Croyance

Gastenboek (2691)

• Umbra

  Hopelijk, ja.
  Ik snap het en ik hoop ook voor je dat je het nog een hele lange tijd niet zal begrijpen. Maar je troost me al door naar me te luisteren.
  Dat zou ik zo doen, maar ik moet zo weer naar school (ouderavond), wat het nog leuker maakt..
  
  Ai.. Dat is inderdaad niet de beste situatie.
  Dankje, dat je toch reageerd ^^

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Een uitleg en wat inhoud van het verhaal is ook wel handig inderdaad.
  
  Nee, dat klopt gelukkig wel. En ik zal het haar ook zeker niet zeggen, aangezien ik niet wil dat ze zoals ik wordt. Ik heb trouwens ergens gelezen dat het ongeveer 21 dagen duurt voordat je ergens verslaafd aan bent. Maar ik heb het vroeger ook gedaan, alleen dan met minder scherpe dingen en minder erg dus.
  Ik ben ook wel blij dat hij zo reageert, maar hij weet er ook wel wat van af, jammer genoeg. Je kan op zich wel blij zijn dat je nog nooit zoiets eerder hebt meegemaakt, ook niet in je omgeving. Het is niet echt iets waar je blij van wordt. Ik heb een vriend, vooral een vriend via internet eigenlijk, maar ik ken hem ook in het echt, die nu met twee depressieve vrienden zit opgescheept.
  Ik ben blij dat je in mijn toekomst gelooft en zegt dat het mooi zal zijn.

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Oke, natuurlijk heb ik daar tijd voor en wil ik dat! Weet je al of je het als een soort verhaaltje wilt of echt heel duidelijk met namen en dan de uitleg erachter?
  
  Nee, dat klopt, maar op zich hielp het op dat moment wel. Over een week (of maximaal 2) zal de pijn wel weg zijn en langzaamaan zullen de littekens ook wel weer verdwijnen.
  Ik heb twee goede vriendinnen die het weten en Jordy natuurlijk. Een van die vriendinnen heeft het ook gedaan, maar dat was maar een keer en toevallig op dezelfde dag als ik. De dag erop heeft ze het ook nog gedaan en nu heeft ze het al een week niet gedaan. Eerlijk gezegd snap ik niet hoe ze het volhoudt. Het is echt heel makkelijk om hier verslaafd aan te raken. Jordy lijkt de enige te zijn die begrijpt dat het niet heel veel helpt door te zeggen dat het slecht is en door me te laten beloven het niet meer te doen, dus dat doet hij ook niet. Het komt ooit wel goed.

  1 decennium geleden
• Umbra

  Met mijn moeder gaat het wel goed, ze is een beetje wanhopig omdat ze mijn vader niet echt op kan vrolijken (die er echt even helemaal doorheen zit), maar zelf heeft ze er niet heel erg veel last van (tot nu toe).
  Met mijn nichten gaat het natuurlijk niet echt geweldig, net zo min als met mijn ooms en tantes.
  Met mij gaat het bot gezegd; klote. Het was de enige oom die ik nog echt mocht en na al die dagen in angst te zitten omdat ik gebeld kon worden door mijn ouders dat hij overleden is, komt die stress er ook uit. Uithuilen zou ik dolgraag doen, maar het lukt me gewoon niet. Ik besef het geloof ik nog niet helemaal en elke keer als ik huilneigingen krijg, stopt het net zo snel weer. Ik zou dolgraag een stukje gaan hardlopen en een tussenstop maken in een bos om even keihard uit te huilen zonder dat iemand me komt troosten of aandacht aan me besteed. Maar dat kan ik wel vergeten, mijn ouders willen niet dat ik in een bos kom in mijn eentje en lopen kom er maar niet van.
  
  Hoe komt het dat je in een stille periode zit?

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Hmm, maar je moet er ook gewoon rustig de tijd voor nemen en niet zenuwachtig ervan worden. Stel je voor dat je die 5 pagina's over een heel nieuw boek genaamd 3 Golden Rings naar mij wilt sturen. Een duidelijke samenvatting en een beschrijving van hoe de karakters zijn.
  
  Ik weet het, maar toch lukt het me gewoon niet om sterk te zijn. Mijn bovenbeen, heup, linker bovenarm en rechter onderarm zitten onder de krassen en vooral mijn arm doet pijn bij elke beweging. De oudste van een week terug op mijn bovenarm zijn al haast verdwenen gelukkig, maar die op mijn onderarm zijn vers en zorgen ervoor dat ik wel lange mouwen aan moet. Maar het komt ooit wel goed

  1 decennium geleden