Croyance

Gastenboek (2691)

• Synthopia

  Oh, dat is jammer, in het zuiden van Nederland is het warm en schijnt de zon. Maar inderdaad, ook als de zon niet schijnt, is het goed om buiten te zijn.
  Oh, dat is ook niet fijn Misschien help warme melk met anijs voor het slapen gaan? Ik hoor in ieder geval wel van mensen dat ze dat doen, maar ik heb het zelf nooit geprobeerd. Maar waarom wekt je moeder je zo vroeg? Mijn moeder maakt me altijd om 5 voor 6 wakker en gaat zeuren dat mijn wekker niet is gegaan, terwijl ze alle klokken in huis 10 minuten te vroeg heeft gezet >.< Elke dag wakker worden met het gezeur van mijn moeder is ook niet iets waar je vrolijk van wordt, en daarnaast kan ik alle minuten slaap goed gebruiken, gezien ik per nacht niet meer dan 3 uur slaap >.< Oh, ik ben vandaag naar de psychiater geweest, ik vind haar veel aardiger en beter dan mijn psycholoog (hij had me blijkbaar ook nog de verkeerde tijd doorgegeven, waardoor ik nog een half uur langer moest wachten en er was nog een persoon bij het gesprek, wat hij me ook niet had verteld >.<) en mijn psychiater was verbaasd dat ik nog redelijk kon leven met zo weinig slaap. Ze wil me dus slaappillen gaan geven, tijdelijk, maar omdat ik nog geen 16 ben, heb ik toestemming van mijn ouders nodig, wat ik niet zal krijgen. En daarnaast heb ik ook gewoon geen zin in dat mijn moeder weer met mijn hulpverlener praat en mijn hulpverlener behekst wordt door mijn moeder. Maar goed, ik heb volgende week eerst nog alleen een gesprek met mijn psychiater en waarschijnlijk de week erna weer met mijn psycholoog. En die pillen die mijn psycholoog me wil geven zijn waarschijnlijk gewoon pillen tegen depressie.
  En mijn klas vertellen.. Tja, mijn jaarcoördinator zit al tijden te dringen dat ik het moet zeggen omdat mensen zich zorgen om me maken. Ze zeggen allemaal wel heel leuk dat ik alleen dingen moet doen die ik wil, maar ze zitten wel te dringen wat ik allemaal moet doen en hoe ik moet zijn. Dus blijkbaar moet ik toch wel zoveel mogelijk op het perfecte plaatje lijken en doen alsof. Ik ben er inmiddels ook echt helemaal klaar mee.
  Hmm, ik weet het. Ik ga dit weekend weer naar hem toe (zoals eigenlijk elk weekend) en dit weekend zijn we alleen thuis, aangezien zijn ouders, broertje en zusje naar de camping gaan.
  Maar hoe was jouw dag? Heb je iets leuks gedaan? En weet je hoe je je voelde en/of voelt?

  1 decennium geleden
• Miesmuizer

  Dank je wel voor je abooo!!! :'D

  1 decennium geleden
• BOOKWURM

  Goed hoor, enkel wat stress voor de proefwerken

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Goed dat je dat gedaan hebt (: En nu de zon weer schijnt (hier schijnt de zon tenminste weer), is het ook goed voor je om zoveel mogelijk buiten te zijn. Al ga je buiten zitten met papieren of je laptop.
  Ik begrijp best dat je moe bent, dat is ook logisch na al die maanden, maar het is zeker niet goed voor je. En het stomme is dat het niet zomaar over kan zijn en dat je weer rust hebt. Want dat heb je nu gewoon nodig.
  Ik denk dat iedereen het wel begrijpt hoor, ik in ieder geval wel, en ik neem aan de anderen ook. Daarnaast heb ik zelf ook momenten gehad dat ik geen energie had om te antwoorden, zoals je hebt gemerkt, dus je moet je hier echt niet druk om maken. Jij bent de prioriteit en niet ik, oke? Het gaat nu eerst om jouw gezondheid en geluk.
  Met mij kan het denk ik niet veel slechter gaan. Jordy blijkt me toch niet zo te begrijpen als ik gehoopt had - hij is het altijd eens met de psycholoog, terwijl hij echt niet altijd gelijk heeft, mijn jaarcoördinator zit te zeuren dat ik mijn klas moet gaan vertellen wat er met me aan de hand is omdat mensen zich zorgen om me maken en ik dingen post op tumblr dat mensen zorgen baat (tumblr is mijn enige plek waar ik nog mezelf kan zijn, wat me nu dus ook afgenomen word), mijn psycholoog gelooft me niet en word chagrijnig en geïrriteerd door mij (hij zei het niet hardop maar ik merkte het aan zijn houding en gezichtsuitdrukkingen), het gaat slecht met al mijn hechtste vrienden en ik heb een vriendin waarmee het al even slecht gaat als met mij en we houden elkaar levend, maar ik weet niet hoe lang we dat nog gaan volhouden. Oftewel, mijn leven is een zooitje.
  En alsof het niet nog erger kan, moet ik morgen naar een psychiater omdat mijn psycholoog wil dat ik pillen neem 'zodat ik misschien meer zal praten'. Ik ben er echt fel op tegen, de manier waarop hij het zei, alsof ik met een pilletje pas kan praten en de reden, je geeft me een pil tegen depressie zodat ik tegen je zal praten?! Dan zou ik als ik jou was toch eerst even bij jezelf gaan kijken en waarom ik niet tegen je praat. En Jordy is het ermee eens dat ik misschien wel meer en makkelijker zou praten als ik pillen krijg 'omdat alles dan makkelijker is'. En ik heb geen ruzie dus ben ik er maar niet tegen in gegaan.. Maar ik weet het niet meer. Hij is perfect, dat weet ik, maar hij wordt op den duur wel zat van alle zelfmoordpogingen van mij en ik neem het hem niet kwalijk. Ik heb liever dat het nu eindigt dan dat het eindigt op het punt dat ik niet meer zonder hem kan. Ik heb altijd gezegd dat ik zelfstandig moet kunnen zijn en ik denk dat het tijd is om dat te laten gebeuren.

  1 decennium geleden
• Synthopia

  Ik wil nu ook één ding aan jou vragen.
  Doe elke dag iets wat je leuk vind(/vond). Tekenen/schilderen, wandelen met de hond, met het verhaal bezig, iets wat je alles even kan laten vergeten. Ik weet dat je het heel erg druk hebt daar, maar probeer het wel. Jij bent ook belangrijk en je moet jezelf niet wegcijferen al het andere dat aandacht nodig heeft. Je familie bestaat niet alleen uit jij die iets kan doen, de anderen kunnen ook meehelpen. Ik wil niet dat je hele familie één voor één uiteindelijk kapot gaat door alles.

  1 decennium geleden