Blubbersok
Blubbersok
Laatst online: -
Voornaam:
Sarah
Status:
Woonplaats:
-
Leeftijd:
24
Hobby's:
-
Website:
-
Vorige namen:
lijst
Momenteel heb ik geen inspiratie
Mijn username is een kopje, geen plaat
Geregistreerd:
1 decennium geleden
Laatst on-line:
16 uur geleden
Tijd on-line:
4 maanden 39 minuten
Pageviews:
48071 [24 uur]
Aantal quizzen:
4
Aantal stories:
10
Aantal polls:
2
Aantal gedichten:
22
Aantal lijstjes:
0
Aantal hoofdstukken:
132
Quizzen ingevuld:
1017
Hoofdstukken gelezen:
3578
Reacties geplaatst:
267
GB berichten:
3839
Forum berichten:
Gastenboek (1924)
Haha goede keuze
8 jaar geledenFOUTE MUZIEK IS ALTIJD GOED
8 jaar geledenWooow dat was ook weer een paradox
Ik vind de proloog wel mooi zoals ie nu is, zou hem niet nog langer maken en Darris gewoon het volgende hoofdstuk doen ^^
8 jaar geledenomg ik mag het verhaal echt heel erg
8 jaar geledenOké sommige dingen zijn gewoon Vlaams denk ik maar dit is hoe het voor mij logisch is
Eind 22ste eeuw: de mensheid was meer dan honderd jaar geleden het universum echt beginnen te verkennen, er ontstonden kolonies in elke uithoek. Zoals het vroeger ging om van wie welk land is, zo ging het nu over van wie welk zonnestelsel is. Een discussie werd een ruzie, een ruzie werd een gevecht en zo ging het verder tot er oorlog werd verklaard. Jaren werd gevochten over wat van wie was en wie naar wie moest luisteren. Het waren tijden van angst, maar toen kenden ze nog geen echte angst.
2195 - 2197: De oorlog ging nergens heen, hij zou pas stoppen wanneer de hele mensheid was uitgeroeid. Jocar Mezerd was de man die alles ging oplossen.
Hij verspreidde zijn ideeën van verbondenheid als één, een verdeling in provincies, maar allemaal onder één leider: hijzelf.
Langzaam maar zeker kregen mensen vertrouwen in Mezerd. Ze wilden gewoon dat de oorlog zal eindigen, waarom niet een risico nemen?
De mensen die tegen hem waren, verminderden zich tot een steeds kleinere groep. Was het wanhoop of zijn Mezerds ideeën toch niet zo gek?
17 maart 2197: De oorlog was voorbij, Mezerd was leider van het universum en de mensheid kon terug in vrede samenleven. Dit was meer dan het begin van een nieuw tijdperk, het was een nieuw begin.
(hahahaha dit klinkt nog steeds voor geen meter lol, moeten we even nog wat op verzinnen)Men vierde dit door de jaartelling terug bij 0 te beginnen.Er bleef een groep rebellen die tegen Mezerd waren, maar voor nu hielden ze zich stil.
43 jaar. 43 jaar lang heeft Mezerd succesvol over het universum geregeerd. Af en toe een toestand hier en daar, een verschil in mening dat niet op een vredige manier kon worden opgelost of de rebellen die dan toch dachten dat ze sterk genoeg waren om een einde te brengen aan Mezerd zijn glorie. Maar alles werd opgelost, na de oorlog werd een sterk leger samengesteld en werd gezworen dat de mensen verdraagzamer werden.
23 oktober 43: Ze dachten dat ze de rebellen verslagen hadden, dat ze geaccepteerd hadden dat Mezerd het goede deed of dat ze hem toch niet konden stopppen. Maar ze hadden het mis. Ze hadden zich niet stil gehouden omdat ze zich hadden overgegeven, maar omdat ze een plan aan het maken waren: een waterdicht plan.
De moord op Jocar Mezerd neemt plaats op 23 oktober 43 om 16 uur 37. Het is perfect uitgevoerd, voor elke actie hebben ze een reactie, voor zet elke een tegenzet. Het was eigenlijk heel simpel, maar toch hadden ze het niet zien aankomen, eigenlijk een domme fout.
Toen zijn dood officieel bekend werd gemaakt -ook al hadden veel mensen het al gezien of gehoord- was er angst. Hun leider was dood. Wie zou hem opvolgen?
Opnieuw een domme fout: hij had officieel, op papier, niemand aangeduid, dus werd hij opgevolgd door zijn 18-jarige zoon: Jair Mezerd. Hij hield zich vaak op de achtergrond, dus veel wisten ze niet van hem, maar ze probeerden hoopvol te blijven, ook al waren ze eigenlijk doodsbang voor de toekomst van het universum.
In het begin van Jair Mezerds heerschappij veranderde er niet veel, iets wat het volk geruststelde. Toch bleef de angst over het volk hangen, er ging iets misgaan, je voelde het gewoon.
2244: Iedereens grote angst was uitgekomen: de macht was naar zijn hoofd gestegen. Provincies bestonden niet meer, het universum was één geheel en het was van Mezerd. Mensen mochten steeds minder, tot je uiteindelijk toestemming nodig had van Mezerd zelf voor alles, behalve eten, slapen en werken. Wachtlijsten voor trouwen, kinderen, verhuizen, de meest normale dingen: ze werden steeds langer. Mezerd wilde geen hulp. Niemand anders mocht beslissingen maken over zijn universum.
Tegen de tijd dat je de toestemming kreeg om te trouwen, was je toekomstige echtgenoot al gestorven, je kon pas verhuizen als het niet meer nodig was. Mensen vroegen geen toestemming meer en deden gewoon wat ze wilden. De massa-executies die volgden, maakten duidelijk dat dat geen goed idee was. Dus ze deden maar niks.
2252: Het leven was al jaren niet meer leefbaar, mensen deden wat ze mochten, want meer doen ging niet. Wachtlijsten bleven te lang, zelfs al namen velen de moeite niet eens meer om iets aan te vragen. Dwin Vale had er genoeg van: ze wilde een opstand beginnen. Maar daar kon ze niet openbaar aan beginnen, ze zou direct voor Mezerd worden gesleept en die was niet bang van een beetje bloed. Daarom begon ze in het geheim: Circle of the Vale noemde ze haar organisatie. Ze wilde maximaal drie andere leden. Het klonk belachelijk: vier mensen gaan de machtigste man in het universum stoppen? Maar ze wilde niet meer mensen in gevaar brengen dan nodig was. Het waren 40 rebellen die Jocar om het leven brachten, waarom konden 4 Jair dan niet stoppen?
Het woord over de CotV werd alleen via mond verspreid. Mezerd zou hen uiteindelijk vast ontdekken, maar tot die tijd moesten ze zoveel mogelijk tijd winnen.
Uiteindelijk heeft Dwin haar team gevonden, bestaande uit haarzelf als leider van de organisatie, Renoy Cesix, Venix en Mirayla Hel.
27 februari 2264: 12 jaar lang heeft de CotV kunnen werken zonder gevangen te worden. Ze beweerden niet dat ze niet ontdekt waren. Ze waren meer dan één keer op de bewakingsbeelden van Mezerds planeet te zien, ze hadden gewoon het geluk gehad dat ze nooit gevangen waren. Maar het geluk moest ooit opgeraken.
Overal in het universum, op elke zender, was er een speciale uitzending: Executie van Dwin Vale.
Ze hadden haar eerst een lange tijd gefolterd, om zoveel mogelijk informatie over de organisatie te krijgen. Op het einde kon ze nog amper een zin vormen en de Mezerds mannen hadden haar nutteloos verklaard, dus moest ze worden geëxecuteerd.
Een waarschuwing voor iedereen die besloot dat Mezerd opgeruimd moest worden, daar diende de uitzending voor. Ze dachten dat ze CotV hadden opgeruimd, de leider was weg, de anderen zouden snel terug naar hun gewone leven gaan. Maar Mezerd was dom, echt dom.
Dwin Vale had al van het begin geweten dat ze betrapt zouden worden en dat dat haar einde zou betekenen, ze had jaren geleden al een plan gemaakt.
Renoy Cesix zal overnemen als leider van de organisatie, Venix en Mirayla Hel zouden beide speciale agenten zijn en er moest altijd een iemand de jongste zijn, iemand onervaren. Die denken aan dingen waar anderen niet aan denken, voor hen is het nog nieuw en spannend, ze zorgen ervoor dat niemand de moed opgeeft.
Hoewel het pijnlijk was om hun leider te zien sterven -iedereen die niet keek zou direct geëxecuteerd worden- toch hadden ze nieuwe moed. Mezerd had hen niet als bedreiging gezien en nu konden zij verder zetten wat Dwin Vale begonnen was.