Croyance
Croyance
Laatst online: -
Voornaam:
Sam
Status:
Woonplaats:
In de wolken.
magic begins when you open a book.
The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
2 jaar geleden
Tijd on-line:
1 maanden 1 weken
Pageviews:
26073 [24 uur]
Aantal quizzen:
0
Aantal stories:
2
Aantal polls:
0
Aantal gedichten:
2
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
605
Quizzen ingevuld:
702
Hoofdstukken gelezen:
4785
Reacties geplaatst:
334
GB berichten:
2491
Forum berichten:
Gastenboek (2691)
Om te beginnen, sorry als ik gisteren wat bot was. Het was niet echt mijn dag gisteren.
1 decennium geledenMaar ja, er is simpelweg weinig aan te doen. Zolang hij geen hulp wilt, kunnen we het hem niet bieden. Ik maak me in het algemeen vooral zorgen om mijn vader. Hij gaat hier echt aan onderdoor.
Klaarblijkelijk kan dat dus wel, anders was hij allang weg geweest, geloof me. En nee, hij betaald geen huur, geen eten helemaal niks. Hij leent alleen maar en geeft het eeuwen later pas terug. Hij beurt elke maand en dat is binnen een week op. Dus hij leeft puur van mijn ouders terwijl hij weet dat ze eigenlijk niks hebben.
1 decennium geledenDan zal ik d'r meesturen, hehe.
1 decennium geledenHey,
1 decennium geledenHet gaat al wel weer wat beter. Ik moet 4 keer per dag een capsule slikken op precieze tijden om 7 uur, 12 uur, 18 en 23 uur dus ik heb een wekker op elke tijd gezet, maar het is wel irritant dat ik moet wakker blijven tot elf uur 's avonds en om 7 uur alweer moet opstaan. Maar Jordy's moeder heeft van die ontbijtkoek repen gekocht aangezien ik de capsule bij eten moet innemen, dus ik eet een halve koek ervoor en een halve koek erna.
Hoe gaat het daar bij jou? En heeft je vader al vooruitgang geboekt?
*Sara neemt haar tijd weer te antwoorden en begint eraan met veel enthousiasme*
Neen, mijn vriendin en ik praten echt dagelijks, anders houden we het niet uit. Klinkt ergens echt zielig maar mijn dag is absoluut niet geslaagd als ik d'r niet heb gesproken. Het kan me zelfs echt ongelukkig maken. >< Ergens belachelijk maar het beïnvloedt mijn leven echt... Het is gewoon een geweldig groot deel van me geworden en het was echt een opluchting om haar te ontmoeten na 10 maanden met elkaar te praten. Daarna hebben we "snel" weer afgesproken, zo'n... vier maanden later, ben ik bij d'r op bezoek geweest. Haar ouders waren echt de max. ^^ Ik ben ook niet meer "die Belgische", ik denk dat ik ondertussen al "Sara" ben geworden bij haar ouders, hahaha.
Yup, ben ook heel erg blij met Toegepaste. Later worden ook deze meer gevraagd op de werkvloer dan diegene die naar de universiteit gaan - aangezien wij die ervaring op de werkvloer al hebben; wij hebben in ons tweede jaar al exploratiestage en in het derde hebben we twee stagen van twee maanden. Dus we geraken er wel, haha.
Ja, je hebt gelijk, het wordt allemaal veel te technologisch. In plaats van dat mensen gewoon afspreken, skypen ze... Ze hadden perfect naar elkaar toe gegaan. >< Maar ergens vind ik het heel erg handig voor dan met mensen, zoals mijn vriendin in Nederland, goedkoop contact te houden - anders zou het een hele dure affaire worden (niet dat ze dat geld niet waard is, of course, dat is ze zeker wel). Anekdote: voorbije zomer waren we beiden tegelijkertijd op reis dus spraken we elkaar to-taal niet. Toen had ik wel een dure telefoonrekening, whoops.
Hm, ik weet niet of onze procedure zoveel gemakkelijker is. Het kan hier gemakkelijk tot vijf jaar duren totdat je in aanmerking komt, en dan komen ze pas langs om te zien of je geschikt bent. Ik zal mijn boek nog eens herlezen om het te dubbelchecken. (:
Spanje, ik weet niet of het mijn land is, maar ik denk dat ik zeker 1 of 2 jaren in het buitenland ga wonen en daar ga kijken wat ik nu echt wil. Daar verder blijven gaan? Me nergens vastpinnen en gewoon blijven rondreizen? Of toch maar in het babylandje België? Want het is zeker niet dat ik België haat of zo, zeker niet, ben best trots op ons landje, maar toch is het eens iets anders. ^^
Moeke en vokke, aw, zalige woorden haha. Ken je 'bomma' en 'bompa', of dergelijken? (:
Aw, poor Lady en Ladder (gave naam btw). Wat cool dat je überhaupt zoveel huisdieren mag hebben. Heb je misschien een foto van Caezar? Of het ras? Ben er echt heel erg benieuwd naar!
Wij hebben nooit echt huisdieren gehad buiten vissen - en weliswaar, zelfs toen zij stierven, was het anders. Ze stonden altijd naar de televisie en opeens waren ze weg... >< Graag zou ik een waterschildpad hebben, en ondanks mijn moeder er zelf vroeger had, krijgen we er geen. Boe! Ze zegt dat het stinkt, mwuh. We hebben wel een halve hond. Ik weet dus niet of ik het al had verteld, ik denk het wel, maar het is dus die hond dat halftijds bij ons woont als mijn nonkel is gaan vissen/werken. :'D
Ik zou zelf heel graag een sheprador hebben, ze lijken me echt gaaf te hebben. Wel actief, dus pas als ikzelf tijd heb, haha, anders is het zo zielig dat ze de hele dag binnen moeten zitten.
Buiten een paar kleine typefoutjes, vind ik het echt een geweldig verhaal. Het is eens iets anders en ik ben echt heel erg benieuwd wat er nog gaat gebeuren. HHSS is voor mij: humor, leesplezier, rustgevend, amusant, dergelijke spanning, nieuwsgierigheid, wraak en TeamJaran of TeamYane. Hehehe. Ik hoop echt dat het wat wordt.
Het wordt wel een kortverhaal en één kortverhaal zijn vier kortverhalen in één, je zal wel zien hoe het verloopt, haha, als je wil natuurlijk. Met een hij-perspectief bedoelde ik eerder van; Zijn lippen plantten zich op de hare. Jake's ogen fonkelden eens ze elkaar loslieten en intens aankeken. Begrijp je? Niet vanuit de ik, maar echt vanuit de onpersoonlijke hij. Het is een uitdaging voor me aangezien ik nog nooit zo schreef - buiten de short Christmas Crash.
Trouwens, ik heb heel erg lang over een lesbienne verhaal nagedacht, zeker na PLL waarin één van de hoofdactrices lesbisch is. Ik vind het echt interessant daar eens over te schrijven! Die beschrijvingen lijken me echt... uitdagend, maar ik weet niet of ik er alleen aan zou beginnen. Het vergt wel wat opzoekingstijd, denk ik.
Ik vond je 'Meisje van plezier' echt heel erg leuk te lezen. ^^ Kort maar krachtig!
Trouwens, over het gay-thing, onlangs was ik in Leuven en zag ik twee oudere mannen, als in eind de 60 jaar, hand in hand lopen. Mijn hart smolt echt, ik was fan.
Nog een ander topic om over te praten, hehe, is wat gelijkaardig als het eerste tekstblokje, maar in mijn "marginale" tijd zat ik wel eens op Omegle en daar heb ik - naast perverten - ook een leuke Zweedse jongen ontmoet en hij vertelde me gisteren over zijn dag - hij schrijft echt schattig Engels. :')
I have checked the text after error but I problary have made a lot of mistakes anyway
Normally i start school at 08:30. But today it started 07:00! That was because in one of my classes we was going to walk from the school alongs the river. ( Fyrisån ) . So then we started to walk at 07:00 it started to rain. So we walked in the rain for 1 hour and 45 minutes! It didn’t rain to bad though. But it was cold and wet.
So the day start with a cold,long and wet walk.But i was able to get home at 11.50 which was really nice! Then i was home i used the alone time to make some firecrackers! I had got some at Valborg ( first of may celebration that is big here in Uppsala ).
Anyway i started to empty 1 airbomb,4 rockets and 1 little rocket. I hade made a firecracker with that amount of powder before. It would problary be a really big bang. But i wasn´t to scared really. Because that bang would be loud as i said, but not that violent. That may sound wierd. Kinda like the sounds then someone hits a light board in the table vs a person stamping the ground. The person may have more energy. But the light board will sound so more violent. Anyway that bomb wasn’t so scary. But couldn’t find anything good to put the powder in to make the bomb with. So i remembered i heard that you can put it in a PET bottle. So i did a little experiment. I put the powder from 4 little rockets in a 0.5 liter bottle. The rockets I used cost 50 Kronors ( 5.53 euro ) for 150 rockets so they are kinda weak, but fun!I put the cap on hard and then lit the fuse. Before I lit the fuse i was thinking “ the powder wound even go of because of the lack of oxygen. Even if the powder would burn. The bottle can´t explode! No way man! It would be like a cool rocket. This little rockets are pretty weak”.
The bottle was loud as a mother fucker! It exploded and was extremly violent! I heard some workers that was about 200 meters from my house say “ what was that??” Remember that they was using big machines at the time. I got really chocked and scared. “ i hope no one knows it was me who did that”. I then realized, i should have the other powder in a bottle! So i put the powder in the bottle. I now got really scared of having the freaking thing in my hand.
I learnd my misstake of exploding the fucking thing in my backyard. So now i walked about 300 meters in to the forrest. I live just by a forrest by the way.Like i said i was really scared of the bomb i have made. Because the other one was so loud and soundet so dangerus. So i had a short fuse in the bottle whit a longer one connected. I put up my camera and walked to the bomb. I lit the fuse and ran so fast! I was legitemely scared for my life so then i got cover
the thing didn´t blow! The extra fuse had become wet by the rain. So i walked forward and removed that one. I really didn´t want to light it with the shorter fuse. I wouldn´t
have a good chance on taking cover. But i really wanted to do it. So i lit it AGAIN. I was extra scared now. I know it was going to be loud and fucking dangerous. I waited for 15 seconds after the sound.
But the fuse had died again! I could see that the fuse coudn´t burn then it was close to the bottle.
The tape around the lid had killed it. I couldn’t go close to the freaking thing
now. I know that it is super fucking dangerous! So started to walk home. Then i
am going to walk home i see my knee is bleeding. Because then i ran away the second
time i tript and my knee flew right in a rock. I was so filled with adrenaline
so i didn´t notice. But then i had walked home and clean my knee from blood and
my room from fireworks ( i havent told my parents that i have fireworks btw ).
My knee is starting to hurt. I didn´t want to leave the bomb in the forrest.
What if a kid finds it? Or it randomly explodes beside a animal? So i walk back
in the forrest. With my knee starting to hurt kinda bad. And i poke the thing
with a stick and then fill it with water. So now the bomb is safe. I then
walked home.
That happend at 14:00. the impact then i ran as fast as i could in to a solid stupid rock didn’t feel bad at all. But now then the adrenaline isn’t working. I can´t really bend my knee with it hurting to much haha!
So my day ends with me now knowing how to make loud bombs, failed attempt at a bomb, wasted like fireworks for 5 euros and i now can´t walk :
PS I wrote this in my bed and now then I walked out of bed it is felling better. But I can´t walk like normaly and I can´t run But it will be good tomorrow I think! Hope you like the story! I thought it was kind of funny anyway
Puss! (betekent 'zoen' in het Zweeds, haha.)
*veegt haar voorhoofd af* Veel succes, hehehe. 1 decennium geleden