MarijeR

Gastenboek (3087)

• LeaFlammae

  I literally have no idea what I just wrote.
  
  Like.
  
  Absolutely no freaking clue.
  
  Al naargelang het stront stormt of rozen
  of katten of honden of neerregenende vissen
  of haaien of spinnen of hele fijne regen
  of donder en bliksem of wegwaaiende huizen -
  
  al naargelang ik door het donker heen kan kijken
  uit bevroren ramen met vastgeroeste sloten
  al naargelang thermometers en mensen en winden huilen -
  
  loop ik mijn huis uit op een morgen naar nieuwe onbekende plekken
  met of zonder paraplu.
  
  fun game: catch the reference! Hint: it's not a spn reference though it is something that has been referenced IN spn......a lot. Actually you could say it has played a very important part in at least two episodes.. wow I'm so subtle *cough cough*
  
  fun game 2: also catch the reference to a terrible movie that i have NOT watched but has played a role in one spn fic i have read. Hint: it's horror. Hint2: it's absolutely terrible. Hint 3: tornado's.

  9 jaar geleden
• LeaFlammae

  But this part is my favourite
  
  Voltaire had pokken, maar
  genas zichzelf door o.a. te drinken
  120 liter limonade: dat is poëzie.
  
  Of neem de branding. Stukgeslagen
  op de rotsen is zij niet werkelijk verslagen,
  maar herneemt zich en is daarin poëzie.
  

  9 jaar geleden
• LeaFlammae

  ...........I like this a lot.
  
  De school der poëzy
  
  ik ben geen lieflijke dichter
  ik ben de schielijke oplichter
  der liefde, zie onder haar de haat
  en daarop een kaaklende daad.
  
  lyriek is de moeder der politiek,
  ik ben niets dan omroeper van oproer
  en mijn mystiek is het bedorven voer
  van leugen waarmee de deugd zich uitziekt.
  
  ik bericht, dat de dichters van fluweel
  schuw en humanisties dood gaan.
  voortaan zal de hete ijzeren keel
  der ontroerde beulen muzikaal opengaan.
  
  nog ik, die in deze bundel woon
  als een rat in de val, snak naar het riool
  van revolutie en roep: rijmratten, hoon,
  hoon nog deze veel te schone poëzieschool.
  
  Lucebert
  uit: 'Verzamelde gedichten', 2002.

  9 jaar geleden
• LeaFlammae

  This is so beautiful
  
  Op een podiumavond in 1952 las Lucebert het gedicht ‘Een woordenschat uit de Nederlands woordenboek Van Dale, gelezen door een vandaal', voor. Een deel van de aanwezigen in de zaal liep weg bij het aanhoren van woorden als kut, pik en lul. (Daarna kondigde hij het wat rustiger ‘Herfst’ aan, en gooide een glas water boven zijn hoofd leeg.)

  9 jaar geleden
• LeaFlammae

  Tbh I'm laughing
  
  De in het kader van de tentoonstelling georganiseerde voorleesavond in het Stedelijk Museum van de ‘experimentele’ dichters liep uit op een rel tussen de dichters en Cobra. De schilders kregen traditioneel meer aandacht, omdat ze iets concreets fabriceerden. Toen de dichters eindelijk een avond voor zichzelf hadden en er weer zo’n ‘Cobra-vriendje’ alle aandacht naar zich toetrok werden de dichters kwaad. De weigering van Dotremont om zijn eindeloze toespraak te beëindigen, ontaarde in een gevecht. De dichters kwamen niet meer aan het woord, maar wel in de publiciteit.
  
  I mean....... seriously :'))
  
  Aan het woord kwamen gevestigde schrijvers als: J.C.Bloem, Godfried Bomans, Hendrik de Vries. Een voorzichtige conclusie daaruit was dat ‘de poëzie op een dood spoor gekomen’ is. In een interview met Elseviers Weekblad ging Bertus Aafjes een stuk verder. Hij vergleek ‘de nieuwe poëzie’ met het binnenmarcheren van de SS in de vaderlandse poëzie. Als men, zoals de jonge dichters, alleen het onderbewustzijn aan het woord zou laten, kreeg men als resultaat ‘een ware ravage aan flarden van hersenen, een verminkt intellect’, te zien. Elsevier ontving instemmende reacties, waarin een aantal briefschrijvers beweerden uit te zien naar een overlijdensbericht van Lucebert.
  
  P l z

  9 jaar geleden