Lorem
Lorem
Laatst online: -
Voornaam:
Khezef
Status:
Woonplaats:
Somewhere
Leeftijd:
27
Hobby's:
Lezen, schrijven, muziek maken, eten.
Website:
-
Vorige namen:
lijst
Not doing this has never been an option for me.
|
(¤) When ever I say; I don't have to lose anything It means that I'm wrong about that. I do have something to lose. myself. (¤) |
|
|
|
(¤) That’s what being a creator is like. If you put tons of work and effort into something, you want people to like it, right? If that’s not what’s going to happen, why do it in the first place? (¤) |
Ambiance
user since 25 july 2013
"If there’s one thing that life has taught me, it’s that people fear what they don’t know."
)
Of een Privé bericht versturen.
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
21 uur geleden
Tijd on-line:
1 maanden 2 weken
Pageviews:
33300 [24 uur]
Aantal quizzen:
11
Aantal stories:
33
Aantal polls:
106
Aantal gedichten:
46
Aantal lijstjes:
17
Aantal hoofdstukken:
606
Quizzen ingevuld:
509
Hoofdstukken gelezen:
2234
Reacties geplaatst:
1092
GB berichten:
2328
Forum berichten:
Gastenboek (2157)
I mean, I haven't been active on quizlet for years so it could have been a lot longer! I'm not sure if I'll stay active anyway, since all of my quizlet friends are inactive as well
4 jaar geledenO hey, sorry, I rarely use quizlet so I didnt see your message until now
4 jaar geledenPun not intended 4 jaar geleden
Volgde je een richting waar je eerst wel motivatie voor had? Ik volg Humane Wetenschappen, wat me wel interesseert, maar dat hielp ook niets toen. Hetzelfde verhaal met schrijven. Je moet eigenlijk even het echt volledig laten rusten totdat die motivatie terugkomt. Het was in ieder geval in mijn geval zo dat mijn passie voor de onderwerpen waar ik geïnteresseert in ben was samengeklontert met stress en andere nare dingen, bij wijze van spreken. Dus pas toen ik het geheel los liet was er een kans om de motivatie in zijn pure vorm weer binnen te laten op zijn eigen tijd.
4 jaar geledenOok toen ik weer kon schrijven en wilde schrijven deed ik het expres maar een beetje (300 woorden om de dag) zelfs als ik dacht dat ik meer kon op een dag. Stoppen als je klaar bent en stoppen als je "er echt helemaal klaar mee ben" is iets anders. Als je stopt wnr de motivatie nog niet op is dan heb je iets om de volgende dag naar uit te kijken, en zo train je je brein om je passie weer daadwerkelijk leuk te vinden. Natuurlijk moet die eerste stap, de eerste keer dat je er weer zin in hebt, eerst van zichzelf komen. En dat moet je niet forceren.
Ik weet niet of het bij jou de oorzaak is, maar een ding wat ik later pas merkte is dat demotivatie bij creatieve dingen als schrijven (of ook maar whatever andere ambacht) kan komen doordat je bij wijze van spreken op een touw balanceert waar je aan beide kanten vanaf kan vallen:
Aan de ene kant kan je te hard zijn op jezelf, en alleen maar steeds beter willen worden, en na een tijdje komt ineens de dodelijke realisatie dat het eigenlijk gewoon niet meer leuk is. En dan kan je jezelf blijven forceren, maar je hart zit er niet meer in.
Aan de andere kant kan je ook de motivatie verliezen omdat je nergens naartoe werkt. Als je bij alles wat je doet alleen maar jezelf blijft vertellen dat het goed is, dan heb je nooit het gevoel dat het beter kan. En als je niet beter word kan je ook de motivatie verliezen, want waarom zou je dan doorgaan? (sommige mensen doen dingen echt puur en alleen om het doen zelf, maar ik ken niemand die dat lang volhoud.)
Als je compleet dat evenwicht bent verloren (niet dat ik zeg dat dat bij jou het geval is, alleen dat dat bij mij zo was) kan je moeilijk weer overeind komen als je jezelf probeert op te heisen aan dat touw. Je kan beter loslaten en terug aan het begin beginnen op je eigen tijd.
Ik denk dat het idee van "het gewoon proberen" te vaak word herhaald op een te grote schaal. Als ik naar een blanco word document staar en niet echt wil beginnen aan een volgend hoofdstuk, sure, dan is het beter om gewoon wat te proberen. Maar dat is omdat ik schrijven als geheel leuk vind. Je kan niet jezelf tegen een muur blijven gooien en hopen dat je Stockholm-Syndroom ontwikkelt.
Oof, ik ben nogal langdradig, sorry.
Hey, ik zag je bericht in mijn gastenboek nu ik toevallig online was (ik wilde een profiel zoeken van iemand maar dat mag blijkbaar niet als je niet ingelogt ben, dus toen ik dat deed zag ik de melding.)
4 jaar geledenLeuk/niet leuk (?) dat er iemand anders is die zich in mijn ervaringen kan vinden. De situatie is natuurlijk nu iets anders met het virus en daarom geen school, maar de update in mijn situatie is dat aangepast onderwijs heel goed voor mij werkt. Ik weet niet wat jouw precieze situatie is, maar ik kan in ieder geval aanraden om te kijken of je thuisonderwijs/ geassisteert thuisonderwijs kan doen. Waar ik het volg bijvoorbeeld hebben ze ook volwassenenonderwijs, dus dat zal ook wel elders te vinden zijn, al zal misschien de situatie na middelbare school anders zijn. Het geeft net genoeg regelmaat om zekerheid te geven, maar in ieder geval waar ik het volg is het niet echt een probleem als je niet naar een les kan komen bijvoorbeeld, omdat de focus echt op de leerling en zijn leren is en niet alle leerlingen op een lijn houden. De diagnose ASS geeft je ook iets meer middelen om al wie overtuigd moet worden te over overtuigen van alternatieve vormen van onderwijs. Maar daar moet je gewoon wat onderzoek naar doen als je er klaar voor bent.
Ik kom niet permanent terug naar Quizlet (al zal het waarschijnlijk wel gebeuren dat ik weer eens toevallig online ben) maar ik vond het nodig om te reageren op je bericht. Ik hoop dat je een manier vind om verder te komen die voor jou werkt en wens je daar succes mee.
Misschien tot later, en anders vaarwel.