Croyance

Gastenboek (2691)

• Synthopia

  Eindelijk even tijd voor Q! Ik heb minimaal een 6,3 op nask, dus daarmee heb ik al 1 tekort weggewerkt(: Op Duits had ik een 1,5 gehaald, omdat mijn lerares (en mentrix) de stof niet had opgegeven waardoor ik veel te veel had geleerd, en me niet goed op de stof die we moesten leren had geconcentreerd. Maar ik zal de komende tijd wel hard moeten blijven werken voor school, wat betekent dat ik waarschijnlijk niet elke dag reageer.
  En, bevalt je huisje je?
  Hmm, toch bijzonder dat een internetvriendje een echt vriendje wordt.
  Ja, daar heb je wel redelijk gelijk in. Het zal voor jou ook niet makkelijk zijn geweest om zoveel voor je ouders te moeten doen. Ik was ook een redelijk lastig kind, niet dat ik een vervelend kind was dat veel ruzie maakte, maar meer van dat er veel dingen voor me geregelt moesten worden. Zo moest ik heel vaak naar het ziekenhuis, en moest mijn zus altijd mijn afspraken regelen, en briefjes schrijven voor school. Allemaal dat soort dingen moest mijn zus doen. Eigenlijk vind ik het dan nog niet eens zo raar dat ze een jaar is blijven zitten. Ze regelde zo ongeveer alles in huis. Heb jij trouwens ook dat je ouders je steeds vergelijken met je zus? Dat heb ik in elk geval wel heel erg.. Elke keer dat ik iets doe vergelijken ze me met mijn zus. Ik mocht bijvoorbeeld 1 jaar blijven zitten (vorig jaar) omdat mijn zus ook was blijven zitten. Allemaal dat soort dingen.
  Hmm, dat klopt wel ja. Ik denk dat ze het hier een uitspraak voor boeren vinden. Er is een redelijk groot verschil tussen stadsmensen en plattelands mensen eigenlijk. Je staat er echt van versteld hoe weinig stadsmensen weten over het platteland. Dan heb ik het over het algemeen he, er zijn altijd uitzonderingen.
  Haha ja, Usquert, the middle of nowhere ;p Het is een redelijk klein dorpje, met ongeveer 1000 mensen. Dat klinkt vergeleken met jouw dorp nog redelijk veel, maar de meeste mensen wonen in 1 straat. Een straat met 300-400 huizen. En in het midden is de kerk en de basisschool, en daaromheen zijn nog een paar straten met huizen. dus het stelt niet echt veel voor. Mensen vanuit de stad, wat ongeveer 30 km is, hebben nog nooit van mijn dorp gehoord, met een paar uitzonderingen. Ik woon ongeveer 1 uur met de auto van Duitsland af, en ongeveer 10 minuten van de zee.
  Zijn jullie er bekend door het bedrijf van je vader? De meeste mensen uit het dorp kennen mij ook, en ik ken er ook redelijk, maar alleen van gezicht. Volgens mij kennen ze ons gewoon doordat wij de enige Chinezen zijn uit het dorp. Zo'n klein dorp waar iedereen elkaar kent vind ik zelf best wel leuk. Ik heb van mijn 2e tot mijn 5e ook in een klein dorpje gewoont, waar iedereen elkaar kende. Daar stond je altijd met elkaar een praatje te houden als je iemand tegenkwam op straat, en er werden ook dingen geregeld bij feesten waar iedereen dan aan meedeed. Zoals speciale kerstverlichting in de straten, echt van die palen in de grond. Veel gezelliger dan een groter dorp.
  Dat klinkt ook niet zo'n fijn verhaal. Dus eigenlijk was het de schuld van haar klas dat ze een tijd zo was?
  Misschien droom je vooral over je toekomst? Dan is de kans al redelijk kleiner dat je ouders erin voorkomen, aangezien je in de toekomst ook niet de hele tijd bij je ouders zult zijn.
  Haha, ja inderdaad. Soms is het nog best leuk om te zien dat mensen niet weten of je iets serieus meent of een grapje maakt(: Ik vind het niet raar klinken dat ze gaan staren, dat heb ik ook best vaak. In de klas zeg ik nooit zoveel, maar ik luister wel altijd heel aandachtig naar de gesprekken die ze rondom me voeren, ook al lijkt het alsof ik met iets heel anders bezig ben. En heel soms bemoei ik me dan opeens in hun gesprek, en dan heb ik zo'n scherpe opmerking (vinden ze). Terwijl ik het nooit zo bedoel. Dan zeggen ze ook heel vaak iets in de richting van ''oh oh, vechten, vechten!'' Meestal heb ik dan de neiging om rood te worden, of erop in te gaan, maar ik heb ondertussen wel geleerd dat ze dat juist willen. Dus draai ik me dan maar gewoon weer om. Dat ik me ongemakkelijk ga voelen heb ik eigenlijk alleen als opeens iedereen zijn aandacht om me gaat vestigen, of als ik voor een grote groep mensen moet praten.
  Aahw, wel jammer dat bijna de hele familie zo doet. Ze horen jullie toch te accepteren zoals jullie zijn? Het slaat nergens op dat ze het afkeuren en belachelijk maken. Als ze er niks goeds over te zeggen hebben, kunnen ze beter hun mond houden. Wat stom van je zus en haar vriend je belachelijk maakten. Als ze het er niet mee eens waren, konden ze het ook vriendelijk zeggen, en zonder boos te worden. En dan opeens horen dat ze toch wel een tuin aanleggen zodat de baby gezond zal eten. Hebben ze zich niet verontschuldigd, aangezien je gelijk had?
  Dat lijkt me ook het beste inderdaad. Over het algemeen komen kinderen nu op de tweede plek te staan, wat niet hoort. Schrijfster is wel de perfecte baan voor je dan. Hmm, hoe wil je dat wereldberoemd zijn combineren met kinderen? Je zal dan soms wel eens moeten reizen om je boeken te promoten.
  Hmm, daar heb je een heel goed punt. Maar ik snap niet hoe sommige mensen zichzelf helemaal accepteren, en soms wel iets té vol zijn van zichzelf. Ja, als ik nu terug kijk naar 5 jaar geleden, ben ik ook al een stuk gegroeit, dus het gaat vooruit.
  Hahaha, ik reageerde een paar dagen kortaf op hem, en na 2 dagen gaf hij het op om een gesprek te beginnen met me. Misschien was dat een beetje gemeen. Na een paar dagen vroeg hij of we nou wel of niet hadden. Dus ik zei nee. Heb ik hem alsnog niet hoeven vertellen(: Nou ja, soort van, hij vroeg er zelf om! Ik heb nog wel heel erg hard gelachen om hem met mijn beste vriend. Haha, zijn grote hobby, dat klinkt zo grappig ;p Kan jij dan niet tegen hem zeggen dat je alleen vrienden wilt zijn, en als je ooit meer wilt, je het hem zal laten weten? Trouwens, er zijn weer heel veel mensen die zeggen dat ik mijn beste vriend leuk vind, terwijl dat niet zo is. En als ik ontken zeggen ze dat het overduidelijk is. Dat begint nu toch wel redelijk irritant te worden. Maar wat ik ook doe, ze zullen me toch niet geloven. En ik heb ook niet zo'n zin om te vertellen dat ik hem ooit wel leuk vond, maar niet meer. We zijn gewoon hele goede vrienden, en dan is het logisch dat ik liever naast hem zit, dan bij mijn klasgenoten. Ach ja, ooit zullen ze vast wel inzien dat ik hem niet leuk vind.
  Mijn ouders hebben trouwens weer de hele tijd ruzie. Over van alles en niks. Het is volgens mij 5 dagen goed gegaan, en toen begonnen ze weer de hele tijd op elkaar te schelden. Mijn moeder is nu eigenlijk de hele tijd weg. Ze komt thuis om te koken en gaat daarna weer weg, komt rond 9 uur thuis en gaat slapen. Mijn vader zit steeds dat programma op de computer te kijken of is de stad in om nog meer antiek te kopen. Het klinkt waarschijnlijk heel bot en gemeen, maar ik wacht op het moment totdat ze gaan scheiden. En ik begin me een beetje verantwoordelijk te voelen voor mijn ouders. Vooral mijn vader eigenlijk. Hij koopt veel te veel van die antiek. Het huis staat er redelijk vol mee, en er gaat veel geld naar toe. Ik verbied het hem elke dag om meer te kopen en dreig om het weg te gooien, maar tot nu toe heeft het niet veel geholpen. Hij is ook nog eens van plan om naar zo'n veiling te gaan. Maar het entree-geld is al 10 euro, en die spullen die ze veilen kosten ook minimaal 100 euro. Dus ik moet nog een manier gaan verzinnen om hem in huis te houden. Het is best frustrerend, ik hoor dat helemaal niet te doen. Het zou me eigenlijk niks moeten schelen. Maar aangezien het lijkt alsof ik de enige ben die aan geld denkt, zal het wel moeten. Vooral nu mijn vader ook niet meer werkt, en hij kost veel stroom met de hele dag thuis zitten.
  Xx

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Sorry, maar ik heb nu geen tijd op te reageren
  Al mijn tijd gaat nu naar school. Ik sta nu 4 tekorten, en als ik niet heel erg mijn best ga doen blijf ik zitten en moet ik van school. Dus ja, ik ben nu hard aan het leren voor 2 toetsen van morgen en een proefwerk van overmorgen. Ik hoop dat ik in het weekend genoeg tijd heb om te reageren. Ik hoop dat alles goed is gegaan met de verhuizing. Nu weer snel verder met leren:(
  Xx

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Succes met de verhuizing! En ik begrijp dat je nu geen tijd hebt om te reageren.
  Xx

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Ik denk dat er nog wel meer dingen zijn die we beide hebben meegemaakt, maar niet weten, of het moet nog gebeuren.
  Haha, ik praat ook altijd met mijn handen als ik er niet op let ;p Maar dat rondlopen als je aan het bellen bent, is een soort tikje denk ik. En er zijn best wel veel mensen die dat doen.
  Wel fijn dat je ouders steeds beter Frans kunnen, lijkt me. Aahw, het gaat het wel goed komen als je alles zelf moet gaan regelen, en anders kan je nog altijd hulp aan je zus vragen. Die woont nu toch samen met haar vriend/man? Dan moet zij er ook wel verstand van hebben, lijkt me.
  Ach ja, er valt nu weinig meer aan te veranderen en ik ben er sneller ''volwassen'' door geworden. Nou ja, me meer bewust van hoe de wereld in elkaar steekt. Mijn ouders gaven me sowieso niet veel vrijheid om echt kind te zijn, dus ik denk niet dat het veel had uitgemaakt als ik die formulieren niet had hoeven invullen. Daarnaast heeft mijn zus het waarschijnlijk nog een stuk moeilijker gehad. Zij moest alles maar in haar eentje regelen als sinds ze jong was. Ook dingen voor mijn school. Eigenlijk was zij zo ongeveer mijn tweede moeder. Zij regelde alles voor me, en ik heb het meeste van haar geleerd.
  Weilanden hebben we hier in het noorden genoeg ;p Maar die bossen klinken wel heel erg aantrekkelijk. Daar hebben wij er maar weinig van. (Oke, de ouders van mijn zus haar vriend hebben een huis + een heel groot stuk beschermd bos, maar dat is een uitzondering.) Kent iedereen elkaar dan ook echt in het dorp? Hoeveel mensen wonen er in jullie dorp ongeveer eigenlijk? Jammer dat er minder werk is. Al denk ik dat dat best wel meevalt, aangezien het crisis is. In Nederland liggen de baantjes nu ook zeker niet voor het oprapen.
  Hmm, dat kan wel eens heel goed kloppen inderdaad. Er wordt best wel veel van ze verwacht tegenwoordig. Dan heb je ook nog leraren die ontevreden worden als je alleen maar zessen haalt, en het wordt nog erger als je onvoldoendes haalt. Aan het eind van de 3e klas moet je al een profiel hebben gekozen, terwijl de meesten helemaal nog niet weten wat ze willen worden. En je moet een baantje nemen om al die dure spullen te moeten betalen, omdat je er anders ook niet meer bij hoort. Drinkt en feest je vriendin niet meer zo veel?
  Die droom dat ik met dieren kan praten heb ik ook wel eens gehad. Ik heb ook wel eens gedroomd dat ik een broertje had, of dat uiteindelijk bleek dat ik geadopteerd was (die heb ik echt heel vaak gehad). Maar het rare is dat in mijn ''gelukkige'' dromen mijn ouders nooit voorkwamen.
  Hmm, ik denk dat je gewoon de juiste mensen moet ontmoeten. De meeste mensen denken ook dat ik heel verlegen en stil ben hoor. Maar eigenlijk ben ik dat ook wel bij 'vreemden'. Mijn klasgenoten zijn eigenlijk niet echt van me gewend dat ik praat. En soms kan ik wel eens een hele scherpe opmerking maken, en dan is het echt leuk om hun reacties te zien. Meestal hou ik me gewoon stil als ze praten, maar soms heb ik gewoon zin in een discussie (klinkt vast heel raar).
  Het is juist fijn dat je mensen hebt ontmoet die je begrijpen en waarmee je over dingen kan praten die jij ook gelooft. En je hebt gelijk dat je er iets van mag zeggen. Mensen horen ook naar jou te luisteren als je iets te zeggen hebt. Jij luistert toch ook altijd zonder te zeuren over wat zij te vertellen hebben? Het is dat het je zus is, maar als het een vriendin was, zou ik zeggen dat ze je vriendschap niet waard was.
  Wel handig dat je niet vroeg op hoeft te staan dan! Je toekomstige vriend kan toch ook een baantje gaan zoeken? Wil je een huismoeder gaan worden als je kinderen hebt eigenlijk? Of wil je zelf ook nog werken? Je hebt eigenlijk best wel van geluk te spreken met dat baantje. Je hoeft niet fulltime te werken, en hebt genoeg tijd voor schrijven en je hobby's.
  Haha, inderdaad, het klinkt echt spannend. Totdat je het verhaal helemaal hoort ;p
  Hmm, als je het zo hoort klinkt het heel simpel. Maar jezelf accepteren is toch nog best wel moeilijk, ook al weet je wat je er voor moet doen, bij mij tenminste. Maar ach, het gaat al een stuk beter met me dan een maand geleden(:
  Ja, klopt, in de kou buiten spelen met de kinderen is niet echt iets voor mij. Ik denk dat mijn ouders mijn pleeggezin inderdaad wel zien als mensen die me hebben afgepakt. Al slaat dat eigenlijk nergens op. Alhoewel, met mijn ouders weet je het maar nooit. Mijn moeder denkt wel vaker raar over mij.
  Haha, inderdaad, ik vond het best wel grappig eigenlijk xd Hij is nu de hele tijd berichten naar me aan het sturen, omdat ik hem aan het negeren ben. Ik vind het zo zielig om te zeggen dat ik niks met hem wil.
  Xx

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Hmm, ja best wel apart dat we in grote lijnen ongeveer hetzelfde leven hebben gehad. Eigenlijk was me dat nog niet heel erg opgevallen, maar het zijn allemaal van die kleine dingetjes die je wel eens vergeet. Haha, ik word ook heel zenuwachtig en verlegen als ik aan het bellen ben hoor. Je moet me dan echt niet zien, ik kan dan niet stil zitten en loop de hele tijd heen en weer en friemel overal aan. Ja, klopt, maar jij hebt ook formulieren moeten invullen voor je ouders. Moet je dat nog steeds eigenlijk? Het vervelende is dat iedereen er van uit gaat dat ik mijn ouders help. Voor mij moet het normaal zijn om mijn ouders te moeten helpen, en alles te moeten vertalen voor ze. En als ik dat niet doe ben ik weer het slechte, ongehoorzame kind. Terwijl ze totaal niet begrijpen dat het heel erg irritant is om altijd maar klaar te moeten staan voor je ouders, zodat je jezelf op de tweede plek moet zetten. Maar als ik dat zeg overdrijf ik weer volgens hun. Aahw, dat lijkt me ook totaal niet fijn! Is het nu in Frankrijk wel beter?
  Hmm, misschien vergeten ze door al dat drinken, roken, feesten, enz wel hun kinderlijke kant? Ik snap sowieso niet waarom ze dat doen. Volgens mij doen de meesten het om stoer te doen, terwijl er helemaal niks stoers aan is, en je vrienden je daar niet op te horen te bepalen.
  Ah, is het dan ook altijd dezelfde wereld, of ziet het er elke keer weer anders uit? Droomtoekomsten zijn ook altijd heel erg leuk, vind ik. Ik heb zelf zo'n eigen wereldje waar alles perfect is. Eigenlijk is het een verdraaide werkelijkheid.
  Haha, ik had niet verwacht dat je een redelijk stil persoon bent, maar ik kijk nergens van op. Misschien hebben die jongens een emotie in je losgemaakt dat je er nu wat meer moeite mee hebt? Maar het is ook wel een beetje bot van je zus om te zeggen dat het haar niet scheelt als het over de toekomst van haar en haar kind gaat. Dan is het best begrijpelijk dat je zo reageert. Trouwens, ik ben ook een redelijk stil persoon. Behalve bij sommige mensen waar ik echt heel goed mee kan opschieten.
  Wauw, dat is wel heel erg weinig werken. Ik ben jaloers op je! Zo heb je zeker genoeg tijd om bezig te zijn met je boek schrijven. Volgens mij wordt jij niet zo'n persoon die 5 dagen in de week op vaste tijden gaat werken.
  Hmm, ik vind het inderdaad wat raar klinken, maar je zult er vast een goede reden voor hebben.
  Haha, tja, als je niet vaak aandacht krijgt van mannen, is het redelijk logisch dat je er slecht om mee weet te gaan. Soms zijn dingen pas grappig als je erop terug kijkt. Maar ik kan geloven dat je met je mond vol tanden stond toen je het te horen kreeg. Jij kan tenminste zeggen dat je echt eens een stalker hebt gehad ;p
  Ja, inderdaad, maar ik denk dat het wel wat makkelijker wordt, hoe verder je de put uit komt.
  Daar heb je wel gelijk in. Hopen op onbereikbare dromen is een beetje zinloos.
  Haha, je wil mijn klas ook echt niet kennen. In ieder geval niet als je een beetje zoals mij bent. Het kan best een leuke klas zijn, alleen dan moet jij wel net zoals hun zijn. Hmm, dat klopt wel, maar het is toch nog best moeilijk om jezelf te accepteren (in ieder geval voor mij dan). Ach, van alles leer je weer iets he.
  Dank je, maar soms kan ik ook wel eens mijn zelfbeheersing verliezen hoor. Ik kom eigenlijk maar heel weinig bij mijn pleeggezin. Ze wonen redelijk ver weg, 1 uur reizen, en mijn ouders mogen ze ook niet echt. Dus ze laten me er heel weinig heen gaan. Eigenlijk kom ik alleen in de zomervakantie bij ze, omdat het dan ook later donker wordt en ik dan bij ze kan blijven eten 's avonds.
  Dat is wel een goed punt ja. Nu ben ik toch wel blij dat ze zo bezig zijn met hun films. Inderdaad, gewoon oordopjes in of ik ga gewoon naar mijn slaapkamer, heb ik helemaal geen last van ze(:
  Oh, trouwens, weet je nog dat ik je vertelde dat mijn ex (M) me leuk vond? Gisteravond begon hij een gesprek tegen me op whats'app en vroeg waar ik vanochtend zou gaan zitten in de trein. Dus ik zei tegen hem dat ik bij mijn vrienden ging zitten. En zei hij dat hij toch mijn vriend was. Ik vond het wel een beetje leuk om hem in de war te maken, en zei dat S (mijn beste vriend) mijn vriend was. M reageerde heel verbaast, dus toen heb ik maar wel gezegd dat S mijn beste vriend is. M zei toen dat hij dacht dat hij en ik al een paar weken verkering hadden:S Het is echt heel raar en vaag.
  Xx

  1 decennium geleden