LostCreature
LostCreature
Laatst online: -
Voornaam:
Elisa
Status:
Woonplaats:
hell
Leeftijd:
24
Hobby's:
-
Website:
-
Vorige namen:
lijst
Give your character an armour that they have to rely on throughout the whole story and then rip it off them and leave them vulnerable. The armour can be something physical (a bow and arrow) or non-physical (reliance on family).
Because you see when a warrior has their armour taken away are they still a warrior? Yes they are. They just have to learn how to fight without it. Your characters should be the same.
.Because you see when a warrior has their armour taken away are they still a warrior? Yes they are. They just have to learn how to fight without it. Your characters should be the same.
Darling, in the end, you've got to be your own hero, because everybody's busy trying to save themselves.
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
8 jaar geleden
Tijd on-line:
1 weken 14 uur
Pageviews:
2048 [24 uur]
Aantal quizzen:
0
Aantal stories:
0
Aantal polls:
1
Aantal gedichten:
0
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
1
Quizzen ingevuld:
235
Hoofdstukken gelezen:
6482
Reacties geplaatst:
190
GB berichten:
37
Forum berichten:
Gastenboek (43)
Yeah, sure! Wat is je username?
9 jaar geledeni miss youuuuu
1 decennium geledenHaten doe ik mijn leven niet, maar erg blij ben ik er natuurlijk ook niet mee. Ik heb er mee leren leven en kan er niks aan doen dat ik mezelf langzaam maar zeker gewoon kapot maak. Ik weet heus wel dat wat ik doe slecht is, maar toch voelt het vertrouwd en heb ik het gevoel dat het ergens toch wel goed is wat ik doe.
1 decennium geledenJe vergelijking is wel redelijk goed. Want ik probeer te vluchten voor het slechte en probeer weer beter te worden. Ik sla dan het goede pad in, maar ergens houd het op em begin ik te twijfelen. Wil ik wel beter worden? Dat is het einde van die staat en dan kan ik alleen maar terug lopen en weer in mijn slechte levensstijl vallen. De weg is niet alleen doodlopend omdat ik twijfel, maar ook omdat ik het verder niet alleen kan. De weg is te zwaar om alleen te doen en dan is hij opeens doodlopend en kan je het einde niet meer zien. En gaat het weer steeds slechter met je... Je begint weer met afvallen, gaat jezelf weer snijden en voor je het weet wil je voor de trein springen. Ik zit muur en muur vast. Waar ik mezelf heb in gewerkt in te groot om ooit nog uit tekomen, maar ja ik zal het wel ergens aan verdient hebben...
Elk probleem hoe klein die ook is is te veel. Als je het niet vertrouwd gewoon naar de dokter gaan hoor. Hoe klein het probleem ook lijkt, gewoon gaan xx
School is voor mij nooit belangrijk geweest, omdat ik al vanaf klas 1 in de knoei zat met van alles. Ik vond mezelf belangrijker dan school op dat moment en haalde elk jaar maar net. In klas 1 viel het allemaal wel mee, maar als je nu naar me kijkt... Van dat vrolijke kleine schattige meisje ben ik veranderd in het lijk bleke, anorexia, snijdende en met zelfmoord neigingen meid. Wat kan er veel veranderen in 3jaar hé? Voor je het weet kan je er niet meer uit. Vooruit wil niet meer je kan alleen maar achteruit nog verder de hel in. De vraag is nu verval wil ik we beter worden? Alles is zo vertrouwd nu ik weet wat ik kam verwachten, maar als ik beter wordt niet meer, niks is nog vertrouwd dan gewoon een stap in het onbekende.
1 decennium geledenOver je probleem ik had/heb dat ook, msar bij mij is het omdat ik te weinig eet, maar dat is voor jou dus niet het geval... Misschien naar de dokter gaan voor informatie? Hij heeft een beroepsgeheim hé dus...
Xx
Ik sta nog maar sinds kort wee rop overgaan hoor, want stond het hele jaar op bijna alles een onvoldoende, Ik leerde nooit, want zag het nut er niet meer van in enzo. Heb het nu wel aardig weer opgehaald ben daar wel blij mee. Ik moet eigenlijk ook bijlessen volgen, maar weiger het gewoon jammer dan als ik niet overga ik lig er niet wakker van haha
1 decennium geledenIk weet hoe je je voelt heb ook grote problemen met mezelf, maar ja gewoon doorgaan toch? Ook al wil ik dat soms gewoon niet en weet ik niet hoe. Mijn leven is al een tijdje een complete hel dus ik weet ook niet hoelang ik dit allemaal nog volhou, maar ja jammer dan als ik het niet volhou. Niet mijn probleem, want ik zit er niet mee, want ben er dan toch niet meer. Wat is tiener zijn toch moeilijk hé? Ineens gebeuren er allemaal dingen en je weet niet hoe je daarmee moet handelen, dus je doet maar gewoon wat. Bij de meesten gaat dat goed, maar bij sommigen ook niet en nemen ze allemaal verkeerde beslissingen en voor je het weet zit je vast in de shit en kom je er niet zo snel meer uit. Eigenlijk je komt er zonder hulp helemaal niet uit...'
Ik zit nu in mavo3 en hopelijk volgend jaar examen doen, en jij? xx