BlueJays

Gastenboek (1074)

• GusWaters

  Ik weet dat het je waarschijnlijk niet is opgevallen, maar ik kan je verhalen niet meer lezen.
  Klinkt misschien dramatisch, maar dat is het ook voor mij.
  Vroeger las ik echt enorm veel op quizlet maar nu heb ik nog maar amper tijd vanwege school en dat vind ik echt jammer. Ik heb je verhaal Dancing in the rain gelezen en dat was echt prachtig. (ik zou hier nog veel meer over kunnen zeggen maar dat heb ik al eens gedaan, dus dat ga ik je besparen)
  Je was zeg maar een van mijn lievelingsschrijvers hier op quizlet (dat ben je nog steeds hoor). Dus ik had me voorgenomen om al je verhalen te lezen, zoals iedereen doet bij een lievelingsschrijver, maar dat gaat nu dus niet meer.
  Natuurlijk kan jij er niets aan doen, zeker niet maar ik vind het gewoon echt jammer want je verhalen zijn echt geweldig.
  Maar dus om dit even minder deprimerend te maken: Ik ben je echt super dankbaar voor je prachtige verhalen.
  Dus daarom: bedankt
  

  

  
  
  Oh ja en ik zag dat er in je bucketlist stond: een boek schrijven.
  Dat gaat je zeker lukken. Er zijn zo veel mensen die je verhalen net zo fantastisch vinden als ik, het zou echt een super boek worden.
  ps.: als je ooit een boek uitbrengt, laat het me dan zeker weten want dan koop ik er alvast 100 of zelfs meer

  1 decennium geleden
• niniwa1

  Dat hoop ik ook van harte. Maar het is natuurlijk niet zo makkelijk om iets wat geen fanfiction is onder de aandacht te krijgen, en zeker als je al zo ver zit. Tja. Het lukt me wel, hoor, vroeg of laat.
  
  Bedankt voor je lieve reacties en alle steun! Hopelijk kom ik je binnenkort eens tegen in de reacties van Observaties van een Muurbloem. ^.^

  1 decennium geleden
• niniwa1

  Hey! Duizendmaal bedankt voor je superlieve reactie op mijn quiz. Ik zou het fantastisch vinden als je Observaties van een Muurbloem ook zou willen lezen, jij was altijd één van mijn favoriete lezers. De mooiste reactie die ik eigenlijk ooit op mijn schrijfwerk gekregen heb, kwam van jou. Die was superlang en superlief enals ik me verdrietig voel, lees ik hem soms opnieuw en dan moet ik altijd lachen.
  
  

  Oké, hier komt mijn beloofde lange reactie, waar ik zal proberen een paar van jouw vragen in te verwerken (:
  Dus, toen ik voor het eerst een kijkje nam bij dit verhaal, omdat ik me aangesproken voelde dankzij de geweldige titel (dat meen ik serieus, ik vind de titel echt heel goed bedacht) en een kijkje nam op de voorpagina en de volgende woorden zag staan:
  
  
  The Ultimate Guide To Finding Love in a Bouncy Castle is een romantische dramachicklit over liefde en verlies in de stijl van The Fault in Our Stars en Mijn Reis met Jake.
  had ik al gelijk het gevoel dat ik dit verhaal leuk zou gaan vinden aangezien TFIOS een van mijn favoriete boeken is en ik ook Mijn reis met Jake met erg veel plezier gelezen heb. Ik besloot dus te gaan lezen en ben heel erg blij dat ik dit gedaan heb, want ik vond je verhaal echt heel erg geweldig.
  Je schrijfstijl is echt heel goed, je beschrijft dingen gedetailleerd, maar niet zo uitgebreid dat het saai of langdradig wordt. Je kunt er vlot doorheen lezen en er alsnog heel erg van genieten. Verder vind ik je woordkeuze en de vergelijkingen die je gebruikt op een bepaalde manier best wel super, zeg maar, gewoon om dingen als:
  Zelf kaatste ze als een stuiterbal tussen het plafond en de plastic ondergrond, onoverwinnelijk energiek dankzij een kinderfeestjespannenkoek en haar eigen lichaamsgewicht in snoepgoed.
  of:
  Onderhand hadden mijn wangen dezelfde kleur als Breanna’s rode kleurkrijt aangenomen, waarbij ik ze kon voelen gloeien alsof het vreselijk warm geworden was.
  of: "ar-ti-cu-lééééé-ren" of: "bijna-kus" (ik heb speciaal voor jou een aantal dingen die ik zo geweldig vond teruggezocht (: ).
  Ik denk dat ik dat misschien wel een van de geweldigste scènes in dit verhaal vond, dat met die bijna kussen. Er zit een hoop humor in dit verhaal, dat ook nog, hoewel het ook hele verdrietige thema's heeft, maar dat soort dingen zorgen er echter voor dat het verhaal heel erg verdrietig wordt, waar bij komt dat het verdriet hierin op een hele mooie manier verwerkt wordt, zoals hier aan het einde ook wel blijkt en het idee van hoe Jonathan en Anna elkaar aanvullen. Ik heb echt tranen in mijn ogen gehad op bepaalde momenten in dit verhaal en dat zegt wel wat (':
  Overigens was de ontmoeting van Zac en Judy in het springkasteel aan het begin van het verhaal misschien ook wel een van mijn favoriete scènes (:
  Ik vind de liefde tussen Zac en Judy heel mooi en ik vind dat je het heel mooi opgeschreven bent. Ik vind het mooi zoals ze elkaar eigenlijk op een hele onverwachte plaats ontmoeten en hoe het dan toch allemaal lijkt te kloppen.
  Het personage dat me waarschijnlijk het meest aan mezelf doet denken is dan denk ik toch wel Judy, omdat ik heel goed kan begrijpen hoe ze Zac niet gelijk vertelt wat er is gebeurd met haar zus. Ik ben zelf erg gesloten, dus ik zelf het in zo'n geval waarschijnlijk ook heel moeilijk vinden om erover te praten.
  Een favoriet personage heb ik denk ik niet echt helemaal, maar als ik dan toch zou moeten kiezen zou ik denk ik Breanna zeggen, omdat kleine kinderen gewoon ontzettend lief zijn en omdat Judy zonder haar Zac nooit had ontmoet (:
  Wat betreft tips/kritiek ben ik het eens met de mensen onder me: die heb ik niet, behalve dat het verhaal best langer had mogen zijn, zodat wij er minder snel afscheid van hadden moeten nemen ^^
  Maar verder kan ik alleen maar zeggen dat ik dit verhaal prachtig vond, erg leuk om te lezen! En ik denk dat ik wanneer ik daaraan toe kom ook je andere verhalen eens moet gaan bekijken, omdat ik je schrijfstijl echt heel goed vind!
  Oh, en er was nog één vraag die ik wel aan jou zou willen stellen, gewoon uit nieuwsgierigheid: Hoe ben je erop gekomen om dit verhaal te schrijven? Of nou ja, hoe heb je het bedacht, zeg maar, wat was je inspiratie? En wist je toen je begon met schrijven al precies hoe je het verhaal wilde laten verlopen of is dat tijdens het schrijven pas echt gekomen? (Dat was dus vraag twee, ik kon er zelf meer dan één bedenken ^^)
  Ik denk dat dit het zo'n beetje was, ik hoop dat mijn reactie een beetje aan je verwachtingen voldoet, haha (:

  
  
  Dus als je ooit tijd over hebt, je bent welkom bij de Muurbloemen. (Haha, zo noemen we de abo's van die story.) We zijn nu met vijfentachtig en wauw, ik ben zooo blij en trots op mezelf en mijn personages. Nog maar vijftien en dan heb ik er honderd... Dat is dus echt een soort van kinderdroom van me.
  
  Nog eens bedankt voor alles en ik wil nog zeggen dat je een prachtig profiel hebt. Ik ben trouwens ook al in Kroatië geweest, echt een super mooi land. ^.^

  1 decennium geleden
• Lugano

  Haha, maakt niet uit ik heb het ook druk. In ieder geval fijn dat je de berichten gezien hebt (het was bijna spam haha woops) .

  1 decennium geleden
• DeroGoi

  Heel leuk dat je een abo neemt ^^ het is inderdaad de bedoeling om zo de schrijvers te promoten en beter te leren kennen via mijn story he ik ben blij dat je het leuk vind
  Elke vrijdag post ik een nieuwe hoofdstuk
  x Stefanie.

  1 decennium geleden