Geen stemmen, geen donder meer. Met een brede glimlach leg ik mijn bebloede handen tegen mijn gezicht, om te voelen hoe mijn wangen opbollen, terwijl ik lach. Ik wist zelfs niet dat ik het nog kon! Glimlachen was eeuwen geleden, tenminste oprecht lachen. Ik voel me nu zo fijn dat ik meteen besluit dat dit meer moet gebeuren. Zolang ik leef zal ik offers brengen aan de stemmen in mijn hoofd en aan de mensen die hun dood aan mij te danken hebben. De stem van deze jonge man zal zich bij de andere in mijn hoofd voegen.
  “Goedemorgen…” hoor ik al zacht door mijn hoofd schallen…
  Mijn executie wordt niet openbaar uitgevoerd. In besloten kring zal ik voor mijn daden boeten. Toen de vredebewakers mij kwam halen, lachte ik ze vrolijk tegemoet, met zijn bloed aan mijn handen en aan mijn gezicht gesmeerd. Ik kwam er later achter dat de jongen voor zijn ouders op weg was naar de vroegmarkt. Hij was totaal onschuldig, wat ze me maar bleven doorsteken, maar in het begin kon niets me schelen. Ik was bevrijd van de stemmen en niets anders maakte nog iets uit. Tot ook de stemmen terug kwamen… Iedereen was het er al over eens dat ik zou moeten sterven. Dus ik smeekte hen, ik smeekte de vredebewakers het snel te doen. Ik schreeuwde me ’s nachts wakker, de stemmen werden erger. Op sommige dagen kon ik niet eten, drinken, slapen of zelfs staan. Ik zat dan gewoon in een hoekje te trillen en te huilen. Vandaag is wel een goeie dag. Vandaag ga ik dood. Mijn ouders hebben het recht bij de executie te zijn, maar ik heb ze weg gestuurd. Het was aan hun gezichten te lezen dat ze me niet wilden zien sterven, dus heb ik hen ervan verlost. Ik heb hen verlost van mijn lot, mijn nachtmerries. Uiteindelijk doet het alleen maar deugd wanneer de naald mijn arm in glijdt. Uiteindelijk is het de grootste opluchting die me ooit heeft overspoeld.

  1 decennium geleden
• Gibigianna

  Welcome back sweetypie! Super lieverd van me! Okido liefje, komt wel goed schat! Die tijd komen we samen wel door (;
  Ah, oei, da's idd minder. Maar ja, zit maar lekker rustig stil, dan is het beter (:
  Hihi, liefje, gelukkig! Ben blij dat jij ook zo graag naar mij luistert! En je grappige geluidjes erdoor
  Oef, gelukkig! Haha! Ah, op die manier ben ik graag dramaqueen hoor! (:
  Hahahaha! Gekkie! N'awwwww Mijn lieve Nederlander!
  Die is idd wat koekoek, haha ;p
  Is zeker lekker! Zolang het maar voor één weekje is of zo, anders vind ik dat niet zo leuk, want ik eet eigenlijk ook graag gewoon normaal. (:
  Hihi, is niets gekkie! Ben nu aan het nakijken! Heb volledig gedaan, moet ik anders eens doorsturen nog eens? Weet je zal ik gewoon doen, je ziet maar of het lukt om te lezen (;
  LOFFF JOOOOOOOEEEEEE TOOOOOOOEEEEEE!!! Haha!

  1 decennium geleden