Croyance
Croyance
Laatst online: -
Voornaam:
Sam
Status:
Woonplaats:
In de wolken.
magic begins when you open a book.
The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
2 jaar geleden
Tijd on-line:
1 maanden 1 weken
Pageviews:
25935 [24 uur]
Aantal quizzen:
0
Aantal stories:
2
Aantal polls:
0
Aantal gedichten:
2
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
605
Quizzen ingevuld:
702
Hoofdstukken gelezen:
4785
Reacties geplaatst:
334
GB berichten:
2491
Forum berichten:
Gastenboek (2691)
Mijn vader zal het uiteindelijk toch moeten lezen
1 decennium geledenHij is immers de grammatica smurf hier in huis.
Hoezo vindt je het goed?
Het is inderdaad een beetje een vreemd getal, maar als je het nodig hebt maakt het niet uit. Bovendien, het gaat om de inhoud, niet?
De eerste 2 a 3 pagina's zijn vaak toch zinloos (welke druk etc.) dus je komt eigenlijk nooit op die 400 uit.
Om heel eerlijk te zijn.. Heb ik nooit enig idee wat ik moet doen. Ik verzin iets en begin gewoon. Soms gaat het goed, soms niet zo. Zoals nu, zit ik een klein beetje vast omdat ik er niet helemaal uitkom hoe ik het het beste kan beschrijven.
En hoezo komt dat er nooit van? (volgens mij heb je dat al eens gezegd, maar goed)
Hoezo had je een vermoeden dan?
1 decennium geledenJa, ik ben momenteel ook echt helemaal gestopt met school qua huiswerk en toetsen. Het enige wat ik voor school nog doe is naar de les gaan, maar dat is het dan ook. En ik ben elke week eigenlijk wel minstens één dag thuis omdat k dan te uitgeput ben. Al begin ik me inmiddels wel af te vragen of er wel een 'naderhand' is. Het lijkt alleen maar slechter en slechter te gaan en ook vaker slecht.
Nee, dat vind ik dus ook. Ondanks dat ik dingen vergeet, herinner ik me ook wel weer eens dingen, en dat zijn nooit leugens. Mijn geheugen gaat de gaten niet vullen met zelfverzonnen onzin. Maar blijkbaar denken ze er wel zo over. Ik ben eerlijk gezegd ook wel totaal klaar met die psycholoog. Hij heeft met mijn moeder gepraat, en wil nu dat de band tussen mij en mijn moeder sterker wordt, "want als je later kinderen krijgt, wil je toch ook dat je moeder erbij is, en je wilt toch ook dat je kinderen een oma hebben?" Ik ben echt zo zat van al die mensen die denken te weten wat ík wil en maar gaan denken vanuit hun eigen punt in plaats zich eens in mij te verplaatsen. Ik heb hem maar gewoon door laten praten en knikte af en toe terwijl ik dacht aan dat ik mijn moeder uit mijn leven zou wissen zodra ik uit huis was. Alsof mijn kinderen geen opa en oma meer zouden hebben als ik het contact verbreek met mijn ouders. Er bestaat ook nog iets als een vader van de kinderen die misschien wel met zijn ouders kan opschieten.
Dankjewel dat je er voor me bent, gelooft en vertrouwt, want blijkbaar lijkt haast niemand anders dat meer te doen. Mijn jaarcoördinator werd vrijdag boos omdat ik niks zei, terwijl ik een aanval had en dus niks kon zeggen en haast niet kon bewegen. Het enige wat ze bereikt heeft is dat ik bang voor haar werd en uiteindelijk moet huilen. Het enige wat ze daarop te zeggen had was: "Oh, kijk eens, het heeft nog wel een emotie."
Maar hoe gaat het nu met jou? Ik ben zo slecht om dat te vergeten te vragen.
Haha, dat zou het wel heel makkelijk maken
)
1 decennium geledenZe krijgen zo nu en dan ook wel hints, al weet ik niet hoe de lezer het ervaart, omdat ik al weet wat de hints zijn, weet ik niet hoe duidelijk ze zijn, snap je me nog?
Ik neem nooit een bepaald aantal blz. in gedachte. Ik denk dat ik nog zo'n 7 a 8 hoofdstukken nodig heb om aan het einde te komen van dit boek (ja, dit boek. Ik zal meerdere delen moeten maken tenzij ik de lezers een driedubbele bijbel wil voorschotelen
He Mira,
1 decennium geledenSorry dat ik zo lang niet heb gereageerd.
Het gaat niet heel erg goed eigenlijk, om eerlijk te zijn gaat het gewoon heel erg snel bergafwaarts. Ik heb steeds vaker 'aanvallen' dat ik niet eens meer kan praten of bewegen en dat ik alles, maar dan ook echt alles ben vergeten. En ook daardoor heb ik het gevoel alsof ik niet meer serieus word genomen, aangezien ik dingen vergeet, dus waarom zou ik nog gelijk hebben? Terwijl dingen ook wel weer eens terug komen en ik het zomaar weer herinner.
Ik heb het er met mijn psycholoog over gehad, dat ik me soms niks herinner, of dingen die net een week geleden gebeurd zijn totaal vergeten ben, en ook hij gedroeg zich erna anders, en dat is nou weer iets dat ik niet wil. Ik ben toch ergens wel dezelfde persoon, ondanks dat ik soms momenten heb dat ik niks meer weet. Dus waarom zou je me nu je dit weet opeens anders gaan behandelen? Maar goed, het is niet anders he?
Hm.. Dat is ook nog een mogelijkheid.. Maar je hebt ook gelijk, het is ergens te simpel. Als we nou alleen zouden weten hoe dat boek heet, zouden we al verder komen, als het überhaupt een naam heeft...
1 decennium geledenIk snap wat je bedoelt, maar ik heb nu het idee dat het te langdradig is.. Ik zit op +/- 180 blz en nu pas komt er een klein hintje zeg maar..