Frodo

Gastenboek (2803)

• Donwell

  Het is eigenlijk niet leuk dat Zomerhitte ten einde is. Langs de andere kant, ben je gestopt op het meest perfecte moment dat je je maar kan inbeelden.
  Nogmaals, het was me een genoegen.

  1 decennium geleden
• Hyonyeo

  Haha, jij bent echt een gek kind, weet je dat? :].
  Ik ben nu ook allerlei dingen aan het bedenken die ik op kan schrijven, naar je toe sturen per post, waar jij om kan lachen en die mooi zullen zijn.
  
  I love you.

  1 decennium geleden
• Donwell

  Bes,
  eerst en vooral wil ik 'hallo' zeggen. Maar eigenlijk heb ik de moeite gedaan om je profiel op te zoeken om je te feliciteren. Toen ik -ademloos- de laatste zin van het laatste hoofdstuk las, of betergezegd woord, had ik tranen in mijn ogen. Maarten. Ik heb gehuild. Eigenlijk wil je niet meer, nooit meer met me te maken hebben nadat je me aan het huilen hebt gemaakt met een tekst. Nooit meer. Omdat ik het niet over m'n hart kan krijgen om jou, eigenlijk een groot voorbeeld voor me, nooit meer te spreken of te schrijven, kom ik toch nog even langs. Puur om egoïstische redenen eigenlijk, nu ik het zo neerpen. Om to the point te komen, Zomerhitte heeft me betoverd en veel bijgeleerd. Ik heb Belle en Maarten leren kennen. Een grote eer, misschien wel de grootste eer die ik in m'n leven zal krijgen. Belle, een meisje dat wil vechten om onder eigen voorwaarden te leven. Ergens doet ze me aan Cassia -Matched, Crossed, Reached van Ally Condie- denken. Ook een van mijn lievelings personages in de literatuur. Maarten, die onder dezelfde voorwaarden als Belle wilt leven, maar vooral voor eeuwig bij haar wil zijn. Ik hou van hen allebei, ook al heb ik hen niet eens geschreven of andere toewijding gehad aan het creëren van onze lieftallige Belle en Maarten. Toch heb ik het gevoel hen vanbinnen en vanbuiten te kennen. Dat ik in Maartens blauwe ogen keek, dat ik zijn huid kon voelen en dat ik dan voor altijd bij hem mocht en kon zijn.
  
  Lieve Bes,
  ik heb in Maartens ogen mogen kijken. Ik heb mijn handen over de zijdezachte stoffen uit de stoffenkamer mogen laten glijden. Terwijl mijn ogen over mijn beeldscherm schoten, was ik Belle. Ik ben nu nog steeds Belle. Maar het meest van allemaal ben jij Belle, iemand waarvan ik zielsveel hou. Iemand waarvoor ik respect heb, onmogelijk veel. Iemand die ik bewonder. Want eigenlijk, nu ik hier en jij daar achter een scherm zit, zijn we fictieve personages voor elkaar. Nu kan ik dus nog alleen maar hopen dat ik u ooit tegen kom, Madame. Ooit, ergens op een blad papier. Dat ik ooit uw hand zal mogen schudden en u zal mogen begroeten met de woorden: 'Het is me een genoegen.'
  Blijkbaar heb ik toch iets gevonden wat eervoller is dan Belle ontmoeten, jou ontmoeten.
  Eigenlijk, stiekem, is het precies hetzelfde.
  
  Liefs, Fren.

  1 decennium geleden
• Hyonyeo

  Lieve schat, I'll hug you until you're feeling okay, allright? <3

  1 decennium geleden
• Hyonyeo

  I made a wish for you upon the brightest star.
  That angels in heaven will watch over you,
  No matter where you are… For you I also wished,
  Health, peace and happiness,
  And a lifetime of dreams come true,
  Because I’ve found a wonderful friend in you!

  1 decennium geleden